loader loader

Nieregularne miesiączki – przyczyny nieregularnego okresu

Nieregularne miesiączki są objawem zaburzeń funkcji układu rozrodczego kobiety. Przyczyną tego stanu może być stres, niedożywienie, wcześniejsze stosowanie antykoncepcji, wahania hormonalne. Brak okresu, jego nieregularność oraz rzadkie, skąpe, obfite i częste miesiączki są problemem zwłaszcza wtedy, gdy kobieta planuje ciążę. Wówczas konieczne może być wdrożenie leczenia, aby cykl miesiączkowy był regularny.

  • 4.5
  • 434
  • 2

Zaburzenia miesiączkowania

Zaburzenia miesiączkowania mogą występować w każdym wieku. Szereg chorób wpływa na zaburzenia regularności cyklu, a inne powodują całkowity brak okresu (krwawień miesięcznych). Nieregularne miesiączki mogą również być stanem fizjologicznym. Ma to miejsce w okresie dojrzewania, na początku miesiączkowania, a także w okresie menopauzy i przedmenopauzalnym.

Brak okresu i jego nieregularność powszechnie kojarzone są ze stresem, odchudzaniem się, nieprawidłową dietą. Tymczasem zaburzenia związane z regularnością cyklu pojawiają się także po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych. W tym przypadku do pełnej normalizacji potrzeba nawet 2–3 miesięcy.

Również powrót do płodności po porodzie może wiązać się z tym, że miesiączka jest nieregularna. Miesiączka co 2 miesiące lub co 2 tygodnie może również wiązać się z różnymi chorobami, głównie prowadzącymi do wahań hormonalnych.

Warto wspomnieć też o przypadkach kiedy miesiączka mylona jest z krwawieniami z pochwy, których przyczyną są stany patologiczne związane np. z procesem nowotworowym.

Przeczytaj też: Jak radzić sobie z wahaniami nastroju przed okresem?

Cykl miesiączkowy

Krwawienie menstruacyjne jest to cykliczne złuszczanie się powierzchniowej warstwy błony śluzowej macicy pod wpływem zmieniających się stężeń hormonów osi podwzgórze-przysadka-jajnik. Wszystkie te cykliczne zmiany stanowią przygotowanie macicy do przyjęcia zapłodnionej komórki jajowej.

Gdy nie dochodzi do zapłodnienia, przerośnięta błona śluzowa musi ulec złuszczeniu i wydaleniu, by przygotować się na kolejną komórkę jajową.

Części składowe tej osi działają we wzajemnej zależności. Podwzgórze wydziela hormony pobudzające przysadkę do wytwarzania kolejnych czynników wpływających na jajnik, a ten z kolei wydziela estrogeny i progesteron działające na błonę śluzową macicy.

Przeczytaj: Plamienie podczas brania tabletek antykoncepcyjnych – kiedy do lekarza?

W pierwszej fazie cyklu dochodzi do znaczącego przyrostu stężenia estrogenów, które zapewniają wzrost błony śluzowej macicy. Dalej – w drugiej połowie cyklu – zmieniają się warunki na dominację progesteronu, który rozpulchnia i powoduje obrzęk podścieliska.

Pod koniec tej fazy następuje znaczny spadek zarówno estrogenów, jak i progesteronu, co zapoczątkowuje zmiany wsteczne w błonie śluzowej i skutkuje złuszczaniem błony śluzowej. Wówczas pojawiają się pierwsze objawy miesiączki.

Czytaj również: Krwawienie owulacyjne – plamienie podczas owulacji

Prawidłowa miesiączka oraz miesiączki częste, rzadkie, obfite i skąpe

Za normę uznaje się regularne krwawienie miesięczne – zwykle co 28 dni +/-4 dni. Oznacza to, że każda kobieta może mieć fizjologicznie nieco krótsze lub dłuższe cykle niż 28 dni. Krwawienie prawidłowe ma objętość zwykle 30–70 ml i trwa około 3–5 dni.

Ponadto w każdym cyklu powinna wystąpić owulacja. Zdarzają się zbyt krótkie, jak i za długie cykle oraz bardzo krótkie i bardzo długie miesiączki. Takie wahania mogą wynikać z cech osobniczych i nie zawsze są powodem do niepokoju.

Zaburzenia miesiączkowanie ocenia się po częstotliwości w jakiej pojawia się okres i po obfitości krwi miesiączkowej. Dla oceny lekarskiej ważne jest to, czy pojawiają się krwawienia przed miesiączką lub po miesiączce, jak i krwawienia lub plamienia między miesiączkami.

Przeczytaj też: Brak okresu przy tabletkach – o czym może świadczyć

Rytmy krwawień:

  • zbyt częste miesiączki: zwykle częściej niż co 21 dni, nieregularnie;
  • zbyt rzadkie miesiączki: zwykle ponad 35 dni, nieregularnie;
  • brak miesiączki: pierwotny (krwawienie miesięczne nie wystąpiło nigdy) bądź wtórny (brak krwawień przez 3 miesiące po okresie regularnego miesiączkowania).

Obfitość:

  • bardzo obfite: > 100 ml;
  • bardzo skąpe: < 30 ml.

Obecność krwawień dodatkowych:

  • przed miesiączką, np. w niewydolności ciałka żółtego;
  • po miesiączce, np. w środku cyklu, związane z owulacją;
  • krwawienia nieregularne.

To też może Cię zainteresować: Upławy z krwią – co oznacza krew w śluzie z pochwy?

Przyczyny zaburzeń miesiączkowania

Istnieje szeroki zakres patologii mogących być przyczyną nieprawidłowych krwawień. Według klasyfikacji WHO można je podzielić na kilka grup i przyporządkować im typowe objawy z zakresu miesiączkowania:

  • brak czynności osi podwzgórzowo-przysadkowej – przypadki całkowitego braku miesiączki u kobiety posiadającej prawidłowo zbudowane narządy płciowe, np. zespół Kallmanna (brak wydzielania hormonów pobudzających przysadkę);
  • zaburzenia funkcji osi podwzgórzowo-przysadkowej – nieregularne miesiączki lub ich zanik, np. zespół policystycznych jajników (PCOS);
  • brak czynności jajników – brak krwawień od początku połączony z zaburzeniem rozwoju płciowego, np. zaburzenia genetyczne – zespół Turnera, zespół Swyera lub zanik miesiączek, nieregularne miesiączkowanie, np. w przedwczesnym wygasaniu czynności jajników (POF);
  • wady macicy – brak krwawień od początku lub po zabiegach łyżeczkowania jamy macicy, np. zespół Ashermana;
  • guzy okolicy przysadkowo-podwzgórzowej wytwarzające prolaktynę – objawy guza przysadki (m.in. zaburzenia widzenia) ze współwystępującymi zaburzeniami miesiączkowania, mlekotokiem;
  • zaburzenia osi podwzgórzowo-przysadkowej związane z hiperprolaktynemią – nieregularne miesiączki lub zanik krwawień; występuje m.in. w jadłowstręcie psychicznym, przewlekłym stresie, niedoczynności tarczycy, chorobie Cushinga (nadczynność nadnerczy) i Addisona (niedoczynność nadnerczy), przy nadmiernym wysiłku fizycznym;
  • guzy oraz uszkodzenia okolicy podwzgórzowo-przysadkowej – nieregularne miesiączki lub zanik krwawień.

Przeczytaj: Niski progesteron – co oznacza?

Diagnostyka nieregularnych miesiączek

Każda pacjentka wymaga wnikliwego procesu diagnostycznego. Należy zebrać informacje o krwawieniach miesięcznych, dacie pierwszej miesiączki, przeszłości ginekologiczno-położniczej, towarzyszących chorobach przewlekłych.

Czasami konieczne jest przeprowadzenie wywiadu dotyczącego zaburzeń widzenia, szczególnie w zakresie przyśrodkowej części pola widzenia, gdyż może to wskazywać na guza przysadki.

Badanie ogólne uwzględnia ocenę zaburzeń odżywiania, objawów słabo zaznaczonego rozwoju cielesno-płciowego (brak cech żeńskich), obecności wyznaczników androgenizacji (np. trądzik, łysienie na czubku głowy, owłosienie w miejscach typowych dla mężczyzn, m.in. broda, brzuch, wewnętrzna powierzchnia ud).

Podstawą zawsze jest badanie ginekologiczne z USG przezpochwowym (u kobiet, które rodziły) lub przezbrzusznym (w przypadku dziewic).

Należy wykonać podstawowe badania hormonalne – poziom estrogenów, progesteronu, FSH, LH, prolaktyny, testosteronu, androstendionu, SHBG. W przypadku braku odchyleń poszerza się diagnostykę o kolejne badania, próby hormonalne, np. progesteronową, histeroskopię (sprawdza budowę macicy), kariotyp (może wskazać podłoże genetyczne zaburzeń), w pewnych przypadkach badania obrazowe głowy.

Istotne znaczenia ma także sytuacja życiowa pacjentki, jej stan psychiczny i wiek oraz występowanie chorób przewlekłych.

Przeczytaj więcej na temat: Niski progesteron – leczenie

Wyniki badań hormonów

Wyniki badań i objawy mogące wskazywać na określone zaburzenia to:

  • brak czynności osi podwzgórzowo-przysadkowej – bardzo niskie stężenie LH, FSH, test z klomifenem (stymulacja wytwarzania hormonów przez przysadkę) ujemny;
  • zaburzenia funkcji osi podwzgórzowo-przysadkowej – dodatnia próba progesteronowa (miesiączka występuje przy stosowaniu preparatów progesteronowych), cykle bezowulacyjne, zaburzenia funkcji ciałka żółtego (wytwarza progesteron wpływający na błonę śluzową macicy w II fazie cyklu miesięcznego);
  • brak czynności jajników – brak reakcji na progesteron (brak krwawienia), dodatnia reakcja na próbę progesteronowo-estrogenową (obecne krwawienie po odstawieniu preparatu), podwyższone FSH, LH;
  • wady macicy – prawidłowe stężenie estrogenów, FSH, LH, brak reakcji na próbę estrogenowo-progesteronową;
  • guzy okolicy przysadkowo-podwzgórzowej wytwarzające prolaktynę – duże stężenie prolaktyny, zwykle >120 µg/l, niskie stężenie estrogenów i FSH, LH;
  • zaburzenia osi podwzgórzowo-przysadkowej związane z hiperprolaktynemią – prawidłowe lub niskie stężenie estrogenów, zaburzenia rytmu wytwarzania FSH, LH, cykle bezowulacyjne, zaburzenia funkcji ciałka żółtego;
  • guzy i uszkodzenia okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, jak w grupie VI (różnicuje badanie obrazowe).

To też może Cię zainteresować: Co oznacza ból czubka głowy?

Leczenie nieregularnych miesiączek

Każde rozpoznanie wymaga odpowiedniego leczenia. Może ono obejmować przyjmowanie brakujących hormonów – gonadotropin (FSH, LH), estrogenów, progesteronu, hamowanie wydzielania prolaktyny (bromokryptyna, chinagolid, pergolid, lizuryd), korygowanie wad macicy, operacje neurochirurgiczne i – w pewnych sytuacjach – psychoterapię.

Warto zwrócić uwagę również na przyczynę krwawień dodatkowych. Ich obecność przed właściwą miesiączką może wskazywać np. na niewydolność ciałka żółtego, z kolei krwawienia występujące w środku cyklu mogą świadczyć o owulacji.

Krwawienia niemiesiączkowe mogą być także objawem stanu przedrakowego bądź zaawansowanej choroby nowotworowej, zwłaszcza gdy występują po stosunku. Każde krwawienie dodatkowe należy wyjaśnić.

Zaburzenia miesiączkowania stanowią niejednorodną grupę o zróżnicowanych przyczynach. Jednak najczęściej spotykanym objawem pośród nich są nieregularne krwawienia miesięczne. Rozpoznanie przyczyny jest niezbędne, ponieważ pozwala to na zachowanie prawidłowej funkcji układu rozrodczego kobiety.

Nieregularne cykle miesiączkowe – video ze specjalistą

Zdaniem eksperta

Jeśli cykle miesiączkowe są za długie lub za krótkie, najczęściej świadczą o zaburzeniach hormonalnych. Regularne cykle kobieta ma wtedy, gdy różnica między najkrótszym i najdłuższym z nich wynosi nie więcej niż 5 dni. Cykle, które mieszczą się w normie, powinny być nie krótsze niż 21 i nie dłuższe niż 35 dni. Faza może mieć różną długość, ale nie mniejszą niż 5 dni – jest to czas niezbędny to tego, aby błona macicy mogła się zregenerować – i nie dłuższą niż 23 dni, ponieważ rozrosłaby się ona nadmiernie, skutkując zmianami chorobowymi.

Cykle nieregularne to takie, w których różnica między najkrótszym i najdłuższym z nich wynosi więcej niż 5 dni. W związku z tym wyróżniamy zbyt częste miesiączkowanie i są to tzw. cykle krótkie, poniżej 21 dni, mogące wskazywać na brak owulacji, niewydolność ciałka żółtego czy skrócenie fazy dojrzewania pęcherzyka. Zbyt rzadkie miesiączki to cykle powyżej 35 dni i te zdecydowanie wymagają diagnostyki hormonalnej oraz leczenia.

Opublikowano: ; aktualizacja: 09.03.2018

Oceń:
4.5

Kamila Osińska

Kamila Osińska

Lekarz

Lekarz, Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Laureatka pierwszej nagrody w sesji laryngologicznej na IX Warszawskim Międzynarodowym Kongresie Medycznym dla Młodych Naukowców. Ukończyła szkolenia "Studencka Szkoła Ultrasonografii", "Edukacja Seksualna w Kontekście HIV/AIDS", kurs "Natychmiastowa Pomoc w Stanach Zagrożenia Życia" organizowanym w Centrum Symulacji Medycznych w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Uczestniczyła w Ogólnopolskiej Konferencji Naukowo Szkoleniowej "Morfologiczne Aspekty Diagnostyki Wad Wrodzonych Serca", Ogólnopolskiej Studenckiej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Morfologiczne Podstawy Medycyny Perinatalnej”, Międzynarodowym Kongresie Medycznym "Kobieta i Mężczyzna a Zdrowe Starzenie", Konferencji Onkologicznej w Centrum Onkologii – Instytucie w Warszawie.

Komentarze i opinie (2)


Problem pojawia się, gdy nie można brać tabletek hormonalnych na wyregulowanie, a trzeba jakoś zabezpieczać się podczas zbliżeń. Dobrze, że znalazłam w internecie tester owulacyjny ze śliny. Jestem spokojna, jak tak sprawdzam dni płodne i potwierdzają się przy tym moje obliczenia

nie mogę dodać komentarza

Może zainteresuje cię

Dieta a stres. Co jeść, aby czuć się lepiej?

 

Leki na trądzik na receptę i bez recepty – nazwy, działanie, skutki uboczne, cena

 

Polisacharydy – czym są i gdzie występują? Rodzaje, zastosowanie

 

Probiotyki dla dzieci – jakie są najlepsze i dlaczego ich smak jest tak ważny?

 

Bradykinezja – co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie

 

Nicienie – jak objawia się zakażenie, czym się je leczy?

 

Krzywa przegroda nosowa – jak wygląda? Przyczyny, objawy, sposoby leczenia, operacja

 

Masaż lomi lomi nui – co to jest, na czym polega, na co pomaga?