Czym są białe małżeństwa?
Przykładem białego małżeństwa jest para, która nie chce ze sobą współżyć seksualnie. Powodów takiego stanu rzeczy może być kilka, np.:
- ukryty homoseksualizm kobiety lub mężczyzny,
- zawarcie małżeństwa z przyczyn ekonomicznych,
- aseksualność,
- awersja seksualna.
Problem nieskonsumowanych małżeństw jest stary jak świat. Na jego ślady można natrafić w literaturze czy nawet Biblii, gdzie opisane są losy Sary – siedmiokrotnie wydawanej za mąż, ale bez tak zwanej konsumpcji, dopiero ósmy mąż podołał temu niełatwemu zadaniu. O ile w tym przypadku przyczyną problemów w sypialni był zły duch, w dzisiejszych czasach przyczyny wydają się bardziej prozaiczne, choć dla wielu są równie trudne do rozwiązania.
Przeczytaj też: Kryzys pożądania – przyczyny i skutki
O nieskonsumowanym związku, bo problem ten nie dotyczy tylko małżeństw, można mówić wtedy, kiedy para chciałaby się kochać, ale ze względów medycznych czy psychicznych nie może do tego dojść, a próby kończą się niepowodzeniem. Jest to problem występujący od zawsze, ale dopiero niedawno osoby się z nim borykające są w stanie uzyskać specjalistyczną pomoc, po części dzięki rosnącej świadomości społecznej, coraz większej i łatwiejszej dostępności do gabinetów psychologicznych i seksuologicznych oraz większej otwartości i internetowi.
To też może Cię zainteresować: Medyczne wskazania do obrzezania
Jakie problemy ze współżyciem mają pary?
Najprościej można podzielić je na te natury medycznej i psychologicznej, choć zdarza się też tak, że początkowo para nie współżyła ze względów medycznych, a później mimo likwidacji przyczyny, boi się podjąć współżycie. Dlatego w takich przypadkach dobrze jest skorzystać z kompleksowej pomocy, czyli wizyty u ginekologa/urologa oraz psychologa/seksuologa.
Brak seksu – przyczyny medyczne
Do najczęstszych przyczyn medycznych zaliczamy:
- zbyt grubą błonę dziewiczą – nie tak łatwo jest ją przerwać podczas stosunku i może powodować bardzo duże dolegliwości bólowe podczas próby współżycia. Tak duże, że partnerzy mogą nawet rezygnować z seksu. Rozwiązanie jest, wbrew pozorom, bardzo proste – błonę przy pomocy skalpela nacina lekarz ginekolog i problem znika;
- problemem u mężczyzn może być bardzo mały penis (jego rozmiar nawet w stanie erekcji uniemożliwia penetrację);
Sprawdź też: Penis – rozmiarówka
- zaawansowana stulejka – zwężenie napletka, uniemożliwiające lub utrudniające ściąganie napletka (we wzwodzie lub w stanie spoczynku członka) z żołędzi. Nieleczona stulejka może być przyczyną wielu problemów zdrowotnych, utrudnia utrzymanie odpowiedniej higieny i może powodować dolegliwości bólowe uniemożliwiające lub utrudniające stosunek. Najlepszym rozwiązaniem jest zabieg, polegający na usunięciu części lub całości napletka przy znieczuleniu miejscowym;
- spodziectwo – wada wrodzona u mężczyzn, polegająca na umiejscowieniu ujścia cewki moczowej na brzusznej stronie prącia. W zależności od stopnia zaawansowania tej wady, może być tylko niewielkim defektem i wpływać na estetykę. Niestety w niektórych przypadkach może utrudniać oddawanie moczu i prowadzić do dysfunkcji seksualnych, a w konsekwencji – do kompleksów i problemów natury psychicznej;
- wszelakie problemy związane ze stanami zapalnymi, chorobami wenerycznymi , infekcjami bakteryjnymi i grzybiczymi, które mogą powodować świąt, pieczenie, podrażnienia;
- chorobliwa otyłość – wprawdzie jest to problem bardzo rzadki, ale zdarza się. Przyczyna braku współżycia może być wtedy dwojaka – otyłość może uniemożliwiać seks ze względów technicznych, ale może też prowadzić do braku pewności siebie, wstydu i celowego unikania współżycia.
Zobacz też: Inteligencja emocjonalna – kiedy się rozwija?
Brak seksu – przyczyny pozamedyczne
Dużo częściej pary pozostają w związku bez współżycia ze względu na problemy natury psychicznej. Należą do nich:
- pochwica – dysfunkcja seksualna polegająca na mimowolnych skurczach mięśni pochwy przy próbie wprowadzenia członka, palca czy nawet tamponu. Próby kończą się zwykle bardzo dużymi dolegliwościami bólowymi;
- fobie seksualne – intensywne lęki wiążące się z seksualnością, mogą dotyczyć samego stosunku, gry wstępnej, nagości czy kontaktu z ciałem/płynami drugiej osoby. Fobie leczy się przy pomocy psychoterapii;
To też może Cię zainteresować: Jaki wpływ na seks ma nasza psychika?
- nierealne oczekiwania – choć może to brzmieć dziwnie, są przyczyną ogromu ludzi pragnących rozpocząć życie intymne. Jak łatwo się domyśleć, wynikają z braku doświadczeń intymnych i dość często z gromadzenia informacji na temat seksu z kiepskich, a nawet szkodliwych źródeł, np. z filmów pornograficznych czy internetu. Nierealne oczekiwania mogą dotyczyć siebie samego, partnera, czy też tego, jak powinien wyglądać sam stosunek;
- ukryte lub jawne tendencje seksualne – to problem całkiem sporej grupy małżeństw. Ze zjawiskiem tym częściej będziemy mieć do czynienia w małych społecznościach i wśród osób z katolickich rodzin. Osoby takie, świadome lub nieświadome swoich skłonności homoseksualnych, wchodzą w związki małżeńskie. Czasem liczą, że w ten sposób się „wyleczą”, albo traktują taki związek jako przykrywkę;
- wejście w związek małżeński z osobą, której się nie kocha lub co do której nie czuje się żadnego pociągu seksualnego. Ta przyczyna niekonsumowanie małżeństwa zdarza się w naszej kulturze coraz rzadziej;
- bariera seksualna – może pojawić się wtedy, gdy partner/partnerka zrobił coś, co bardzo mocno zraniło drugą stronę, np. zdrada, skorzystanie z usług prostytutki, niedotrzymanie jakiejś obietnicy;
Przeczytaj też: Pieczenie penisa – co może być przyczyną?
- strach przed ciążą – u obu stron może powodować niechęć do seksu, najlepszym rozwiązaniem jest wtedy wprowadzenie odpowiedniej metody antykoncepcji;
- rygorystyczne wychowanie moralne i negatywne nastawienie do seksu – mówimy o nim, kiedy jedno lub oboje małżonków było wychowywane w sposób restrykcyjny i ostrzegane, czy nawet straszone seksem („Seks to grzech”, „Seks jest okropny, sprawia przyjemność tylko mężczyźnie”, „Jak już to z nim zrobisz, to nie będzie cię szanować”);
- oczekiwanie na inicjatywę drugiej strony;
- najczęściej pierwsza nieudana próba jest łatwa do wytłumaczenia i nie ma poważnych przyczyn, ale pary zestresowane porażką boją się próbować ponownie. Czas między pierwszą a następną próbą jest długi i poprzedzony coraz większym stresem;
- podłożem lęku przed seksem i niechęci do niego mogą być traumatyczne doświadczenia o charakterze seksualnym, np. molestowanie czy próba gwałtu.
Sprawdź również: Ketamina – właściwości, zastosowanie
Jak zaradzić problemom ze współżyciem?
Jeżeli para chce rozpocząć współżycie, ale ma z tym problem, jak najszybciej powinna poszukać specjalistycznej pomocy. Najlepiej udać się do psychologa lub seksuologa. Para nie musi iść na spotkanie razem, jeżeli partnerzy czują, że byliby skrępowani i nie potrafiliby się otworzyć, lepiej pójść osobno.
Po pierwszym seksualnym niepowodzeniu nie można wpadać w panikę – pierwszy raz zawsze jest stresujący. Mogą też pojawić się problemy, takie jak ból i krwawienie u kobiety, problemy z erekcją czy przedwczesny wytrysk u mężczyzny. Należy wówczas spróbować jeszcze raz, ale wcześniej zastanowić się, co było nie tak. Jeżeli para nie planuje mieć dzieci, powinna wybrać najlepszą metodę antykoncepcyjną, w tej kwestii można skorzystać z pomocy ginekologa.
Należy także zadbać o to, żeby warunki, w jakich para będzie się kochać, nie były stresujące. Rodzice za ścianą, albo zbyt mało czasu na grę wstępną mogą popsuć szyki. Należy skupić się na sobie i zachować zdrowy dystans. W końcu to pierwszy raz i nie wszystko musi być idealnie, a drobne wpadki można w przyszłości wspominać z uśmiechem.
