Metoda kalendarzykowa (Knausa-Ogino) – czy chroni przed niechcianą ciążą?

Na czym polega metoda Knausa-Ogino?

Metoda Knausa-Ogino, częściej znana jako metoda kalendarzowa stosowana jest przy określaniu dni płodnych kobiety. Metoda ta została opisana przez Austriaka H. Knausa w latach trzydziestych XX wieku i równocześnie przez Japończyka K. Ogino. Obaj badacze niezależnie od siebie udowodnili, że tylko w okresie owulacji (jajeczkowania) może dojść do zapłodnienia. Tym samym obalono mit o największej zdolności do zajścia w ciążę w czasie krwawienia miesięcznego, jeszcze z czasów starożytności.

Przeczytaj też: Czym różnią się tabletki antykoncepcyjne?

Obecnie metoda Knausa-Ogino jest jednym ze sposobów naturalnej antykoncepcji. Parametrem umożliwiającym określenie dokładności metody jest wskaźnik Pearla. Jest to stosunek niespodziewanych ciąż do liczby badanych kobiet stosujących wybraną metodę antykoncepcji. W przypadku metody kalendarzowej parametr ten ma wartość szacowaną na od 14 do 50 na 100 badanych kobiet, co oznacza nawet co drugą niespodziewaną ciążę przy przestrzeganiu tej metody.

Przeczytaj również: Metoda Rötzera – czym jest, skuteczność, wady i zalety

Założenie metody Knausa-Ogino jest proste. W prawidłowo przebiegającym cyklu miesięcznym jajeczkowanie (owulacja, czyli zakończony proces produkcji gotowych do zapłodnienia komórek jajowych) występuje od 12 do 16 dni przed krwawieniem miesięcznym kolejnego cyklu menstruacyjnego. Nie jest to dokładnie połowa cyklu miesięcznego. Wszystko zależy od ilości dni między krwawieniami miesięcznymi. Na podstawie pierwszego dnia cyklu nie można określić momentu jajeczkowania, gdyż bywa on zmienny i zależny od czynników hormonalnych, środowiskowych czy towarzyszących infekcji. Natomiast czas od owulacji do kolejnego krwawienia miesięcznego jest stały dla każdej kobiety i trwa średnio 14 dni.

To też może Cię zainteresować: Dwuskładnikowa tabletka antykoncepcyjna – szczegółowe informacje

Jak prowadzić kalendarzyk miesiączkowy?

Okres dojrzewania płciowego jest ważnym etapem życia człowieka. Prawidłowy jego przebieg warunkuje zdolność do prokreacji. U dziewczynek rozwój narządów płciowych rozpoczyna się około dwa lata wcześniej niż u chłopców – rówieśników. Za moment osiągnięcia dojrzałości płciowej u młodej kobiety uznaje się pierwsze krwawienie menstruacyjne. Jest to dowód na przygotowanie układu rozrodczego do implantacji zarodka i rozwoju płodu. Cykl menstruacyjny powtarza się średnio co 28 dni, w związku z czym u kobiet regularnie miesiączkujących z dużym prawdopodobieństwem można określić dni, w których jest największa szansa na zajście w ciążę. Z drugiej strony, taka wiedza pozwala zachować kobietom wstrzemięźliwość seksualną, jeżeli nie planują w najbliższym czasie posiadania potomka.

Zobacz też: Wszystko o kalendarzyku miesiączkowym

Aby osiągnąć jak najbardziej rzetelne wnioski należy pamiętać, że:

1. Każdy pierwszy dzień cyklu miesięcznego objawia się krwawieniem menstruacyjnym.
2. Długość cyklu to czas od pierwszego dnia miesiączki, występującej w danym miesiącu, do końca dnia poprzedzającego pierwsze krwawienie miesięczne następnego miesiąca.
3. Długość kolejnych cykli miesięcznych może się różnić, aczkolwiek powinna mieścić się w fizjologicznej normie od 26 do 32 dni. W przypadku krótszych bądź dłuższych cykli metoda może dawać fałszywe wyniki.
4. Jeżeli występuje jeden z punktów wymienionych powyżej, przy których metoda nie powinna być stosowana, należy zaniechać dalszych obliczeń, a w razie nieregularnych cykli i innych dolegliwości, koniecznie skontaktować się z lekarzem rodzinnym lub ginekologiem.

Zobacz też: Jednoskładnikowa tabletka antykoncepcyjna

Zalety metody Knausa-Ogino

Łatwość obliczeń i brak ingerencji w organizm kobiety to niewątpliwe zalety metody Knausa-Ogino. Można oszacować, w którym momencie cyklu wypadają dni płodne, w trakcie których zwiększone jest prawdopodobieństwo zapłodnienia, korzystając z algorytmu:

• najkrótszy cykl – 18 dni = początek okresu płodnego,
• najdłuższy cykl – 11 dni = koniec okresu płodnego.

Działania te możliwe są w przypadku cyklów regularnych. Zaletą są proste wyliczenia, niewymagające dużo czasu i dociekliwych obserwacji innych objawów.

Sprawdź: Co zmniejsza skuteczność tabletek antykoncepcyjnych?

Wady metody Knausa-Ogino

Wadą metody Knausa-Ogino jest jej mała skuteczność w antykoncepcji. Wskazuje na to wartość wskaźnika Pearla 14 – 50/100.

Sprawdź jeszcze: Metoda termiczna jako naturalna forma antykoncepcji

Wyliczenia oparte są na obserwacji cykli miesięcznych w ciągu całego roku kalendarzowego. Metoda ta nie powinna być stosowana u kobiet charakteryzujących się:

• nieregularnymi cyklami miesięcznymi,
• zaburzeniami hormonalnymi,
• nawracającymi infekcjami zarówno ogólnymi jak i związanymi z układem rozrodczym,
• wysokim poziomem stresu,
• z towarzyszącymi chorobami innych układów, ogólnoustrojowymi i psychicznymi.

U kobiet tych wyniki są błędne i oszacowanie dni płodnych jest skomplikowane i niewiarygodne.

Czytaj również: Krwawienie owulacyjne – plamienie podczas owulacji

„Metoda kalendarzyka małżeńskiego daje małą skuteczność”