Niedowład to ograniczenie zakresu ruchów bądź zmniejszenie siły mięśni. Przyczyną jego powstawania są zmiany w obrębie danego mięśnia lub zmiany organiczne w ośrodkowym lub obwodowym układzie nerwowym. Niedowład w dużym stopniu obrazuje, iż w układzie nerwowym doszło do powstania procesów patologicznych. Podstawą leczenie niedowładu jest zindywidualizowana rehabilitacja.
Niedowład – przyczyny, rodzaje, leczenie

Czym jest niedowład?
Niedowład definiowany jest jako ograniczenie zakresu ruchów bądź zmniejszenie siły mięśni. Powstaje on na skutek zmian dotyczących danego mięśnia bądź zmian organicznych w ośrodkowym lub obwodowym układzie nerwowym. Z tego typu sytuacją mamy do czynienia, gdy dojdzie do uszkodzenia układu nerwowego w obrębie tzw. drogi ruchowej, która przewodzi impulsy nerwowe z kory mózgu do mięśni.
Możliwe miejsca uszkodzeń drogi ruchowej to mózg i rdzeń kręgowy, nerw obwodowy, mięsień oraz styk nerwowo-mięśniowy. Zdarzają się także sytuacje, kiedy niedowład jest następstwem zaburzeń psychicznych.
Niedowład – przyczyny
Niedowład jest objawem, który pokazuje, iż w układzie nerwowym doszło do rozwoju niebezpiecznych procesów. Wskazuje na konkretne miejsce uszkodzenia układu nerwowego, często także na rozległość procesu. Niedowład ma różny zasięg i różne cechy charakterystyczne. W zależności od tego, w której części ciała jest niedowład (np. prawa ręka, lewa noga, lewa powieka oka) możemy wywnioskować, jaka i w którym miejscu część drogi ruchowej została uszkodzona.
Szybkość narastania niedowładu jest kolejnym czynnikiem, który podpowiada nam o rodzaju uszkodzenia – jeśli niedowład pojawia się nagle, w ciągu kilku minut lub godzin, jego przyczyną jest zwykle naczyniowe uszkodzenie mózgu, a jeśli narasta powoli, prawdopodobną przyczyną może być guz mózgu .
Czytaj również: Kauzalgia – co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie
Rodzaje niedowładów – wiotki i spastyczny
W zależności od uszkodzenia wyróżniamy: niedowład spastyczny i wiotki.
- Niedowład spastyczny – wywołany jest uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Do podstawowych objawów zaliczamy silne wzmożenie odruchów głębokich, zniesienie odruchów powierzchniowych, wzmożone napięcie mięśniowe, pojawienie się odruchów patologicznych i nieprawidłową reakcję na bodźce. W tego typu niedowładzie nie stwierdza się zaniku mięśni.
- Niedowład wiotki – wywołany jest uszkodzeniem obwodowym, a jego charakterystycznymi objawami są zanik mięśni, obniżenie napięcia mięśniowego, zniesienie odruchów w zajętej kończynie oraz nieprawidłowy zapis w elektromiografie.
Sprawdź również: Polineuropatia alkoholowa – czym jest i jak się ją leczy?
Niedowład a uszkodzenie nerwów
Niedowład może powstać z powodu uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego. Charakteryzuje się tym, iż mamy do czynienia ze wzmożonym napięciem mięśniowym typu scyzorykowego. Występuje również powolnie rozwijający się zanik mięśni, któremu należy przeciwdziałać czynną i bierną rehabilitacją.
Z kolei choroby nerwów obwodowych i mięśni charakteryzują się silnym obniżeniem napięcia mięśniowego, przy czym mięśnie nie stawiają oporu w ruchu biernym i stają się wiotkie. Cechują się również szybkim i dużym zanikiem mięśni (tzw. z odnerwienia). Może on występować w następstwie różnych zaburzeń psychicznych.
Niedowład, który jest wynikiem uszkodzenia na poziomie nerwów obwodowych, może:
- ograniczać się do zakresu unerwienia jednego nerwu (mononeuropatia) – jego główną przyczyną jest proces chorobowy bądź uraz, ograniczony do miejsca przebiegu nerwu, np. przerośnięte więzadło powodujące jego ucisk;
- obejmować kończyny po obu stronach, w większości przypadków w ich odcinkach obwodowych (polineuropatia), a ich przyczyną jest najczęściej proces chorobowy uogólniony, taki jak np. cukrzyca.
W chorobach styku nerwowo-mięśniowego, m.in. w miastenii, osłabienie mięśni ma inny charakter niż typowy niedowład, gdyż polega na zwiększonej męczliwości mięśni (wszystkich lub tylko niektórych ich grup). Męczliwość ta ma tendencję do narastania wraz z liczbą powtarzanych ruchów, a po odpoczynku najczęściej ustępuje.
Czytaj również: Afazja – co to jest? Przyczyny, objawy, rodzaje, leczenie
Niedowład – jakie choroby go wywołują?
Choroby, w przebiegu których występuje niedowład:
- choroba mózgu pochodzenia naczyniowego (udar mózgu);
- przejściowe ataki ischemiczne, inaczej przejściowe niedokrwienie mózgu;
- choroba Parkinsona;
- stwardnienie rozsiane;
- migrena;
- polineuropatia alkoholowa;
- zespół Guillaina-Barrego;
- wzmożone ciśnienie śródczaszkowe;
- ropień mózgu;
- zespół Sudecka;
- gruźlicze zapalenie ośrodkowego układu nerwowego.
Czytaj również: Niedokrwienie kończyn dolnych – przyczyny, objawy, leczenie niedokrwienia nóg
Leczenie niedowładu
Podstawą leczenia niedowładów jest odpowiednia rehabilitacja przy pomocy specjalisty i odpowiednio przygotowanego programu rehabilitacyjnego w zależności od rodzaju, rozległości niedowładu i stanu ogólnego pacjenta. Zaraz po ustaleniu rozpoznania należy przystąpić do cyklu regularnych ćwiczeń. Rehabilitacja może być czynna i bierna, połączona z masażem, np. wibracyjnym, czy gorącymi kąpielami.
Celem zabiegów jest złagodzenie, a następnie usunięcie nieprawidłowych odruchów i napięć mięśniowych. W niektórych przypadkach konieczne są zabiegi neurochirurgiczne oraz ortopedyczne. Bardzo ważną rolę odgrywa tutaj rodzina oraz bliscy, którzy powinni czynnie uczestniczyć w rehabilitacji chorego.
Czytaj również: Neurastenia – co to? Przyczyny, objawy i leczenie nerwicy neurastenicznej
Niedowład – wypowiedź eksperta
Zdaniem eksperta
Niedowładem nazywamy osłabienie siły mięśniowej w obrębie kończyny górnej lub dolnej, twarzy, języka, bądź podniebienia. Zwykle jest on efektem uszkodzenia nerwów obwodowych lub ośrodków kory ruchowej w mózgu lub na poziomie rdzenia kręgowego. Może być też wynikiem choroby samego mięśnia, w miopatiach i dystrofiach.
Leczenie niedowładu zależy od wywołującej go przyczyny. Na poziomie chorób mięśni zwykle nie ma skutecznego leczenia. W przypadku choroby nerwów obwodowych można mieć nadzieję na przywrócenie funkcji nerwów, gdyż mają one zdolność do regeneracji. Taka możliwość istnieje również przy uszkodzeniach mechanicznych i zapalnych. W przypadku przyczyny ośrodkowej zakłada się, że sąsiadujące neurony przejmą funkcje tych uszkodzonych (np. w wyniku udaru) - służy temu mozolna, długa rehabilitacja, przynosząca zwykle zmniejszenie nasilenia niedowładu.
Znane są też leki stymulujące regenerację nerwów obwodowych, ale ich znaczenie nie jest bardzo istotne.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Neuroanatomia czynnościowa i kliniczna, Janusz Moryś, Olgierd Narkiewicz, wyd. 2001 r.
- Atlas neuroanatomii i neurofizjologii Nettera, David L. Felten, Anil N. Shetty. Wyd. 2012 r.
- Neuropsychologia kliniczna. Od teorii do praktyki, Bożydar Kaczmarek, Juri D. Kropotov, Maria Pąchalska. Wyd. 2014 r.

Magdalena Kacperska
Lekarz
Dr n. med. Magdalena Justyna Kacperska, studia magisterskie ukończyła w 2009 roku na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska. Stopień naukowy dr n.med. obroniła z wyróżnieniem na Wydziale Wojskowo-Lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w 2014 roku. Posiada liczne publikacje w języku polskim oraz języku angielskim. Zaangażowana w liczne projekty naukowe (z zakresu neurologii, immunologii, chirurgii naczyniowej) oraz pracę dydaktyczną. Szczególnie zaangażowana w projekty związane ze stwardnienie rozsianym (SM), rolą miRNA w SM, udarami niedokrwiennymi oraz destabilizacją blaszki miażdżycowej.
Komentarze i opinie (0)