Wielu pacjentów zgłaszających się do stomatologa jest niezadowolonych z kształtu swoich zębów. Rozwiązaniem w tym przypadku będzie leczenie protetyczne lub wykorzystanie techniki bondingu. To metoda rekonstrukcji powierzchni zęba, gdzie wykorzystuje się żywice kompozytowe i zjawisko adhezji (przylegania). Przeciwwskazaniem do zabiegu jest m.in. próchnica czy bruksizm. Kształt korony zęba nadawany jest w ciągu jednej wizyty. Jakie są wady i zalety tej techniki? Czy efekty bondingu zębów będą długotrwałe?
Bonding zębów – zalecenia, przeciwwskazania, przebieg, zalety, wady, efekty
Czy można zmienić kształt zębów?
Bardzo dużo osób marzy o pięknych, równych i najlepiej śnieżnobiałych zębach. Aby mieć idealny uśmiech, należy przeznaczyć zwykle bardzo duże sumy pieniędzy na leczenie protetyczne. Jednak współczesna stomatologia oferuje również zabiegi estetyczne w przystępniejszych cenach, m.in. z wykorzystaniem techniki bondingu.
Materiały kompozytowe (kompozyty) łączą się z tkankami zęba dzięki wytrawieniu ich kwasem oraz zastosowaniu żywicy, zwanej bondem (ang. bond – wiązać). Połączenie takie możliwe jest dzięki zjawisku adhezji.
Bonding to nieinwazyjna lub małoinwazyjna metoda rekonstrukcji powierzchni zęba, naprawy starych wypełnień, leczenia pęknięć na powierzchni szkliwa oraz pokrywania przebarwień za pomocą żywicy kompozytowej i ewentualnie cienkiej warstwy kompozytu.
Zobacz też: Co oznacza swędzenie dziąsła lub zęba?
Bonding – wskazania i przeciwwskazania
Gdy w grę nie wchodzi protetyka stomatologiczna (np. ze względu na ograniczenia finansowe pacjenta), można zaoferować mu, oczywiście w niektórych przypadkach, zabieg bondingu. Wskazaniem do zastosowania tej metody są ukruszone zęby. Dotyczy to zwłaszcza siekaczy przyśrodkowych górnych, które najczęściej ulegają wyszczerbieniu, złamaniu.
Jeśli pacjent ma przy sobie fragment złamanego zęba, lekarz stomatolog może go przykleić do korony za pomocą żywicy kompozytowej lub odbudować utraconą tkankę zęba materiałem kompozytowym.
Nierówne zęby, a także pęknięte zęby można wygładzić, naprawić przy użyciu żywicy, a stare wypełnienia lub przebarwienia zębów pokryć cienką warstwą kompozytu bez nadmiernej utraty tkanek. Kolejnym wskazaniem do bondingu jest obecna diastema. Licówki kompozytowe pozwalają zamknąć przestrzeń, której pacjent nie akceptuje w swoim uśmiechu.
Bonding wykonywany jest u osób, które nie mają problemów z próchnicą. Przeciwwskazaniem do zabiegu jest również bruksizm (zgrzytanie zębami) i inne parafunkcje.
Sprawdź również: Most porcelanowy – rodzaje
Bonding zębów – jak przebiega?
Zabieg bondingu polega na delikatnym zmatowieniu zęba za pomocą odpowiedniego wiertła lub krążka ściernego, po czym następuje wytrawianie szkliwa kwasem przez kilkanaście, do kilkudziesięciu sekund.
Na tak wypreparowane tkanki aplikowana jest żywica kompozytowa (bond), którą lekarz naświetla lampą polimeryzacyjną. Jeżeli konieczna jest dalsza odbudowa, to na spolimeryzowany bond lekarz nakłada materiał kompozytowy o odpowiedniej barwie, dobranej do uzębienia pacjenta.
Jak już wspomniano, bonding to zabieg nieinwazyjny lub małoinwazyjny, co oznacza, że „oszczędza” on naturalne tkanki zęba, w przeciwieństwie na przykład do leczenia próchnicy, gdzie konieczna jest znaczna odbudowa.
W technice bondingu kształt korony zęba nadawany jest podczas jednej wizyty, w przeciwieństwie do odbudowy protetycznej, która trwa nawet do kilku tygodni.
Bonding – zalety
Niewątpliwie do zalet opisywanej techniki należy szybki czas przeprowadzenia metamorfozy, a także stosunkowo niskie koszty. Zabieg jest też relatywnie prosty dla doświadczonego lekarza. Dla pacjenta miłym zaskoczeniem będzie zmiana wyglądu zębów już po pierwszej wizycie.
Ponadto pozytywny aspekt stanowi mała inwazyjność zabiegu, a nawet jego odwracalność. Kolejną zaletą jest to, że dzięki bondingowi można przywrócić pacjentowi piękny uśmiech, a także uzyskać preferowany kształt zębów, który później można zamienić, np. na trwałe licówki porcelanowe.
Jakie są wady bondingu zębów?
Wśród wielu pozytywów są niestety także wady. Do nich zalicza się przebarwienia kompozytów, do których dochodzi podczas spożywania kawy, herbaty czy czerwonego wina. Kompozyt może się kruszyć, stawać się nieestetyczny i konieczny jest powtórny bonding. Trwałość kompozytów szacowana jest na około 5 lat.
Po wykonaniu bondingu pacjent powinien otrzymać zalecenia po zabiegu dotyczące przede wszystkim higieny jamy ustnej, odpowiednich nawyków żywieniowych oraz stylu życia (zakaz palenia papierosów). Ponadto pacjent powinien się zgłaszać co 3 miesiące na polerowanie kompozytów.
Bonding a wybielanie zębów – efekty
Niektórzy mylą dwa pojęcia: bonding oraz bleaching, które oznacza wybielanie zębów. Wybielanie to odzyskanie naturalnej barwy zębów poprzez stosowanie specjalnych preparatów rozjaśniających – bez zmiany kształtu zęba. Natomiast za pomocą bondingu można również zmienić barwę zęba, ale w sposób bardziej sztuczny, poprzez żywice kompozytowe, które nakładane są na ząb.
Efekt może różnić się od tradycyjnego wybielania. W bondingu to pacjent może zadecydować o barwie swoich zębów, a podczas wybielania rozjaśnianie przebiega tylko do pewnej określonej granicy naturalnego koloru. Ponadto zabieg bondingu wiąże się ze zmianą kształtu i/lub grubości korony zęba.
Konturowanie zębów czy bonding?
Konturowanie zębów to zmiana ich kształtu poprzez delikatne, bardzo subtelne zeszlifowanie powierzchownej warstwy szkliwa oraz odbudowa zębów kompozytem, jeśli istnieje taka konieczność.
Konturowanie zadowala wymagających pacjentów, którzy są niezadowoleni z dotychczasowego kształtu powierzchni korony zębów. Dzięki krążkom ściernym, specjalnym wiertłom oraz żywicy można uzyskać spektakularne efekty. Dzięki temu zabiegowi estetycznemu zmniejsza się dysproporcje między zębami oraz koryguje się ostre krawędzie.
Jak już było wspomniane, bonding jest rozwiązaniem tymczasowym. Bardzo dobre efekty można uzyskać stosując licówki porcelanowe wykonywane przez technika w laboratorium dentystycznym.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Geissberger M. (red.), Stomatologia estetyczna w praktyce klinicznej. Wydanie I. Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2012;
- Jańczuk Z., Kaczmarek U., Lipski M., Stomatologia zachowawcza z endodoncją. Zarys kliniczny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014;
- Mangani F., Cerutti A., Putignano A., Bollero R., Madini L., Clinical approach to anterior adhesive restorations using resin composite veneers. Eur. J. Esthet. Dent., 2007, 2: 188–209.
Adam Bęben
Lekarz dentysta
Ukończył kierunek lekarsko-dentystyczny w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym na Wydziale Lekarskim. Przez ostatnie dwa lata był Prezesem Gdańskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Studentów Stomatologii, z którym związany był od pierwszego roku studiów. Szczególne zainteresowania to protetyka, stomatologia zachowawcza, estetyczna oraz endodoncja. Społecznik, aktywista, organizator. Uczestnik wielu kursów i szkoleń.
Komentarze i opinie (0)