Frakcja wyrzutowa – EF serca – wyraża stosunek SV do EDV, czyli objętości wyrzutowej i późnorozkurczowej. Pozwala ona ocenić wydolność serca w procentach. Najczęściej określa się frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF), choć parametr ten można odnieść również do komory prawej (RVEF). Frakcję wyrzutową bada się podczas echo serca. Wynik poniżej normy wskazuje na niewydolność lub zapalenie mięśnia sercowego.
Frakcja wyrzutowa serca – co to jest, jaka jest norma i co oznacza obniżona frakcja wyrzutowa serca?
Co to jest frakcja wyrzutowa?
Frakcja wyrzutowa (ang. ejection fraction; EF serca) to parametr hemodynamiczny, określający sprawność serca. W trakcie cyklu pracy mięsień sercowy miarowo kurczy się i rozkurcza, pompując krew. Tempo bicia serca to około 70 uderzeń na minutę. W tym czasie pompuje około 4–5 l krwi.
Podczas rozkurczu krew swobodnie napływa z przedsionka do komory. Objętość krwi, która zgromadzi się w komorze tuż przed fazą skurczu, to objętość końcowo-rozkurczowa (EDV) lub inaczej – późnorozkurczowa. Średnio wynosi ona około 110–120 ml.
Z każdym uderzeniem z lewej komory serca do aorty jest wyrzucane około 60–70 ml krwi. Ta ilość krwi to objętość wyrzutowa serca (SV). W wyniku skurczu komora nie zostaje w pełni opróżniona. Objętość pozostającej w niej krwi określana jest objętością krwi zalegającej.
Frakcja wyrzutowa serca to stosunek objętości wyrzutowej do objętości końcowo-rozkurczowej. Ma ona za zadanie określić wydolność serca w procentach. Iloraz ten wskazuje, jaka część krwi znajdującej się w komorze przed fazą wyrzutu (jaki jej procent) została przepompowana do tętnic w trakcie skurczu.
Określa się zarówno frakcję wyrzutową prawej komory serca (RVEF), jak i frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF).
Badanie frakcji wyrzutowej – wskazania do badania EF serca
Frakcję wyrzutową serca określa się za pomocą badania echokardiograficznego (echo serca), czyli USG serca. Metoda ta do, służąca do zobrazowania tkanek serca, wykorzystuje ultradźwięki. Badanie jest bezbolesne i nieszkodliwe dla pacjenta. Lekarz przykłada głowicę USG nasmarowaną żelem do klatki piersiowej. Następnie przesuwa ją, aby uwidocznić na monitorze interesujące go części serca.
Zwykle badanie frakcji wyrzutowej serca trwa 10–15 minut. Wśród wskazań do wykonania echo serca wymienia się diagnostykę:
- niewydolności serca,
- zawału serca,
- zapalenia mięśnia sercowego,
- wad zastawkowych,
- podejrzenia choroby osierdzia, wsierdzia,
- ocenę czynności serca.
Wartości frakcji wyrzutowej mogą się zmieniać w trakcie życia. EF serca może się poprawić lub pogorszyć. Często w parze z wynikiem idą nasilające się objawy choroby niewydolności serca. Badanie frakcji wyrzutowej należy powtarzać w celu kontroli jej wartości. Poprawa frakcji wyrzutowej następuje często po rozpoczęciu odpowiedniego leczenia.
Frakcja wyrzutowa serca – normy u zdrowego człowieka
Frakcja wyrzutowa serca u zdrowego człowieka wynosi 50–70 proc. Oznacza to, że w czasie skurczu serce jest w stanie wypompować z komory od 50 do 70 proc. objętości krwi znajdującej się w niej przed skurczem. W przypadku, gdy wartości EF serca są niższe, może to świadczyć o niewydolności mięśnia sercowego.
- Zwykle dokonuje się pomiaru frakcji wyrzutowej lewej komory. Przy wartości 40–50 proc. potrzebna jest dalsza, wnikliwa diagnostyka.
- Wartości EF poniżej 40 proc. świadczą do dysfunkcji skurczowej komory.
- Frakcja wyrzutowa poniżej 35 proc. uważana jest za ciężką niewydolność skurczową mięśnia sercowego i zagrożenie życia. Tak niska frakcja wyrzutowa świadczy o tym, że serce jest słabe i nieefektywnie pompuje krew.
Co oznacza obniżenie frakcji wyrzutowej?
Niska frakcja wyrzutowa najczęściej świadczy o niewydolności mięśnia sercowego. Oznacza to, że serce nie jest w stanie sprawnie i wydajnie pompować krwi. Tym samym tlen i składniki odżywcze nie są dostarczane do wszystkich komórek ciała. Niewydolność serca miewa nagły, jak i przewlekły charakter.
Nagłe obniżenie frakcji wyrzutowej może świadczyć o zapaleniu mięśnia sercowego. Gwałtowny spadek frakcji wyrzutowej serca dotyczy również osób z ostrym zespołem wieńcowym, czyli zawałem.
Przewlekły charakter niewydolności serca jest wywołany przez długo trwające nadciśnienie, choroby zastawkowe, kardiomiopatie, długotrwałą chorobę wieńcową. W takich chorobach do obniżenia frakcji wyrzutowej serca dochodzi powoli i stopniowo.
Niska frakcja wyrzutowa – objawy i leczenie
Obniżona frakcja wyrzutowa komory świadczy o niewydolności serca. Objawy to głównie duszność i krótki oddech. Początkowo dolegliwości pojawiają się podczas wysiłku. W miarę rozwoju choroby duszność zaczyna dokuczać już podczas zwykłych czynności domowych, a nawet w spoczynku. Do duszności dołącza kaszel i obniżona tolerancja wysiłku (pacjenci bardzo łatwo się męczą).
Kiedy frakcja wyrzutowa jest za niska, objawy, które mogą wystąpić, to przede wszystkim: nadmierna potliwość ciała, bladość i ochłodzenie skóry kończyn. U niektórych pacjentów pojawiają się również obrzęki kończyn dolnych, nudności, zaparcia, nykturia (częste oddawania moczu w nocy). Liczne objawy pojawiają się zwykle przy bardzo obniżonych wartościach EF. Lekki spadek frakcji wyrzutowej może być bezobjawowy.
Przy podejrzeniu niewydolności serca konieczne jest wykonanie wielu badań. Prócz echo serca i oceny frakcji wyrzutowej, niezbędne jest wykonanie EKG, wielu badań laboratoryjnych, w tym oznaczenia peptydów natriuretycznych w osoczu (BNP, NT-proBNP), które są bardzo pomocne w diagnostyce niewydolności serca. Leczenie niewydolności serca zależy od jej przyczyny.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Gajewski P., Szczeklik A., Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2013;
- Traczyk W., Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
Anna Owczarczyk
Lekarz
Absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Podczas studiów aktywna działaczka studenckiego gastroenterologicznego koła naukowego. Ponadto członek Zarządu Międzynarodowej Organizacji Studenckiej (IFMSA) i Zarządu Akademickiego Związku Sportowego - AZS. Obecnie lekarz stażysta w Miejskim Szpitalu w Łodzi. Zawodowo interesuje się endokrynologią i reumatologią. Swoją wiedzę pogłębia na konferencjach naukowych, kursach i szkoleniach medycznych.
Komentarze i opinie (19)
opublikowany 23.11.2018
opublikowany 20.02.2019
opublikowany 15.06.2020
opublikowany 06.04.2019
opublikowany 26.05.2019
opublikowany 08.07.2019
opublikowany 21.07.2019
opublikowany 31.07.2019
opublikowany 19.10.2024
opublikowany 26.11.2022
opublikowany 24.03.2023
opublikowany 29.01.2024
opublikowany 23.12.2023
opublikowany 23.12.2023
opublikowany 19.02.2024
opublikowany 17.03.2024
opublikowany 01.04.2024
opublikowany 26.08.2024
opublikowany 10.10.2024