Istnieje wiele rodzajów problemów z pamięcią. W zależności od pochodzenia leczy się je najczęściej u lekarza neurologa, psychiatry lub u psychologa. Niektóre zaburzenia pamięci są bardzo specyficzne. Jednym z nich jest z pewnością kryptomnezja. Czym jest zjawisko kryptomnezji? Czy jest to rodzaj upośledzenia pamięci? Skąd się bierze i jak ją stwierdzić i leczyć?
Kryptomnezja – co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie
Kryptomnezja – czym jest?
Kryptomnezja, to jak twierdzi Słownik Języka Polskiego, nieuświadamianie sobie, że coś, co uważamy za nowe idee, umiejętności lub wypowiedzi, jest tak naprawdę wspomnieniami przeszłych wydarzeń i doświadczeń.
Innymi słowy, wydaje nam się, że wymyśliliśmy coś nowego – jednak nieświadomie popełniamy „plagiat” na podstawie własnych wspomnień, których na dany moment nie jesteśmy świadomi.
Tyle mówi Słownik Języka Polskiego. Sam termin kryptomnezja pochodzi z języka greckiego i stanowi połączenie słów kryptós i mnēmē, a które możemy przetłumaczyć na język polski jako wyrażenia ukryty i pamięć. Po raz pierwszy kryptomnezja pojawiła się w literaturze naukowej na początku XX wieku. Pisał o niej genewski psychiatra Théodore Flournoy. Wspominał on, że kryptomnezja polega na istnieniu struktury umysłowej, jaką jest ukryta pamięć. Nazwał ją w tekście pamięcią niebezpośrednią, w odróżnieniu od pamięci bezpośredniej, której jesteśmy świadomi.
Pamięć niebezpośrednia odnosi się zaś do wspomnień i informacji głęboko ukrytych, z których posiadania w umyśle ludzie nie zdają sobie sprawy.
Ta teoria kryptomnezji uważana jest dzisiaj za pierwszą. Nowe idee dotyczące ukrytej pamięci stały się następnie przedmiotem badań wielu kolejnych specjalistów – zajmował się nimi między innymi Zygmunt Freud, a Carl Gustav Jung poświęcił im wiele miejsca w swoich pracach, pisząc również o najważniejszych aspektach świadomości i koncentrując się na obszarze podświadomym.
Kryptomnezja – jak wygląda?
Kiedy mamy do czynienia z kryptomnezją? Dzieje się to wtedy, gdy przypominamy sobie różne informacje i dane, takie jak: fragmenty melodii, wiersz, wypowiedzi czy inne treści, lecz nie mamy możliwości rozpoznania ich źródła, skąd się wzięły i nie jesteśmy w stanie zdefiniować, czy są to nasze własne wytwory – czy też cudze, kiedyś zasłyszane i przeczytane.
Często dochodzimy wówczas do przekonania, że to nowe dane, podczas gdy są one jedynie wspomnieniami przeszłych wydarzeń. Ludzie doświadczający kryptomnezji nie pamiętają, skąd wzięły się te wspomnienia i często mylą je z teraźniejszością – sądzą wtedy, że dana koncepcja czy cytat to wytwór ich samych, w chwili bieżącej.
Kryptomnezja – skąd się bierze?
Warto zaznaczyć, że częściowej kryptomnezji doświadczamy w zasadzie wszyscy – dzieje się tak, ponieważ mamy większe predyspozycje do zapamiętywania samego wspomnienia, aniżeli jego źródła. Dlatego pamięć płata nam niekiedy tego rodzaju figle.
Nie bez znaczenia jest fakt, że żyjemy w cyfrowym przeciążeniu – media, zwłaszcza Internet, dostarczają nam codziennie ogromnej dawki informacji i danych, które, chcąc nie chcąc, w dużej mierze zapamiętujemy. W efekcie, w niektórych przypadkach, wspomnienia i pamięć pewnych doświadczeń zaczynają się mieszać – wydają nam się nasze własne.
Zazwyczaj taka kryptomnezja zdarza się incydentalnie i nie przynosi powodu do niepokoju. Całkowita kryptomnezja (trwająca nieprzerwanie) to zjawisko niezwykle rzadkie, niewiele jest też doniesień na jej temat. Przeważnie towarzyszy dużo głębszym zaburzeniom psychicznym – naukowcy wspominają niekiedy o jej występowaniu przy silnych epizodach maniakalnych.
Kryptomnezja – czy może stać się plagiatem?
Choć zdarzająca się od czasu do czasu kryptomnezja nie jest niczym nienaturalnym, obawiają się jej… twórcy. Nie bez powodu – kiedy wymyślają nowe dzieło, melodię czy słowa, ukryte wspomnienia mogą nieźle namieszać w ich umyśle. W efekcie prawdopodobne jest, że autor przypadkowo uzna tekst czy melodię innego utworu jako swój własny – i jako taki wyprodukuje, sądząc, że do stworzenia przyczyniły się jego własne umiejętności. W ten sposób może dojść do naruszenia praw autorskich i nieprzyjemnej sytuacji w sądzie.
Ofiarą takich ukrytych wspomnień padł między innymi Nietzsche, posądzany o plagiat prac Freuda. Również kilku współczesnych kompozytorów przyznaje, że padło ofiarą nieświadomej pamięci. Czy prawo może jednak ocenić, że do splagiatowania informacji w rzeczywistości doszło podczas kryptomnezji? Z jednej strony, termin pojawia się już w podręcznikach dla śledczych, więc możemy mieć nadzieję, że wraz z rozwojem badań naukowych będzie to łatwiejsze do ustalenia. Z drugiej strony, psychologia i prawo ciągle muszą współpracować w tym obszarze – nie ma jeszcze jednoznacznych odpowiedzi.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Błocian, I. (2000). Automatyzm nieświadomości :wczesna twórczość Carla Gustawa Junga (1902-1912). Nowa Krytyka, 11:65-76;
- Brown, A.S., Murphy, D.M. (1989). Cryptomnesia: Delineating Inadvertent Plagiarism. Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition, 15(3):432-442;
- Macrae C.N., Bodenhausen, G.V., Calvini, G. (1999). Contexts of cryptomnesia: may the force be with you. Social Cognition, 17(3):273-297;
- [online] Słownik Języka Polskiego: kryptomnezja [dostęp: 31.07.2023][https://sjp.pwn.pl/sjp/kryptomnezja;2565032]
Monika Mazurek
Psycholog
ukończyła psychologię o specjalności klinicznej i neuropsychologicznej USWPS w Warszawie, doktorantka Instytutu Psychologii UJ w Krakowie. Autorka prac naukowych poświęconych psychologii klinicznej i kilkuset artykułów popularnonaukowych o tematyce z zakresu neuropsychologii, seksuologii klinicznej i psychologii osobowości. Na co dzień zajmuje się popularyzacją zagadnień dotyczących powiązań pomiędzy biologią, psychologią i medycyną.
Komentarze i opinie (0)