Zmysłowość, ekspresja, pasja – takimi słowami można określić niezwykle barwny i emocjonujący taniec brzucha. Wywodzący się z kultury arabskiej, stał się popularny również w naszym kraju. Nic dziwnego – poza korzystnym wpływem na całe ciało, to także sposób na odkrywanie wewnętrznej siły oraz kobiecości. Na czym więc polega taniec brzucha? Jakie były jego początki i czy każdy może go tańczyć?
Taniec brzucha – na czym polega, wskazania i przeciwwskazania, efekty

Taniec brzucha – historia i pochodzenie
Taniec brzucha, którego korzenie sięgają starożytnego Egiptu, od wieków stanowi integralną część kultury w krajach Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Już w czasach starożytnych wykonywano go podczas różnych świąt i ceremonii oraz ku czci bogini płodności. Głównie tańczyły go kobiety, choć istnieją przesłanki, że mężczyźni również brali w nim udział.
Na przestrzeni wieków taniec brzucha ewoluował i powstało wiele jego odmian, które różnią się między sobą pozami tanecznymi, rodzajem muzyki czy liczbą tancerzy. Na ich podstawie wyodrębniono również style narodowe charakterystyczne dla danego regionu, np. egipski czy turecki.
Rozkwit tej formy tańca przypada na początek XX w., kiedy to świat zaczął otwierać się na zachodnie kultury. Obecnie taniec brzucha nie został formalnie usystematyzowany, tak jak np. taniec towarzyski, wobec tego tancerze mają dowolność w łączeniu stylów czy wyborze muzyki.
Jak się nazywa taniec brzucha?
Pierwszy raz nazwa taniec brzucha pojawiła się dopiero w XIX w. i pochodzi z francuskiego określenia danse du ventre. Tymi słowami został opisany obraz przedstawiający pokaz tańca egipskiej tancerki. Oryginalnie w krajach, z których wywodzi się taniec brzucha, nazywa się go raqs sharqi, co oznacza „taniec Wschodu” lub „taniec orientalny”.
Oprócz tradycyjnych nazw taniec brzucha znany jest również pod współczesnym i powszechnie używanym określeniem „belly dance”, które jest bezpośrednim tłumaczeniem z języka angielskiego.
Na czym polega taniec brzucha?
Dla wielu taniec brzucha to przede wszystkim zmysłowe ruchy bioder, ramion i brzucha, układające się w pełne podziwu pozy taneczne. I na tym w głównej mierze bazuje ten taniec. Nie ma tu sztywno określonych konfiguracji. Pod tym względem tancerze mają swobodę podczas wykonywania tańca.
Wiele ruchów wykonuje się intuicyjnie, a wszystkie z nich są pełne gracji i pasji. Całość zamyka niezwykła muzyka arabska. Z tego względu belly dance uznawany jest za jeden z najbardziej kobiecych tańców świata.
Taniec brzucha to także przyciągające wzrok stroje, gdzie charakterystyczną częścią jest chusta z monetkami, która wybrzmiewa podczas ruchów bioder. Tancerze również pod względem doboru garderoby mają pełną dowolność. Zwykle wykorzystuje się tu zwiewne i długie spódnice lub szerokie spodnie, zdobione kryształkami topy i woale. Dodatkowymi elementami, które dodają tancerzom powabu, są wachlarze, skrzydła isis, bransolety, naszyjniki, a nawet szable. Tradycyjnie tancerze tańczą boso, jednakże opcjonalnie mogą używać baletek.
W tańcu brzucha popularne są takie ruchy, jak np.:
- ósemki biodrami,
- falowanie brzuchem,
- ósemka horyzontalna,
- shimmy (drżenie biodrami),
- shimmy shoulder (drżenie ramionami),
- falowanie ciała, np. w ruchu wąż lub wielbłąd.
Urozmaiceniem powyższych figur są zmysłowe ruchy bioder i ramion, a także obroty i gestykulacje dłońmi i stopami.
Jakie efekty daje taniec brzucha?
Ćwicząc regularnie taniec brzucha, można zauważyć wiele pozytywnych efektów zarówno dla ciała, jak i dla umysłu. Taniec brzucha:
- wyszczupla talię,
- rozluźnia mięśnie,
- poprawia krążenie krwi,
- redukuje stres i napięcie,
- sprzyja redukcji masy ciała,
- wzmacnia mięśnie nóg i pleców,
- powoduje lepsze samopoczucie,
- sprzyja wyzwoleniu swoich emocji,
- pozwala poczuć się kobieco i zmysłowo,
- zwiększa kondycję i koordynację ruchową,
- pomaga utrzymać prawidłową postawę ciała,
- zwiększa pewność siebie i świadomość ciała,
- wpływa na zwiększenie elastyczności i gibkości ciała.
Dla kogo jest taniec brzucha?
Ta forma tańca jest dla każdego, kto chce regularnie uprawiać aktywność fizyczną i zadbać o swoje zdrowie zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Choć ten taniec jest bardzo zmysłowy i kobiecy, to z powodzeniem mogą go także praktykować mężczyźni.
W spektaklach artystycznych męscy tancerze są równie istotną częścią wystąpienia. Dla mężczyzn przeznaczony jest specjalny strój, w skład którego wchodzą szerokie i luźne spodnie oraz kamizelka. Strój ten można dowolnie modyfikować i dodawać inne wyszukane elementy, takie jak np. chusta z monetkami, biżuteria, pas na biodra czy miecze.
Taniec brzucha można ćwiczyć niezależnie od wieku. W szkołach tańca organizowane są zajęcia dla dzieci, dorosłych, a także osób starszych. Różne poziomy zaawansowania umożliwiają dołączenie do zajęć bez względu na dotychczasowe doświadczenie taneczne.
Kto nie powinien tańczyć tańca brzucha?
Belly dance, mimo wielu korzyści zdrowotnych i względnie bezpiecznych figur tanecznych, nie może być polecany każdemu. Z tej formy aktywności fizycznej należy zrezygnować w takich przypadkach, jak:
- zaawansowana ciąża,
- problemy z równowagą,
- stany pooperacyjne i świeże kontuzje,
- choroby zwyrodnieniowe stawów o zaostrzonym przebiegu,
- przewlekłe stany bólowe okolic kręgosłupa i kończyn dolnych,
- niektóre schorzenia układu sercowo-naczyniowego, nerwowego czy oddechowego.
Czy taniec brzucha odchudza?
Taniec brzucha to rodzaj aktywności, która angażuje do pracy całe ciało, dlatego jest to doskonały sposób na wsparcie procesu odchudzania. Jednakże najważniejszą kwestią jest tu zaplanowanie odpowiedniego deficytu kalorycznego oraz stosowanie zdrowej i zbilansowanej diety. Bez tego elementu redukcja masy ciała jest w zasadzie niemożliwa.
Czy taniec brzucha jest trudny?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Wiele zależy od stopnia zaawansowania danej osoby, kondycji i indywidualnych predyspozycji. Dla osób, które dopiero zaczynają, taniec brzucha może wydawać się trudny. Jednakże z odpowiednim nauczycielem, przy regularnej praktyce i odrobinie cierpliwości, większość ludzi jest w stanie nauczyć się podstawowych ruchów.
Na kolejnych etapach nauki dochodzą nowe elementy tańca, które wymagają praktyki i skupienia, takie jak np. wielbłąd czy ruchy w izolacji. Opanowanie tych figur wymaga czasu, lecz satysfakcja z ich wykonania jest ogromna i powinna być motywacją do kontynuacji zajęć.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Maira S., Belly Dancing: Arab-Face, Orientalist Feminism, and U.S. Empire, American Quarterly, 2008.
- Marquis J., Gurvitch R., Shake It Out! Belly Dance in Physical Education, Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 86:8, 14-21, 2015.

Agata Soroczyńska
dietetyk kliniczny i sportowy
Dietetyk kliniczny i sportowy, absolwentka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach i Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Główne tematy jej zainteresowań to dieta roślinna, dieta w sporcie, suplementacja oraz psychodietetyka. W kontekście współpracy z podopiecznymi istotne jest dla niej całościowe podejście do pacjenta. Wierzy, że do osiągnięcia celów nie zawsze wymagany jest jadłospis. Od kilku lat zajmuje się edukacją żywieniową. Jest autorką wielu artykułów, wykładów oraz webinarów, podczas których poruszała tematy związane z profilaktyką zdrowotną, dietoterapią, zdrowym odżywianiem oraz dietetyką sportową. Prywatnie pasjonatka fitnessu, książek historycznych i fantasy oraz górskich wędrówek.
Komentarze i opinie (0)