Jak działa Forxiga?
Substancją czynną leku Forxiga jest dapagliflozyna – substancja pełniąca funkcję silnego, wybiórczego i odwracalnego inibitora kotransportera 2 glukozy, zależnego od jonów sodowych (SGLT2). Blokuje ona jego działanie w nerkach, zmniejszając wchłanianie zwrotne niektórych substancji, co skutkuje zwiększonym wydalaniem wraz z moczem: glukozy, sodu i wody.
W efekcie u pacjenta obserwuje się nie tylko obniżenie glikemii, ale również spadek ciśnienia tętniczego i redukcję obrzęków, co przekłada się na znaczącą poprawę ogólnego samopoczucia i funkcjonowanie pozostałych układów w organizmie.
Forxiga dostępna jest w formie tabletek doustnych, które szybko się wchłaniają. Maksymalne stężenie w organizmie obserwuje się już po upływie 2 godzin od przyjęcia leku na czczo.
Forxiga a odchudzanie
Jednym z dodatkowych efektów obserwowanych przez pacjentów w trakcie stosowania leku Forxiga jest zmniejszenie masy ciała. Jak to możliwe?
Dapagliflozyna hamuje reabsorpcję glukozy w nerkach, co nie tylko pozwala na utrzymanie prawidłowej glikemii we krwi, ale również skutkuje zwiększonym wydalaniem kalorii (skumulowanych w glukozie) z organizmu. Dzięki temu nie są one magazynowane w ciele w postaci tłuszczu.
Spadek masy ciała jest jednak w tym przypadku kwestią bardzo indywidualną i zależy nie tylko od czasu trwania terapii lekiem Forxiga, ale również od: stosowanej diety, aktywności fizycznej czy indywidualnego tempa przemiany materii.
Z tego też względu – choć walka z otyłością i nadwagą jest jednym z ważnych elementów terapii u pacjentów z cukrzycą – Forxiga nie została oficjalnie zarejestrowana jako lek stosowany w redukcji masy ciała.
Przeczytaj również:
Ozempic – zastosowanie, działanie, skutki uboczne, odchudzanie, cena
Forxiga – wskazania do stosowania. Czy tylko w leczeniu cukrzycy typu 2?
Lek Forxiga to preparat, który jest stosowany:
W leczeniu cukrzycy typu 2 – dotyczy to osób dorosłych i dzieci powyżej 10. roku życia, w sytuacjach kiedy próby kontroli glikemii za pomocą diety i aktywności fizycznej są nieskuteczne – jako leczenie wspomagające te działania, a w przypadku których nie można zastosować metforminy.
W terapii przewlekłej niewydolności serca z objawami słabego przepływu krwi przez serce.
W leczeniu przewlekłej choroby nerek z osłabioną czynnością nerek.
Kiedy nie stosować leku Forxiga? Przeciwwskazania i środki ostrożność
Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu Forxiga jest nadwrażliwość na dapagliflozynę lub inne składniki pomocnicze leku. Oprócz tego do przeciwwskazań należą:
ciąża – zwłaszcza w II i III trymestrze;
karmienie piersią;
wiek poniżej 18. roku życia – wyjątek stanowi cukrzyca typu II u dzieci powyżej 10. roku życia, u których nie jest możliwe kontrolowanie glikemii w inny sposób.
Szczególną ostrożność w stosowaniu tego leku należy również zachować w przypadku pacjentów z:
cukrzycą typu I,
cukrzycą z towarzyszącą chorobą nerek,
chorobami wątroby,
hipotensją lub przyjmujących leki na nadciśnienie.
Ostrożność jest też wskazana u pacjentów, u których występują zakażenia układu moczowego (ZUM).
Przeczytaj również:
Metformina – lek na cukrzycę i... odchudzanie? Efekty, dawkowanie, skutki uboczne
Jak stosować Forxiga?
Forxiga powinna być stosowana wyłącznie na podstawie indywidualnych zaleceń lekarskich, w monoterapii lub jako element terapii skojarzonej. Jest to lek przyjmowany doustnie. Tabletki należy połykać raz dziennie – najlepiej o stałej porze dnia, niezależnie od posiłków (lek może być przyjmowany między posiłkami lub w trakcie).
Standardowa dawka leku Forxiga to 10 mg na dobę, jednak w przypadku pacjentów z chorobami wątroby zalecane jest stosowanie w początkowym okresie dawki 5 mg na dobę i późniejsze jej zwiększanie. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u chorych z łagodnymi albo umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby.
W trakcie stosowania leku Forxiga zaleca się przestrzeganie diety cukrzycowej oraz regularną aktywność fizyczną, co dodatkowo wspomaga utrzymanie prawidłowej glikemii.
Czy Forxiga powoduje skutki uboczne?
Forxiga, tak jak każdy inny lek, może powodować działania niepożądane, jednak ich występowanie jest kwestią mocno indywidualną. Wśród najczęściej zgłaszanych przez pacjentów skutków ubocznych stosowania leku Forxiga wymienia się:
infekcje grzybicze narządów intymnych (penisa lub pochwy),
ból pleców,
zawroty głowy,
wysypkę,
zaburzone wyniki badań laboratoryjnych (zaburzenia gospodarki lipidowej, wzrost liczby krwinek czerwonych, obniżenie nerkowego klirensu kreatyniny).
Oprócz tego, w nielicznych przypadkach, stosowanie Forxigi może prowadzić do wystąpienia:
obrzęku naczynioruchowego;
kwasicy ketonowej i objawów z nią związanych, takich jak: nudności, wzmożone pragnienie, przyspieszony oddech, splątanie, metaliczny smak w ustach itp. – w razie jej wystąpienia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem;
ciężkiego zakażenia tkanek miękkich w obrębie zewnętrznych narządów płciowych;
zgorzeli Fourniera (martwicze zapalenie powięzi krocza).
Możliwe są też: zwiększenie stężenia kreatyniny, śródmiąższowe zapalenie nerek, a także zwiększenie stężenia mocznika we krwi.
Forxiga – interakcje z innymi lekami
Ze względu na swój mechanizm działania Forxiga może wchodzić w interakcje z różnymi lekami i suplementami diety. Z tego względu konieczne jest, by przed rozpoczęciem terapii poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych na stałe preparatach.
Forxiga wchodzi w interakcje między innymi z:
innymi lekami o działaniu hipoglikemizującym,
insuliną,
litem (należy monitorować stężenie litu w surowicy).
W przypadku gdy pacjent przyjmuje inne leki zmniejszające stężenie cukru we krwi, lekarz może zalecić zmniejszenie ich dawek.
Przeczytaj również:
Tirzepatyd – jak działa? Preparaty, skutki uboczne, recepta, refundacja
Ile kosztuje Forxiga na receptę?
Lek Forxiga jest dostępny w postaci tabletek powlekanych w dawce 5 mg lub 10 mg. W każdym przypadku jest sprzedawany wyłącznie na podstawie recepty lekarskiej, a koszt pojedynczego opakowania to ok. 160 złotych.
W dawce 10 mg lek Forxiga – przy odpowiednich wskazaniach – podlega częściowej refundacji, a odpłatność za niego wynosi wtedy 30%, czyli ok. 50 złotych. Wskazaniami do uzyskania refundacji w tym przypadku są:
Cukrzyca typu II – u pacjentów, u których stosowano wcześniej co najmniej dwa preparaty glikemizujące bez powodzenia terapeutycznego, lub u których występuje bardzo wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe, lub w przypadku których występują 4 lub więcej czynników ryzyka, takich jak: wiek ≥ 55 lat w przypadku mężczyzn i ≥60 lat dla kobiet, dyslipidemia, otyłość, palenie tytoniu, nadciśnienie tętnicze.
Przewlekła niewydolność serca u dorosłych, u których dotychczasowo stosowane terapie nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.
Przewlekła choroba nerek z: obniżonym klirensem kreatyniny, białkomoczem i przeciwwskazaniami do innych terapii.
Co więcej, w przypadku seniorów mających wyżej wymienione wskazania, lek ten jest bezpłatny.
