Opóźniony wytrysk to dysfunkcja seksualna polegająca na pojawieniu się wytrysku nasienia i orgazmu po bardzo długim czasie od rozpoczęcia stymulacji seksualnej. U niektórych mężczyzn dochodzi czasem do zupełnego braku wytrysku. Przyczynami opóźnionego wytrysku są: wady wrodzone, operacje, niektóre leki, stres, depresja i inne problemy natury psychicznej. W leczeniu opóźnionego wytrysku stosuje się terapię farmakologiczną i psychoterapię. Rodzaj leczenia zależny jest od tego, co jest przyczyną opóźnionego wytrysku. Duże znaczenie w terapii ma profilaktyka.
Opóźniony wytrysk – przyczyny, objawy, leczenie
Spis treści
- Opóźniony wytrysk – co to jest?
- Objawy opóźnionego wytrysku
- Przyczyny opóźnionego wytrysku
- Psychiczne przyczyny opóźnionego wytrysku
- Opóźniony wytrysk – jakie zrobić badania?
- Jak przygotować się do wizyty u lekarza?
- Opóźniony wytrysk – jak leczyć?
- Pomoc psychologa w leczeniu opóźnionego wytrysku
- Jak zapobiegać opóźnionemu wytryskowi?
- Opóźniony wytrysk – wypowiedź eksperta
Opóźniony wytrysk – co to jest?
Wytrysk opóźniony jest to dysfunkcja seksualna, której istotą jest to, że zarówno wytrysk nasienia, jak i orgazm pojawiają się z opóźnieniem. Dzieje się to po długim czasie od momentu rozpoczęcia stymulacji seksualnej, bez względu na to, czy jest to stosunek pochwowy, oralny, analny czy też masturbacja. U niektórych mężczyzn może w ogóle nie dojść do wytrysku. Opóźniony wytrysk może mieć charakter przejściowy lub trwały. Do możliwych przyczyn opóźnionego wytrysku należą niektóre choroby przewlekłe, urazy czy powikłania pooperacyjne, głównie w obszarze miednicy. Bywa też następstwem zaburzeń o podłożu neurologicznym i chorób układu krążenia.
Częstym powodem opóźnionego wytrysku jest stosowanie leków z wybranych grup. Sposób leczenia wytrysku opóźnionego zależy od jego przyczyny. Sporadyczny występujący wytrysk opóźniony nie jest jeszcze powodem do podjęcia leczenia. Problemem staje się wówczas, gdy pojawia się na tyle często, że zakłóca normalne funkcjonowanie i stanowi barierę dla normalnego życia seksualnego. Bywa przyczyną stresu i gorszej samooceny.
Zobacz też: Problemy z wytryskiem
Objawy opóźnionego wytrysku
Mężczyźni cierpiący na opóźniony wytrysk potrzebują niekiedy nawet kilkudziesięciu minut stymulacji seksualnej, aby osiągnąć orgazm i wytrysk nasienia. Czasem do wytrysku w ogóle nie dochodzi – mówimy wtedy o anejakulacji. Najczęstszą odmianą dysfunkcji polegającej na opóźnionym wytrysku jest sytuacja, w której mężczyzna nie osiąga orgazmu podczas stosunku dopochwowego – natomiast wytrysk pojawia się w wyniku masturbacji lub w czasie seksu oralnego. Zazwyczaj problem z wytryskiem opóźnionym nie jest ograniczony do konkretnego kręgu partnerek ani zależny od konkretnego rodzaju stymulacji (rodzaju uprawianego seksu). Problem z opóźnionym wytryskiem może też być związany z konkretną sytuacją, co zdarza się rzadziej.
Część mężczyzn cierpi z powodu wytrysku opóźnionego, który jest wrodzony. Problem ten występuje od momentu osiągnięcia przez mężczyznę dojrzałości płciowej. Dysfunkcja nabyta pojawia się dopiero po jakimś czasie prawidłowego funkcjonowania seksualnego.
To też może Cię zainteresować: Za kogo lubimy się przebierać w łóżku?
Dla mężczyzny to wyjątkowo przykra przypadłość. Wielu panów zaczyna wątpić w swoją męskość, spodziewa się dalszych trudności, zarówno jeżeli chodzi o dostarczanie sobie jak i partnerce przyjemności, jak i możliwość spłodzenia potomka. Zaburzenie tego typu powoduje zmniejszenie przyjemności seksualnej u obojga partnerów. Wzmacnia ponadto silnie odczuwanie stresu i obawy, co do własnej sprawności seksualnej. Opóźniony wytrysk może w końcu okazać się przyczyną poważnego problemu w związku. Dla panów, którzy chcą jeszcze mieć dzieci, oznacza brak możliwości doprowadzenia do zapłodnienia. Jest więc jedną z przyczyn męskiej bezpłodności.
Czytaj również: Seks po alkoholu, wpływ alkoholu na seks
Przyczyny opóźnionego wytrysku
Do przyczyn opóźnionego wytrysku należą:
- choroby układu krążenia,
- choroby neurologiczne,
- zabiegi chirurgiczne,
- stosowanie niektórych leków,
- nadużywanie alkoholu czy narkotyków,
- depresja lub lęk.
Najczęściej przyczyną tej dysfunkcji jest po części – przyczyna wynikająca z choroby organicznej lub wrodzonej wady i po części – zależna od czynnika.
Przeczytaj również: Biseksualizm – jak rozpoznać? Objawy biseksualizmu
Choroby, które mogą być przyczyną opóźnionego wytrysku
Wybrane przyczyny opóźnionego wytrysku to:
- uszkodzenie rdzenia kręgowego,
- choroby neurologiczne,
- następstwo udaru mózgu,
- uszkodzenie nerwów w obrębie miednicy (np. jako powikłanie zabiegów operacyjnych), które unerwiają męskie narządy płciowe,
- wady wrodzone w obrębie narządów płciowych,
- choroby gruczołu krokowego,
- infekcje dróg moczowych,
- choroby układu krążenia i naczyń krwionośnych,
- polineuropatia cukrzycowa,
- następstwo udaru mózgu,
- niski poziom testosteronu,
- niedoczynność tarczycy.
Czytaj również: Punkt G – co to jest? Jak go znaleźć?
Psychiczne przyczyny opóźnionego wytrysku
Przyczyny pojawienia się tej dysfunkcji mogą być silnie związane z zaburzeniami natury psychicznej. Uważa się, że silne stany lękowe i depresja mogą prowadzić do opóźnionego wytrysku. Podobnie przyczyną tego zaburzenia mogą być problemy w związku spowodowane stresem czy zaburzoną komunikacją. W końcu obawa co do własnej sprawności seksualnej także może decydować o pojawieniu się problemów z wytryskiem. U niektórych mężczyzn niewielka nieprawidłowość fizjologiczna, która powoduje opóźnienie wytrysku, może stać się przyczyną obawy co do możliwości osiągnięcia wytrysku przy kolejnych stosunkach. Powstałe w ten sposób napięcie może jeszcze bardziej opóźnić czas wytrysku.
Zobacz też: Napletek – budowa, funkcje. Choroby i infekcje napletka
Lekarze wskazują także, że niektóre leki mogą powodować opóźniony wytrysk. Są to głównie leki antydepresyjne, stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz leki moczopędne.
Istnieją także pewne stany, które bardziej predysponują do pojawienia się tej dysfunkcji. Większe ryzyko pojawienia się opóźnionego wytrysku występuje:
- u mężczyzn w podeszłym wieku,
- w przypadku zabiegów operacyjnych gruczołu krokowego,
- u alkoholików,
- chorujących na depresję i leczących się z jej powodu,
- chorujących na cukrzycę,
- po urazach i wypadkach,
- leczących się na nadciśnienie.
Sprawdź również: Seks oralny a choroby przenoszone drogą płciową
Opóźniony wytrysk – jakie zrobić badania?
Badanie fizykalne i wywiad medyczny z reguły wystarczą, aby zalecić odpowiedni sposób postępowania. Jeśli jednak okaże się, że przyczyną jest inne zasadnicze schorzenie wymagające leczenia, konieczne mogą okazać się dalsze badania lub wizyta u specjalisty.
W diagnostyce wykorzystuje się następujące badania:
- badanie fizykalne – polega na dokładnym zbadaniu penisa i jąder,
- badania krwi – mają na celu wykluczenie chorób kardiologicznych, cukrzycy, niskiego poziomu testosteronu i innych nieprawidłowości,
- badanie moczu – badanie moczu również wykonuje się w celu wykluczenia cukrzycy, infekcji lub innych ukrytych schorzeń.
Przeczytaj: Nimfomania – kim jest nimfomanka, kim jest satyr?
Jak przygotować się do wizyty u lekarza?
Przed wizytą u lekarza należy przygotować dokumentację dotyczącą przebytych chorób oraz informacje dotyczące przyjmowanych leków. Na początku wizyty lekarz przeprowadzi wywiad. Zapyta o przebyte i leczone schorzenia, zabiegi chirurgiczne. Ważne będą dla niego wszelkie informacje o stanie psychicznym, sytuacjach stresowych, jakości życia seksualnego, kontaktów z partnerką.
Jednym z najważniejszych pytań będzie to, od jakiego czasu pojawia się problem z wytryskiem – czy są to sytuacje sporadyczne, czy też jest to problem trwały. Ważne dla lekarza będzie również to, czy jeśli pojawia się wytrysk, to w jakich okolicznościach – czy dzieje się to w czasie stosunku dopochwowego, czy może seksu oralnego, analnego lub masturbacji. Ważna będzie też informacja, w jakim czasie od rozpoczęcia stosunku (stymulacji) dochodzi do wytrysku, jeżeli tylko jest on obecny.
Zobacz również: Wszystko o seksie analnym
Warto wspomnieć w czasie rozmowy z lekarzem o odczuwanych ewentualnie zmianach w swoim popędzie seksualnym, zaburzeniach nastroju, takich jak depresje lub innych schorzeniach natury psychologicznej, a także o problemach w związku. Nie bez znaczenia może być również fakt, czy partnerka skarży się na problemy natury ginekologicznej, psychicznej lub cierpi z powodu zaburzeń seksualnych. W czasie rozmowy z lekarzem nie wolno zataić ewentualnej skłonności do nadużywania alkoholu, narkotyków lub innych substancji psychoaktywnych.
Zobacz też: Orgazm pochwowy – jak przebiega, jak wywołać?
Opóźniony wytrysk – jak leczyć?
Aby zdecydować o skutecznym sposobie leczenia, lekarz będzie musiał stwierdzić, co jest przyczyną opóźnionego wytrysku: choroba zasadnicza powodująca takie objawy, czynniki psychogenne czy inne powody. Sposób postępowania przy opóźnionym wytrysku zależy od przyczyny podstawowej i może obejmować leczenie farmakologiczne, zmianę dotychczas prowadzonej farmakoterapii, psychoterapię lub leczenie uzależnienia od alkoholu i środków odurzających.
W leczeniu opóźnionego wytrysku stosuje się środki farmakologiczne, zwłaszcza wtedy, jeśli przyczyną zaburzenia jest przyjmowanie leków antydepresyjnych. Czasem pomaga zmiana dawkowania, zamiana leku na inny lub dołączenie innego preparatu. Nie ma leków zarejestrowanych wyłącznie w celu leczenia opóźnionego wytrysku. Leki stosowane w terapii tej przypadłości są zasadniczo przeznaczone do leczenia innych schorzeń. Do leków stosowanych w leczeniu późnego wytrysku należą leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, leki przeciwlękowe i stosowane w leczeniu chorób alergicznych. Wybór preparatu i decyzja, co do podjęcia leczenia, zależy zawsze do lekarza.
Sprawdź też: Homoseksualizm – przyczyny i oznaki. Czy homoseksualizm to choroba?
Pomoc psychologa w leczeniu opóźnionego wytrysku
Psychoterapia może okazać się skuteczna, gdy czynniki powodujące opóźnienie wytrysku mają podłoże psychologiczne (stany lękowe, depresje). Wykorzystuje się ją także w leczeniu zaburzeń bezpośrednio wpływających na zdolność do ejakulacji.
Psychoterapia polega na wizytach (w pojedynkę lub z partnerką) u psychologa lub psychoterapeuty. W zależności od rodzaju przyczyny powodującej problemy z wytryskiem, skuteczne mogą okazać się wizyty u seksuologa. Dobór rodzaju najskuteczniejszej w danym przypadku terapii zależeć będzie od skali problemu i osobistych uwarunkowań.
Jeśli opóźnienie wytrysku ma charakter trwały, może być powodem stresu psychicznego i emocjonalnego partnerów. Może wpłynąć na trwałość związku. Jeśli opóźniony wytrysk zdarza się sporadycznie, nie należy zakładać, że będzie to problem nawracający, lub że wydarzy się ponownie przy kolejnym stosunku. Warto pamiętać, że sporadyczne epizody opóźnionego wytrysku spowodowane stresem lub innymi, przejściowymi czynnikami mogą całkowicie zaniknąć, gdy podejmie się prawidłowe leczenie przyczyny tych problemów.
W przypadku sporadycznie lub stale występującego opóźnienia wytrysku nie należy zapominać o partnerce. Niemożność osiągnięcia orgazmu przez mężczyznę, często odbierana jest jako utrata zainteresowania seksualnego partnerką. Zapewnienie, że tak nie jest, jest bardzo potrzebne.
Aby wyeliminowanie problemu opóźnionego wytrysku było możliwe, niezbędna jest otwarta i szczera rozmowa z partnerką, gdyż leczenie jest zawsze skuteczniejsze, gdy para ze sobą współpracuje. Warto wspólnie z partnerką udać się na psychoterapię, co umożliwi wspólne rozwiązanie problemów doświadczanych w związku z opóźnionym wytryskiem.
To też może Cię zainteresować: Masturbacja – czy jest zdrowa? Uzależnienie od masturbacji
Jak zapobiegać opóźnionemu wytryskowi?
Opóźnienie wytrysku może nastąpić wskutek bardzo wielu bodźców psychologicznych i fizycznych. Nie ma jednego, sprawdzonego sposobu zapobiegania tej dolegliwości. By wyeliminować przyczyny psychogenne, wskazane jest, by:
- podjąć skuteczne leczenie chorób przewlekłych,
- dbać o relacje z partnerką,
- ograniczyć lub zaprzestać spożycie alkoholu,
- nie używać środków odurzających,
- rzucić palenie,
- przeznaczyć więcej czasu na aktywność fizyczną,
- obniżyć poziom stresu,
- wysypiać się,
- leczyć depresję,
- walczyć ze stanami lekowymi.
Opóźniony wytrysk – wypowiedź eksperta
Zdaniem eksperta
Dość rzadko zdarzają się pacjenci, którzy skarżą się na opóźnienie wytrysku bądź jego brak. Jeżeli sprawa dotyczy młodszych mężczyzn, to opóźnienie wytrysku spowodowane jest przyjmowaniem leków psychotropowych, neuroleptyków lub leków przeciwdepresyjnych, czasami anksjolityków, np. benzodiazepin. Pacjent skarży się, że pomimo wykonywania intensywnych ruchów frykcyjnych lub tego, że stosunek trwa czasami pół godziny i więcej, trudno jest mu osiągnąć orgazm.
Druga grupa pacjentów to mężczyźni w zdecydowanie starszym wieku. Tutaj z przyczyn związanych z inwolucją organizmu, dochodzi do osłabienia reaktywności seksualnej, wiążącej się z opóźnieniem wytrysku.
Bardzo często mężczyźni uzależnieni od alkoholu cierpią na zaburzenia wytrysku — trudno jest im go osiągnąć, również w przypadku masturbacji.
Mężczyźni zwykle cenią sobie to, że stosunek trwa dłużej, ponieważ sprzyja to zaspokojeniu seksualnemu partnerki. Bywa jednak też tak, że to partnerka jest zniecierpliwiona podczas współżycia, ma problemy z otarciami czy dolegliwości bólowe związane z przedłużaniem się czasu trwaniu stosunku.
Leczenie zaburzeń opóźnionego wytrysku jest leczeniem związanym ze zmniejszeniem np. dawek leków przeciwdepresyjnych bądź neuroleptyków – jeżeli umożliwia to stan kliniczny pacjenta. Czasami związane jest one z technikami behawioralnymi, czyli metodami treningowymi lub działaniami psychoterapeutycznymi. W części przypadków bywa tak, że opóźniony wytrysk związany jest z małą atrakcyjnością partnerki bądź ze spadkiem jej atrakcyjności w przebiegu związku, wtedy rokowanie leczenia jest niekorzystne.
Brak wytrysku (ejakulacji) mimo stymulacji, podczas masturbacji czy stosunku, jest poważnym zaburzeniem. Trudno leczy się tego rodzaju zaburzenia, a rokowanie jest dosyć pesymistyczne.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Morrison J. (2016). DSM–5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- M. Lew-Starowicz, Zbigniew Lew-Starowicz, V. Skrzypulec Plinta (red). Seksuologia. PZLW, 2017.
Opublikowano: 14.09.2021;
Oceń:
4.6
328
Komentarze i opinie (0)