Fonoforeza to jedna z form leczenia przy pomocy ultradźwięków. Istotą fonoforezy jest podawanie leków w różnych postaciach za pomocą ultradźwięków. Fonoforeza pozwala na wykorzystanie drobnych drgań i mikromasażu, co pozwala na lepsze wnikanie substancji leczniczej w chore miejsce. Fonoforezę wykorzystuje się do leczenia stanów zapalnych stawów, po urazach, w chorobie zwyrodnieniowej stawów.
Fonoforeza - co warto wiedzieć?

Czym jest fonoforeza?
W fizjoterapii stosujemy zabiegi fizykalne, aby wspomóc proces leczenia elementów układu kostno-mięśniowego. Mają one szeroki zakres działania – poprawiają ukrwienie i odżywianie tkanek, zmniejszają ich napięcie lub wspomagają regenerację i naprawę na skutek schorzenia lub uszkodzenia. Jednym z bardziej popularnych i skutecznych zabiegów fizykalnych jest fonoforeza.
Fonoforeza to wprowadzanie do organizmu leku w formie żelu, kremu lub maści za pomocą ultradźwięków. Ultradźwięki są falami akustycznymi, których nie słyszy ludzkie ucho, gdyż mają częstotliwość powyżej 20 kHz. Drgania mechaniczne ciągłe lub impulsowe o odpowiedniej mocy generuje przetwornik ultradźwiękowy w aparacie. Łączą się one w podłużną falę mechaniczną, którą odczuwamy w postaci mikromasażu tkanek, powodując ich ocieplenie oraz zmiany biochemiczne. Ten proces nazywamy fonoforezą.
Jak przebiega zabieg fonoforezy?
Na zabieg fonoforezy, skierowanie wystawia lekarz specjalista – zazwyczaj przepisuje się 10 zabiegów fonoforezy, wykonywanych codziennie. Na skierowaniu ponadto jest dawka oraz czas zabiegu fonoforezy.
Do zabiegu należy przyjąć wygodną pozycję i odsłonić okolicę ciała. Lekarstwo nakładane jest na głowicę, która generuje fale ultradźwiękowe oraz na chorą okolicę. Zabieg trwa około 3-6 minut, maksymalnie 10.
Jak działa fonoforeza?
W zabiegu fonoforezy, dzięki energii mechanicznej dostarczonej do tkanek za pomocą ultradźwięków, dochodzi do ogrzania tkanek miękkich. Efektem tego jest m.in.:
- rozszerzenie naczyń,
- zmiana przewodnictwa nerwowego,
- rozluźnienie mięśni.
Innym ważnym działaniem ultradźwięków (a zatem i fonoforezy) są zmiany fizykochemiczne, czyli wpływ na biochemię tkanek poprzez:
- poprawę oddychania komórkowego,
- zmianę ph,
- przyśpieszenie syntezy kolagenu.
Ultradźwięki przenikają nawet na głębokość 8 cm.
Fonoforeza - jakie ma zalety?
Na skutek wyżej opisanych zjawisk wewnątrz organizmu, fonoforeza:
- działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie,
- zmniejsza napięcie mięśni,
- rozszerza naczynia krwionośne (poprawa ukrwienia tkanek miękkich),
- zwiększa przepuszczalność błon komórkowych i przyspiesza wchłanianie tkankowe (poprawa transportu tlenu i substancji odżywczych, metabolizmu oraz oddychania komórkowego),
- naprawia i regeneruje uszkodzone tkanki miękkie oraz tkankę kostną,
- pobudza reakcje chemiczne w organizmie (tworzy i uaktywnia związki aktywne biologicznie, wyzwala histaminę),
- hamuje działanie układu współczulnego,
- zwiększa rozciągliwość tkanki łącznej (zmiękcza blizny, przykurcze, zwłóknienia tkanek),
- przyspiesza gojenie ran.
Dodatkowym skutkiem fonoforezy jest działanie zastosowanego do zabiegu leku, który dzięki ultradźwiękom jest lepiej transportowany przez skórę do tkanek głębiej położonych – nawet do tkanki łącznej oraz kostnej.
Jakie są wskazania do fonoforezy?
Fonoforeza ma szerokie zastosowanie w wielu schorzeniach układu kostno-mięśniowego:
- stany zapalne stawów i okolic okołostawowych (RZS, ZZSK, zapalenie stawu),
- stany pourazowe tkanek miękkich i tkanki kostnej (złamanie, skręcenie, zwichnięcie, naciągnięcie),
- choroba zwyrodnieniowa stawów (stawy obwodowe, stawy kręgosłupa),
- różnego pochodzenia bóle pleców (rwa, dyskopatia, lumbago ),
- zespoły bólowe (kręgosłupa, stawów obwodowych, choroby reumatyczne),
- nerwobóle,
- bóle mięśni,
- bóle poamputacyjne,
- blizny i przykurcze mięśni ,
- entezopatie (przykurcz Dupuytrena, łokieć tenisisty i łokieć golfisty , choroba de Quervaina, kolano skoczka ),
- zespół Sudecka ,
- ostrogi kości piętowej , halluksy ,
- zwapnienia tkanek miękkich,
- szczękościsk .
Jakie są przeciwwskazania do fonoforezy?
Przeciwwskazania do zabiegu fonoforezy obejmują:
- nowotwory aktywne i stany po ich usunięciu,
- ostry stan zapalny i gorączka,
- ciężkie choroby serca i układu krążenia (zaburzenia rytmu, choroba wieńcowa, niewydolność krążenia, choroby naczyń obwodowych, miażdżyca, zakrzepowe zapalenie żył),
- choroby urologiczne i nefrologiczne,
- nerwobóle niewyjaśnionego pochodzenia,
- czynną gruźlicę płuc,
- krwawienie z przewodu pokarmowego,
- rozstrzenie oskrzeli,
- skazę krwotoczną i zaburzenie krzepnięcia krwi,
- padaczkę,
- nerwicę,
- ciążę,
- nie zakończony wzrost kości (u dzieci i młodzieży),
- rentgenoterapię,
- zmiany skórne w przebiegu chorób zakaźnych,
- znamiona na skórze,
- ogólny zły stan zdrowia i wyniszczenie organizmu,
- zakażenie ogólnoustrojowe,
- implanty metalowe (rozrusznik serca),
- uczulenie na lek.
Z jakimi lekami wykonujemy fonoforezę?
Dzięki fonoforezie lek wnika do organizmu poprzez skórę. Omija przewód pokarmowy, więc nie ma bariery w postaci błony śluzowej żołądka, dwunastnicy czy enzymów trawiennych. W przypadku fonoforezy, zastosowany lek musi przewodzić fale ultradźwiękowe, dlatego lek znajduje się w środku sprzęgającym, jakim jest żel, maść lub krem.
Leki najczęściej stosowane do zabiegu fonoforezy to:
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) np. meloksykam (Opokan), ketoprofen (np. Ketonal), diklofenak (Diclac), ibuprofen (Ibum) i inne, także dostępne w postaci żelu czy maści;
- leki zmiękczające i rozciągające blizny np. cepan, contratubex;
- leki na stłuczenia, zmniejszające krwiaki np. lioton 1000, heparyna.
Fonoforeza - o czym jeszcze warto wiedzieć?
W przypadku fonoforezy, należy pamiętać:
- aby nie stosować zabiegu fonoforezy bezpośrednio na rdzeń kręgowy, okolicę serca, płuc i narządów rozrodczych,
- że po zabiegu fonoforezy mogą pojawić się bóle i zawroty głowy oraz uczucie senności,
- żeby przerwać terapię fonoforezą, jeśli po zabiegu pojawią się lub zaostrzą dolegliwości bólowe.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Charles D. Ciccone, “Pharmacology in Rehabilitation”, Wydawnictwo Eurospan, 2015,
- Kamala Shankar, Kenneth D. Randall, “Therapeutic Physical Modalities”, Wydawnictwo Hanley & Belfus, 2002.

Aleksandra Pełczewska
Fizjoterapeutka
Magister fizjoterapii, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Pracuje w Łodzi w poradni rehabilitacyjnej. Współpracuje z fundacją, mającą pod opieką osoby po uszkodzeniach rdzenia kręgowego oraz wykłada w studium medycznym. Indywidualnie podchodzi do pacjenta i prowadzonej terapii. Jest certyfikowanym terapeutą metody Mc Kenzie, terapii manualnej wg Mulligana oraz PNF Basic. W swojej pracy wykorzystuje i łączy wiedzę z kursów, szkoleń i specjalistycznych kursów zawodowych. Prowadzi terapię pacjentów ortopedycznych oraz neurologicznych. Interesuje się medycyną niekonwencjonalną i szeroko pojętym zdrowym stylem życia. W chwilach wolnych od pracy odpoczywa przy dobrej literaturze, jeździ na snowboardzie oraz biega.
Komentarze i opinie (0)