MCHC to badanie pozwalające ocenić średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej podczas morfologii krwi. MCHC poniżej normy lub powyżej wartości prawidłowych może wskazywać na szereg nieprawidłowości w organizmie. Przyczyną nieprawidłowego wyniku MCHC w morfologii krwi bywa m.in. niedokrwistość z niedoboru żelaza lub odwodnienie.
MCHC morfologia – co to jest, poniżej normy, podwyższone, w ciąży, u dziecka
Spis treści
- MCHC – co to jest?
- Morfologia MCHC – po co badać?
- Kiedy wykonuje się badanie krwi MCHC?
- MCHC – norma – jaki wynik w morfologii jest prawidłowy?
- MCHC morfologia – jak wygląda?
- MCHC podwyższone – co oznacza taki wynik badań?
- MCHC poniżej normy w badaniu krwi – co to znaczy?
- MCHC u dziecka – wysokie i niskie
MCHC – co to jest?
Badanie morfologii krwi należy do najczęściej wykonywanych badań krwi. Jednym z elementów morfologii krwi są tzw. wskaźniki czerwonokrwinkowe. Obliczane są one na podstawie wyników innych badań wykonywanych w morfologii: liczby krwinek czerwonych RBC, stężenia hemoglobiny Hb oraz hematokrytu Ht. Wskaźniki czerwonokrwinkowe to:
- MCHC – średnie stężenie hemoglobiny w krwinkach czerwonych (skrót od mean corpuscular hemoglobin concentration),
- MCV – średnia objętość krwinki czerwonej,
- MCH – średnia masa hemoglobiny w krwince czerwonej.
W jakim celu badanie MCHC oznaczane jest w morfologii krwi? Zarówno podwyższony poziom MCHC, jak i wynik poniżej normy może wskazywać na patologię.
Morfologia MCHC – po co badać?
Hemoglobina to białko transportowe, odpowiedzialne za przenoszenie tlenu przez erytrocyty. Poziom hemoglobiny oznaczany jest przede wszystkim w diagnostyce niedokrwistości, jednak wielkość tego parametru wykazuje zmienność. Wyniki oznaczenia hemoglobiny zależą bowiem od wieku, płci, a także wielkości hematokrytu.
Z kolei MCHC nie zależy od wieku czy płci, ponadto ocenia zawartość hemoglobiny w krwinkach czerwonych, a nie określonej objętości krwi. Dzięki temu można ocenić stopień wysycenia erytrocytów hemoglobiną, także w stanach przebiegających ze zmianą hematokrytu (w niedokrwistości i nadkrwistości).
Wynik krwi MCHC uzyskiwany jest poprzez obliczenie ilorazu stężenia hemoglobiny we krwi oraz wartości hematokrytu.
Kiedy wykonuje się badanie krwi MCHC?
Poziom MCHC w morfologii określany jest rutynowo w przypadku wykonywania morfologii z rozmaitych wskazań. Wielkość MCHC ma szczególne znaczenie w przypadku podejrzenia anemii. Najczęściej badanie MCHC (morfologia) wykonywane jest przy pojawieniu się następujących objawów anemii:
- bóle i zawroty głowy,
- bladość skóry i błon śluzowych,
- kołatanie serca,
- osłabienie siły mięśniowej,
- omdlenia,
- przyspieszony oddech i duszności,
- drętwienie kończyn.
Wskazaniem do badania MCHC może być także podejrzenie odwodnienia, które nasunąć może wystąpienie takich symptomów, jak: suchość w jamie ustnej, bóle głowy, niewielka objętość moczu czy wzmożone pragnienie.
MCHC – norma – jaki wynik w morfologii jest prawidłowy?
Norma MCHC we krwi to 32–36 g/dl, czyli 20–22 mmol/l. Wyniki badań krwi MCHC muszą być interpretowane wyłącznie z innymi parametrami morfologii. Jeżeli wynik nieznacznie różni się od wartości referencyjnych (np. MCHC 31,6 czy 36,3), a reszta parametrów jest prawidłowa, nie ma powodu do obaw.
Należy pamiętać, że normy mogą być nieco inne – zależnie od tego, gdzie została wykonana analiza; ponadto laboratoria pracują na różnych odczynnikach.
MCHC morfologia – jak wygląda?
W celu oznaczenia wartości wskaźnika MCHC konieczne jest wykonanie morfologii krwi. Badanie to wykonywane jest przez pobranie próbki krwi żylnej. Pacjent powinien pojawić się w laboratorium na czczo, czyli co najmniej 10–12 godzin od spożycia ostatniego posiłku w dniu poprzedzającym badanie.
Z próbki krwi wykonywane jest pełne badanie morfologiczne, którego interpretacja wymaga znajomości wyników badań wszystkich poszczególnych parametrów, w tym MCHC. Czas oczekiwania na wynik to 1 dzień roboczy, a cena morfologii to około 10–12 zł.
MCHC podwyższone – co oznacza taki wynik badań?
Morfologia MCHC powyżej normy najczęściej świadczy o odwodnieniu organizmu. Ciężkiemu odwodnieniu towarzyszy bowiem zwiększenie koncentracji hemoglobiny w krwinkach czerwonych. Rzadziej zbyt wysokie MCHC towarzyszy sferocytozie krwinek czerwonych, w przebiegu której dochodzi do zmian w kształcie erytrocytów i spadku objętości komórek.
Lekko podwyższone MCHC może towarzyszyć hiperlipidemii – wówczas wysoki poziom lipidów ingeruje w proces analityczny, prowadząc do zwiększenia mętności osocza i fałszywie zawyżonego wyniku MCHC.
MCHC podwyższone w ciąży wynika najczęściej z odwodnienia towarzyszącego wymiotom w pierwszym trymestrze ciąży.
MCHC poniżej normy w badaniu krwi – co to znaczy?
Obniżone MCHC najczęściej wskazuje na niedokrwistość z niedoboru żelaza. W przebiegu tej anemii dochodzi do obniżenia syntezy hemoglobiny, co prowadzi do niskiego poziomu MCHC. Na tego typu rodzaj niedokrwistości narażone są szczególnie kobiety w okresie rozrodczym, które doświadczają obfitych krwawień miesięcznych. Inne czynniki ryzyka to dieta uboga w żelazo (zwłaszcza wegetariańska), krwawienia i krwotoki oraz biegunki i zaburzenia wchłaniania. Z powodu występowania anemii z niedoboru żelaza u ciężarnej możliwe jest uzyskanie obniżonego MCHC w ciąży.
Kiedy w morfologii MCHC jest za niskie, przyczyną może być też inny rodzaj niedokrwistości – niedokrwistość syderoblastyczna, w przebiegu której syntetyzowane są nieprawidłowe krwinki czerwone, czyli syderoblasty zawierające żelazo pozahemowe.
MCHC za niskie w wyniku badania krwi może występować w przebiegu talasemii, czyli wrodzonego zaburzenia syntezy hemoglobiny, prowadzącego do powstania nieprawidłowych łańcuchów hemoglobiny i rozpadu erytrocytów. Kolejną przyczyną MCHC poniżej normy jest przewodnienie organizmu.
MCHC u dziecka – wysokie i niskie
Fizjologicznie może występować nieco większe MCHC u dziecka po porodzie – u noworodka i niemowlaka wystąpią nieco wyższe wartości MCHC. U starszych dzieci MCHC podwyższone wynika najczęściej z odwodnienia w przebiegu gorączki i wymiotów. Z kolei niskie MCHC w morfologii u dzieci wynika zazwyczaj z anemii z niedoboru żelaza.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Mariańska B., Fabijańska-Mitek J., Windyga J., Badania laboratoryjne w hematologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003.
- Bomski H., Podstawowe laboratoryjne badania hematologiczne. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995.
Opublikowano: 11.02.2019;
aktualizacja: 06.09.2024
Oceń:
4.5
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Justyna Mazur
Analityk medyczny
Absolwentka Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Analityki Medycznej Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Stale kontynuuje edukację, uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach z zakresu diagnostyki laboratoryjnej. Kilkuletnie doświadczenie zawodowe zapewnia jej znajomość realnych wątpliwości i obaw pacjentów związanych z wykonaniem oraz interpretacją badań laboratoryjnych.
209
Komentarze i opinie (0)