loader loader

Łuszczyca odwrócona – przyczyny, objawy, leczenie

Brak zdjęcia

8 lutego 2017

Łuszczyca odwrócona to jedna z odmian łuszczycy. Zmiany łuszczycowe najczęściej lokalizują się w okolicach fałdów skórnych: w pachwinach, pod piersiami, między pośladkami (łuszczyca odbytu). Łuszczyca odwrócona to przewlekła choroba skóry. Pojawiają się zaczerwienienia i grudki na skórze, która ulega nadmiernemu złuszczaniu. Łuszczyca odwrócona ma tendencję do nawracania. Leczenie łuszczycy odwróconej polega na stosowaniu zarówno kremów jak i leków doustnych.

  • 4.2
  • 511
  • 2

Co to jest łuszczyca?

Łuszczyca charakteryzuje się przyspieszeniem namnażania, a następnie złuszczania komórek naskórka. U osób zdrowych proces ten trwa około miesiąca. W opisywanej chorobie skóry jest natomiast skrócony do 4 dni.

Miejsca, w obrębie których występują zmiany na skórze, są zaczerwienione. Na powierzchni skóry natomiast dochodzi do gromadzenia się martwego naskórka. U osób cierpiących na łuszczycę naskórek jest bardzo pogrubiony.

W łuszczycy mamy do czynienia również ze zmianami naczyniowymi, nasilony zostaje proces powstawania nowych naczyń, są one rozszerzone i zachodzi w nich wzmożony przepływ krwi.

Łuszczyca odwrócona – czym się charakteryzuje?

Łuszczyca odwrócona to rodzaj łuszczycy , który występuje najczęściej rodzinnie. Jej rozwój uwarunkowany jest zarówno przez czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Naukowcy są zdania, że jeżeli dwoje rodziców ma łuszczycę, to prawdopodobieństwo wystąpienia choroby u ich dzieci wynosi ponad 70 proc.

Ze względu na przyczyny genetyczne wyróżnia się dwa typy łuszczycy odwróconej:

  • typ A – objawy choroby zauważalne są zazwyczaj w młodym wieku, przed ukończeniem 40. roku życia; u chorych rozwijają się bardzo widoczne zmiany na skórze, jednak nie stwierdza się cech łuszczycy krostkowej ;
  • typ B – występuje zwykle między 50. a 70. rokiem życia; ważną rolę w jej rozwoju odgrywają zaburzenia funkcjonowania układu odpornościowego i czynniki immunologiczne.

Co wywołuje łuszczycę odwróconą?

Wśród przyczyn łuszczycy odwróconej należy wymienić wspomniane wcześniej czynniki genetyczne (dziedziczne) czy zaburzenia odporności.

Łuszczycę odwróconą może wywoływać także:

  • stres,
  • przyjmowanie sterydów,
  • przyjmowanie niektórych leków, m.in. leków przeciwzapalnych (niesteroidowe leki przeciwzapalne), przeciwdepresyjnych, wybranych antybiotyków, leków stosowanych w leczeniu malarii , beta-blokerów.

Do pozostałych przyczyn łuszczycy odwróconej zalicza się:

  • infekcje, zwłaszcza bakteryjne szerzące się w drogach oddechowych,
  • światło słoneczne,
  • silnie działające na skórę kremy i maści,
  • niski poziom wapnia we krwi – hipokalcemię ,
  • nadużywanie alkoholu,
  • palenie papierosów,
  • próchnicę zębów.

Nawroty łuszczycy najczęściej występują jesienią oraz wiosną.

Objawy łuszczycy odwróconej

Zmiany w łuszczycy odwróconej są koloru jasnoczerwonego, o dobrze odgraniczonych brzegach. Ich powierzchnia jest gładka i błyszcząca. Obszary skóry, na których zlokalizowane są zmiany łuszczycowe, są wyjątkowo wrażliwe.

Podczas wykonywania ruchów zmiany są podrażniane, co w bardziej zaawansowanych postaciach łuszczycy odwróconej powoduje ból podczas poruszania się.

Podrażnienia wywoływane są również przez pot. Zmiany te dla osoby chorej są bolesne i swędzące, jednak nie występuje tutaj typowa łuska.

Czytaj również: Ból pod piersiami – co może oznaczać?

Miejsca szczególnie narażone na wystąpienie łuszczycy odwróconej

Zmiany łuszczycowe zlokalizowane są w fałdach skórnych:

  • w pachwinach,
  • dołach pachowych,
  • w linii międzypośladkowej - w szparze pośladkowej (łuszczyca odbytu),
  • na środkowej części ud,
  • w pępku,
  • pod piersiami,
  • w okolicach genitaliów.

Ze względu na lokalizację w fałdach skórnych zmiany te są często mylone z grzybicą. Łuszczyca odwrócona częściej występuje u osób z otyłością .

Leczenie łuszczycy odwróconej

Leczenie łuszczycy odwróconej jest wyjątkowo trudne ze względu na wrażliwość obszarów skóry (np. łuszczyca odbytu), w obrębie których występują zmiany. Miejsca, w których występują zmiany łuszczycowe, są bardzo podatne na wystąpienie efektów ubocznych (np. rozstępy ).

W terapii łuszczycy odwróconej stosuje się:

  • kortykosteroidy,
  • analogi witaminy D,
  • maści z takrolimusem,
  • krem na łuszczycę z pimekrolimusem.

W leczeniu łuszczycy odwróconej wykorzystuje się także pigment Castellaniego, który wysusza zmiany skórne. Leki na łuszczycę odwróconą (doustne) zalecane są w przypadkach, kiedy mamy do czynienia z oporną na inne leczenie łuszczycą odwróconą.

Należy pamiętać, że leczenie łuszczycy odwróconej jest bardzo ciężkie. Wymaga współpracy pacjenta z lekarzem, a także dokładnej obserwacji czynników wywołujących nawroty choroby.

Dieta w łuszczycy odwróconej

Dietę przy łuszczycy odwróconej pacjent powinien skonsultować z lekarzem dermatologiem.

Korzystny wpływ wywiera spożywanie:

  • owoców cytrusowych,
  • winogron,
  • czosnku.

W diecie na łuszczycę należy unikać:

Jeżeli chodzi o mięsa, to najlepszym wyborem będzie cielęcina.

Wskazane jest również spożywanie produktów bogatych w witaminę B 2 . Jej źródłem są np.:

  • kapusta,
  • groch,
  • marchew surowa,
  • truskawki,
  • wiśnie,
  • ogórki,
  • świeże ryby.

Ważnym składnikiem diety łuszczycowej są również pokarmy bogate w kwasy omega-3, czyli ryby i owoce morza.

Warto obserwować, które produkty wywołują zaostrzenie bądź nawrót łuszczycy, gdyż jest to sprawą indywidualną.

Tryb życia a łuszczyca odwrócona

Pacjenci zmagający się z łuszczycą odwróconą powinni w miarę możliwości:

  • prowadzić spokojny tryb życia,
  • unikać stresu,
  • zaprzestać palenia papierosów,
  • zaprzestać nadużywania alkoholu ,

gdyż ma to niezwykle duży wpływ na przebieg łuszczycy.

Chorzy z łuszczycą odwróconą powinni być pod opieką stomatologa, gdyż ubytki i próchnica zębów mogą spowodować wyrzut zmian łuszczycowych.

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  1. Magdalena Czarnecka-Operacz, „Dermatologia w praktyce. Część 1. Atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, ciężkie skórne odczyny polekowe, bielactwo nabyte, specyfika chorób skóry u dzieci”, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2018,
  2. Luis Raul Lepori, „Atlas łuszczycy”, Wydawnictwo DK Media, Warszawa 2018,
  3. Adam Borzęcki, „Praktyczne wskazówki rozpoznawania i leczenia łuszczycy”, [w:] Medycyna Rodzinna 1/2000, Wydawnictwo Borgis, dostęp online: http://www.czytelniamedyczna.pl/610,praktyczne-wskazlwki-rozpoznawania-i-leczenia-uszczycy.html,
  4. Kimberly A. Tessmer, „Stany zapalne - leczenie odżywianiem”, Wydawnictwo Vivante, Warszawa 2018.
Opublikowano: ; aktualizacja: 20.01.2021

Oceń:
4.2

Komentarze i opinie (2)


vienna, i jak sie leczylas?

możesz same kupić, ale są też np. w szamponach

Może zainteresuje cię

Wideo – Wrastanie paznokci

 

Szakłak – właściwości, zastosowanie, skutki uboczne

 

Zespół Gilberta – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie, dieta

 

Zapalenie błony naczyniowej oka – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie

 

Biegunka u dziecka – przyczyny, jak leczyć, domowe sposoby na rozwolnienie

 

Tabletki na uspokojenie bez recepty – rodzaje, jakie wybrać, czy działają

 

Jak usunąć przebarwienia posłoneczne i plamy na skórze po słońcu?

 

Papaweryna – co to jest? Działanie, zastosowanie, wskazania, przeciwwskazania, skutki uboczne