Łechtaczka: gdzie jest, jak ją stymulować, orgazm łechtaczkowy

Łechtaczka – czym jest?

Łechtaczka to część żeńskiego organu rozrodczego, będąca nieparzystą strukturą umieszczoną nad wejściem do pochwy. W podręcznikach medycznych zazwyczaj określa się ją jako organ będący analogią do prącia u mężczyzny (podobnie jak męską mosznę określa się jako odpowiednik warg sromowych większych). Łechtaczka posiada ciała jamiste, jednak w przeciwieństwie do prącia, łechtaczka nie jest częścią układu moczowego i nie zawiera w sobie cewki moczowej. Jej cechą charakterystyczną jest bardzo duża wrażliwość na stymulację, wywołująca przyjemność, podniecenie seksualne, a w efekcie – orgazm łechtaczkowy (rozróżnianie orgazmów nie jest uznawane we współczesnej seksuologii za konieczne).

Łechtaczkę jako odpowiednik prącia opisywano już w starożytności – zgodnie z teorią Herophilusa powstałą 300 lat p.n.e. Dziś wiadomo, że otaczające łechtaczkę gruczoły Skene'a, które wydzielają ejakulat kobiety – płyn o odczynie zasadowym, towarzyszący podnieceniu seksualnemu – zbudowane są z podobnej tkanki co prostata.

Żeński układ rozrodczy możemy podzielić na część zewnętrzną i wewnętrzną. W pierwszej grupie znajdują się jajniki, jajowody, macica oraz pochwa. Łechtaczka – wraz ze wzgórkiem łonowym, przedsionkiem pochwy, wargami sromowymi mniejszymi oraz wargami sromowymi większymi, stanowi część zewnętrzną.

Czytaj również: Jak prawidłowo nazywać kobiece narządy płciowe?

Budowa łechtaczki

Większość osób sądzi, że łechtaczkę można łatwo odnaleźć jako wypukłe miejsce nad wejściem do pochwy. Tymczasem jest to dopiero tak zwana żołądź łechtaczki – cała struktura jest znacznie większa, składają się na nią trzon, odnogi i ciała jamiste. Stąd obecnie o wiele częściej stosuje się termin „kompleks łechtaczkowy”, który zawiera w sobie wszystkie elementy tej struktury.

Łechtaczka posiada parzyste ciała jamiste – charakteryzują się one odnogami o długości około 4 cm, zaczepionymi przy dolnych gałęziach kości łonowych i kulszowych. Przykryte tkanką mięśniową, tworzą tak zwany trzon łechtaczki. Skierowany ku dołowi trzon łechtaczki kończy się żołędzią, przykrytą fałdem skórnym – napletkiem, przymocowaną do spojenia łonowego więzadłem wieszadłowym. Warto dodać, że łechtaczka jest silnie unerwiona i unaczyniona.

Budowa łechtaczki – rysunek

Zobacz też: Jak prowadzić kalendarzyk miesiączkowy?

Orgazm łechtaczkowy – jak wygląda?

Stymulacja łechtaczki (oralna lub manualna to najczęstszy sposób na doprowadzenie do orgazmu u kobiety. W 1966 r. naukowcy opracowali czterofazowy linearny model reakcji seksualnej, składający się z etapów: podniecenia (Excitation), plateau (Plateau), orgazmu (Orgasm) i odprężenia (Resolution). Już w pierwszym z nich dochodziło do większej przepuszczalności naczyń krwionośnych w obrębie żeńskich narządów płciowych oraz silnego przekrwienia łechtaczki, powodującego zwiększenie jej objętości. Model ten został zredukowany następnie do trzech faz (usunięta została faza plateau), a później ponownie zwiększony do czterech, poprzez wprowadzenie początkowej fazy pożądania (Desire).

Sprawdź też: Czy masturbacja jest zdrowa?

Faza ta pełni szczególnie istotną rolę u kobiet – zwraca bowiem uwagę na fakt, że zjawisko odczuwania podniecenia seksualnego rozpoczyna się u nich w strukturach ośrodkowego układu nerwowego, poprzez wzrost pobudzenia obszarów mózgu odpowiedzialnych za emocje (układ limbiczny), funkcje poznawcze (kora mózgowa) oraz zachowania seksualne (ciała migdałowate, jądro Cajala, jądro olbrzymiokomórkowe i jądra szwu pnia mózgu, jądro przedwzrokowe przyśrodkowe i przykomorowe podwzgórza, wzgórze, okolica przedczołowa, okolica czołowo-oczodołowa, kora obręczy, kora wyspy, kora potyliczno-skroniowa, kora czuciowa i prążkowie brzuszne).

Przeczytaj też: Pieczenie penisa – co może być przyczyną?

Stymulacja łechtaczki

Pobudzenie w tych okolicach pojawia się bardzo często właśnie w wyniku intensywnej stymulacji łechtaczki. Stąd działanie to jest najłatwiejszym sposobem na osiągnięcie intensywnego orgazmu przez kobietę. Według Raportu o Seksualności Polaków z 2002 r., przeprowadzonego przez firmę Pfizer, aż 69 proc. kobiet deklaruje, że osiąga spełnienie w czasie drażnienia łechtaczki. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że kobiecy orgazm rozgrywa się na wielu płaszczyznach: także emocjonalnej i poznawczej. Dopiero ich pełne współgranie skutkuje pełną satysfakcją seksualną.

Wiele kobiet traktuje stymulację łechtaczki jako wstęp do penetracji i osiągnięcia orgazmu pochwowego. Jednak wbrew powszechnemu mniemaniu, orgazm pochwowy nie jest „lepszy” od orgazmu łechtaczkowego. Wiele osób łączy również stymulację łechtaczki z penetracją pochwy – wówczas odczuwana przyjemność jest jeszcze silniejsza. Część kobiet zauważa jednak, że stymulacja kilku miejsc naraz nie pozwala skupić im się na osiąganej przyjemności – stąd decydują się na jedną jej formę w danym czasie.

Czytaj również: Wargi sromowe – budowa, funkcje, zaburzenia

Masowanie łechtaczki – stymulacja manualna łechtaczki

Stymulacja łechtaczki podczas masturbacji zwykle polega na pocieraniu jednym lub dwoma palcami okolic żołędzi. Ruchy są albo okrężne albo poprzeczne (góra-dół, prawo-lewo). Na początku kobieta powinna zademonstrować mężczyźnie, jaki sposób pieszczot lubi, aby mógł odtworzyć preferowany przez nią dotyk. Może też kierować ruchem jego dłoni, wskazując na odpowiednie miejsce, tempo, siłę nacisku. Zawsze istotne jest, aby kochanek zwracał uwagę na niewerbalne sygnały płynące od kobiety, które pozwalają rozpoznać, jakie pieszczoty przeżywa jako szczególnie przyjemne, a które nie dają jej satysfakcji.

Sprawdź również: Seks oralny a choroby przenoszone drogą płciową

Dotyk przybiera różną formę. Na kobietę działa zarówno stymulacja palcami, jak i otwartą dłonią. Mężczyzna może ruchami okrężnymi masować łechtaczkę, lekko przy tym naciskając. Również samo rytmiczne uciskanie i puszczanie ucisku jest sposobem stymulacji clitoris prowadzącym do orgazmu. Inna technika to szybkie pocieranie, gładzenie powierzchni żołędzi bez jej dociskania. Partner może też podskubywać zakończenie łechtaczki, lekko je naciągać.

Sprawdź też: Czy masturbacja jest zdrowa?

Stymulacja prowadząca do orgazmu łechtaczkowego może być ukierunkowana na żołądź łechtaczki lub pieszczoty całego wzgórka łonowego, które dostarczają kobiecie jeszcze silniejszych doznań. Jedną z najbardziej pobudzających technik jest rozszerzenie warg sromowych dwoma palcami i pocieranie okolic wejścia do pochwy oraz łechtaczki palcem środkowym, zdecydowanymi, szybkimi ruchami. Równie intensywne doznania daje umieszczenie dwóch palców w pochwie i rytmiczne poruszanie nimi góra-dół lub wkładanie i wyjmowanie, podczas gdy spód dłoni uciska łechtaczkę, co może mieć charakter jednostajnego lub zmiennego nacisku. W tym układzie, zamiast dłoni opartej o wzgórek łonowy, mężczyzna może trzymać kciuk w okolicach żołędzi łechtaczki i masować ją okrężnym ruchem. Orgazm tak osiągnięty nie pozawala określić czy jest to orgazm łechtaczkowy czy orgazm pochwowy, co dowodzi bezzasadności tego podziału.

Technika polecana kobietom, mającym problem z osiągnięciem podnieceniem, polega na pieszczeniu przestrzeni pomiędzy wargami sromowymi bez stymulowania łechtaczki.

Zobacz też: Orgazm pochwowy – jak przebiega, jak wywołać?

Stymulacja łechtaczki w seksie oralnym

Pieszczoty łechtaczki mogą zastępować stosunek seksualny lub być grą wstępną, pobudzającą dla obojga partnerów. Stymulacja oralna powinna rozpocząć się od wejścia do pochwy i okolic łechtaczki, a następnie koncentrować się na samej żołędzi. Mężczyzna może leżeć, układając głowę pomiędzy nogami kobiety. Pozycja, gdy kobieta siedzi, a partner klęczy, jest mniej popularna ze względu na anatomię kobiecych genitaliów i utrudniony dostęp do żołędzi łechtaczki w takim ułożeniu ciała. Poza tym opisana pozycja kojarzona jest z submisyjnością mężczyzny.

Podstawowe rodzaje stymulacji oralnej to masowanie językiem łechtaczki, przy czym ruchy mogą być okrężne i poprzeczne. Lizanie pojawia się również w formie drażnienia szybkimi ruchami języka. Mężczyzna może też delikatnie ssać żołądź, pociągać albo podszczypywać wargami lub bardzo łagodnie zębami. Silnych doznań dostarcza kobiecie włączenie w stymulację dotykiem lekkiego dmuchania na żołądź łechtaczki.

Stymulacja oralna jest delikatniejsza od manualnej, jednak dla wielu mężczyzn trudniejsza do wykonania, natomiast z perspektywy kobiety często odrzucana ze względu na niepokój o zapach i smak genitaliów, jakiego doświadczał będzie partner.

Przeczytaj również: Moszna i jej znaczenie dla męskiej płodności

Gadżety służące stymulacji łechtaczki

Coraz powszechniej stosowane są wszelkie mechaniczne stymulatory łechtaczki, oferowane przez firmy produkujące gadżety erotyczne. Urządzenia mogą być stosowane zarówno w masturbacji, jak i seksie partnerskim.

Wibratory o odpowiedniej konstrukcji pobudzają łechtaczkę podczas stymulacji pochwy. Kobieta może doprowadzać do orgazmu sama lub to mężczyzna stymuluje jej genitalia przy pomocy wibratora.

Podczas stosunku pochwowego, kochankowie mogą korzystać z krążków nakładanych na prącie. Są to wykonane z gumy obrączki umieszczane przez mężczyzn u nasady penisa. Do krążka przytwierdzony jest niewielki okrągły element, który podczas stosunku powinien znaleźć się w okolicach łechtaczki. Nacisk ciała oraz wykonywane ruchy frykcyjne sprawiają, że ta część stymulacje łechtaczkę. Jeśli krążek posiada funkcję wibrującą, równomierne drgania dodatkowo pobudzają srom. Krążki wzmacniają erekcję i dostarczają również mężczyźnie przyjemnych doznań.

Dysfunkcje łechtaczki – na czym polegają?

Niekiedy budowa lub funkcjonowanie łechtaczki może sprawiać pewne problemy. Większość z nich nie jest niebezpieczna dla zdrowia, może mieć jednak wpływ na jakość życia intymnego kobiety. Do wrodzonych problemów z łechtaczką należy jej przerost , wywołany problemami hormonalnymi w okresie prenatalnym. Zbyt duża łechtaczka może powodować ból lub otarcia w czasie stosunku seksualnego, a nawet podczas noszenia zbyt obcisłej bielizny czy spodni. Odpowiednią metodę leczenia dobiera specjalista – w zależności od genezy przerostu.

Łechtaczka może ulegać również stanom zapalnym czy alergiom, choć dzieje się to niezwykle rzadko – najczęściej wywołane są one przez detergenty używane do prania bielizny. Źródłem infekcji może być także zakażenie grzybicze – objawiające się pieczeniem i swędzeniem całego sromu. W tym przypadku stosuje się standardową farmakoterapię.

Ból łechtaczki, otarcie łechtaczki

Częstym zjawiskiem wywołującym duży dyskomfort u kobiety są również ból czy otarcia łechtaczki wywołane niewłaściwym nawilżeniem jej okolic. Dotyka to zwłaszcza kobiety po menopauzie , u których poziom naturalnego nawilżenia okolic seksualnych spada. Pomocna może być w tym przypadku terapia hormonalna lub środki domiejscowe, jeśli problem nie jest zbyt zaawansowany.

Ból łechtaczki może mieć także głębsze podłoże – wulwodynię . To choroba, która objawia się przewlekłym bólem i odczuwaniem dyskomfortu w okolicy narządów płciowych. Nie do końca wiadomo jakie jest podłoże wulwodynii. Jednak jej występowanie jest niezwykle rzadkie, istnieją również formy skutecznego leczenia, związane z coraz popularniejszą terapią uroginekologiczną. Większość problemów z łechtaczką można rozwiązać dzięki pomocy ginekologa – a zakończone sukcesem leczenie znacząco zwiększa satysfakcję z życia seksualnego kobiety.

Czytaj również: Pierwsza miesiączka – kiedy powinna wystąpić, jak przebiega?