Badanie na przeciwciała przeciw różyczce wykonuje się zwłaszcza u kobiet starających się o dziecko. Wirus różyczki jest bardzo niebezpieczny dla kobiet w ciąży, może doprowadzić do poważnych zaburzeń rozwoju płodu. Oznaczenie przeciwciał anty-Rubella zleca się w przypadku podejrzenia zarażenia wirusem. Obecność immunoglobulin w klasie IgG jest wyznacznikiem przebytego zarażenia, dlatego oznaczenie wykonuje się po upływie kilku dni od zakażenia.
Przeciwciała IgG przeciw różyczce anty-Rubella IgG
Przeciwciała IgG a różyczka
Rubella, nazywana również różyczką jest chorobą zakaźną wieku dziecięcego wywołaną przez wirusa. Czasami różyczka może dotknąć osób dorosłych.
Za wywołanie choroby odpowiedzialny jest wirus z rodziny Togaviridae. Do zarażenia dochodzi w kontakcie bezpośrednim z wydzieliną z jamy nosowo-gardłowej tzw. drogą kropelkową. W innym przypadku może dojść do zarażenia wewnątrzłonowego – kiedy matka w ciąży zarazi się różyczką. Niesie to za sobą szereg komplikacji dla płodu, dlatego ważne jest, aby w trakcie ciąży nie kontaktować się bezpośrednio z dziećmi lub osobami dorosłymi chorymi na różyczkę.
Aktualny program szczepień nakłada obowiązek zaszczepienia dziecka w wielu 2 oraz 10 lat na różyczkę, a także w komplecie na inne choroby zakaźne jak odra i świnka. Przechorowanie różyczki daje długotrwałą odporność.
Immunoglobuliny IgG przeciw różyczce pojawiają się w surowicy później niż przeciwciała przeciwko różyczce IgM. IgG wskazują na przebyte zachorowanie lub szczepienie. We krwi pojawiają się po ok. 10–15 dniach od wniknięcia wirusa do organizmu. Stąd takie oznaczenie należy zlecać po tym okresie u pacjentów podejrzanych o zachorowanie na różyczkę.
Przeczytaj również: Progesteron – normy u kobiet, w ciąży i u mężczyzn
Kiedy należy zbadać poziom anty-Rubella IgG?
Z racji, że wirus jest bardzo niebezpieczny dla rozwijającego się płodu, należy u kobiet starających się o dziecko oznaczyć anty-Rubella IgG. Pozwoli to sprawdzić czy dana kobieta ma odporność na wirusa różyczki uzyskaną wcześniej przez szczepienie lub przechorowanie różyczki.
Oznaczenie przeciwciał przeciw różyczce można zlecić u pacjentów z podejrzeniem zarażenia. Immunoglobulina w klasie IgG jest wyznacznikiem przebytego zarażenia, dlatego oznaczenie wykonuje się po upływie kilku dni od zakażenia. Młodsi pacjenci mogą prezentować następujące objawy:
- wysypka w postaci białoróżowych plamek, pojawiająca się początkowo za uszami, potem na twarzy, a na końcu schodzi na tułów,
- osutki w kolorze różowym pojawiającej się na twarzy oraz na tułowiu, a następnie na kończynach,
- gorączka, może dochodzić do 39°C,
- powiększenie węzłów chłonnych, szczególnie na karku i potylicy,
- bolesne rany w jamie ustnej.
Przebieg różyczki u dorosłych może być podobny do zwykłego przeziębienia, przez co może nie być wiązany z chorobą zakaźną. Jeżeli obraz choroby będzie standardowy to objawy będą podobne do tych u dzieci. Dodatkowo mogą wystąpić następujące objawy:
- bóle stawowe trwające 1-2 dni,
- katar,
- kaszel,
- zapalanie spojówek,
- utrata łaknienia.
Jeżeli kobieta w ciąży jest podejrzana o różyczkę, zaleca się, aby noworodkowi przeprowadzić oznaczenie przeciwciał. Również, jeśli noworodek prezentuje wady wrodzone typu: głuchota, zaćma, nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym, zaburzenia w ośrodkowym układzie nerwowym należy przeprowadzić oznaczeni przeciwciał IgG.
Przeczytaj więcej na temat: Niski progesteron – leczenie, objawy, skutki
Jak bada się przeciwciała IgG przeciwko różyczce?
Badanie określające poziom przeciwciał przeciwko różyczce nie wymaga specjalnego przygotowania czy też zgłoszenia się na badanie na czczo.
Do oceny poziomu przeciwciał anty-Rubella IgG niezbędna jest próbka krwi. Pobranie materiału do badania wykonuje się z żyły łokciowej. Znajduje się ona w dole łokciowym. Po dokładnym odkażeniu tej okolicy, cienką igłą wkłuwa się do naczynia i niewielką ilość krwi pobiera się do jałowej strzykawki. U noworodków stosuje się nacięcie skóry małym nożykiem tzw. lancetem, a wypływającą krew umieszcza się w probówce. Następnie na miejsce pobrania nakłada się jałowy gazik.
Zaleca się wykonanie powtórnych oznaczeń 2-3 tygodnie po ostatnim badaniu. Dzięki temu można określić czy zakażenie ustępuje czy też odwrotnie dochodzi do jego nasilenia lub jeżeli początkowo wynik był ujemny, a objawy nadal wskazują na różyczkę.
Czytaj również: Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc) – co to jest, objawy, leczenie, jak można się zarazić?
Wynik badania na przeciwciała przeciw różyczce anty-Rubella IgG
Przeciwciała anty-Rubella IgG poniżej 10 U/ml to wynik ujemny – będzie on występował u osób zdrowych, nie zakażonych oraz nieszczepionych. Wynik powyżej 10 U/ml to wynik dodatni – oczekuje się go po przebytej chorobie lub u osoby zaszczepionej. Należy pamiętać, aby każdy wynik pokazać lekarzowi i skonsultować go z nim.
Stabilne stężenie immunoglobulin IgG (bez obecności przeciwciał IgM) świadczy o przebytym zakażeniu lub zaszczepieniu pacjenta. Stan ten daje organizmowi pełną odporność.
Wykrycie przeciwciał IgG u noworodka, bez przeciwciał IgM świadczy o tym, że od matki przez łożysko do dziecka przeniknęły przeciwciała IgG, chroniąc go tym samym przed zakażeniem.
Pojawienie się w oznaczeniu przeciwciał IgM oraz IgG świadczy o trwającej infekcji zarówno u osób dorosłych jak i u dzieci. Celem weryfikacji diagnozy należy oznaczenie powtórzyć po 2–3 tygodniach. Czterokrotny lub wyższy wzrost poziomu swoistych przeciwciał IgG w surowicy krwi potwierdza trafność diagnozy jaką jest choroba zakaźna – różyczka.
Kamil Kowal
Lekarz
Absolwent Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W chwili obecnej pracuje jako lekarz stażysta w Wojewódzkim Szpitalu im. Prymasa Kardynała S. Wyszyńskiego w Sieradzu. W zakresie medycyny szczególnie zainteresowany chirurgią oraz ortopedią i traumatologią.
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 29.11.2019