Przyczyny suchości pochwy
Suchość w pochwie przyczyny ma wielorakie. Problem, z którym zmaga się coraz większa liczba kobiet, w dużej mierze związany jest z zaburzeniem produkcji estrogenów. Z suchością pochwy najczęściej spotykają się kobiety przechodzące menopauzę. W wyniku zmian hormonalnych może dochodzić wówczas do zaniku, czyli atrofii pochwy, skutkującej uczuciem suchości pochwy i warg sromowych. Niedobór estrogenów odpowiada także za suchość pochwy przed okresem.
Dość typowa jest także suchość pochwy po porodzie i podczas karmienia piersią. Problem dotyka kobiet cierpiących na przewlekłe, nawracające infekcje intymne, przyjmujących leki np. przy alergii, czy stosujących antykoncepcję hormonalną lub inne kuracje hormonalne wpływające na produkcję estrogenów.
Suchość w pochwie i ból podczas stosunku, który wywołuje, może być wywołany przez przemęczenie, osłabienie organizmu lub po prostu zbyt krótką grę wstępną. Problem pojawia się również podczas zażywania leków nie wpływających na samo nawilżenie okolic intymnych, ale obniżających libido. Jego następstwem może być właśnie sucha pochwa. Zaliczamy do nich niektóre leki stosowane przy nadciśnieniu, leki antydepresyjne, moczopędne.
Inne powody suchości pochwy to cukrzyca oraz niewydolność nerek. Zdarza się, że przyczyną suchości w pochwie może być uczulenie na włóka lub substancje zapachowe we wkładkach higienicznych czy podpaskach, a także proszki do prania czy kosmetyki.
Zaburzenia prawidłowego funkcjonowania nabłonka pochwy
Prawidłowo funkcjonujący nabłonek pochwy powinien w sposób naturalny regulować nawilżenie śluzówki oraz utrzymywać odpowiednie pH pochwy na poziomie 3,8–4,5. Jeżeli poziom ten zostanie zaburzony pojawiają się bardzo często infekcje bakteryjne i grzybicze, wywołujące upławy, uczucie pieczenia i swędzenia warg sromowych oraz krwawienia z dróg rodnych spowodowane uszkodzeniem nabłonka. Zapalenie pochwy zawsze wymaga konsultacji z lekarzem ginekologiem. Lekiem na suchość pochwy wywołaną stanem zapalnym może być antybiotyk wydawany na receptę.
Leczenie suchości pochwy powinno uwzględniać stosowanie ginekologicznych probiotyków dopochwowych zawierających kwas mlekowy. Infekcja intymna może być bowiem skutkiem zaburzenia flory bakteryjnej dróg rodnych spowodowanego złą dietą, niewystarczającą higieną, antybiotykoterapią. Ważne jest także stosowanie właściwie dobranego płynu do higieny intymnej wspomagającego utrzymanie prawidłowego pH. Uzupełnieniem pielęgnacji mogą być wygodne w użyciu chusteczki.
Jakie są skutki suchości w pochwie?
Suchość pochwy może powodować:
- ogólnie pojęty dyskomfort, ból podczas stosunku (dyspareunię)
- swędzenie pochwy i świąd warg sromowych,
- obtarcia i mikrourazy,
- pieczenie pochwy,
- ból sromu,
- krwawienie z dróg, wywołane podrażnieniami i uszkodzeniem błony śluzowej.
To wszystko może uniemożliwić wprowadzenie penisa do pochwy, a co za tym idzie, ograniczyć lub nawet wyeliminować intymność w związku. Problemu nie należy bagatelizować, warto się udać do ginekologa, żeby ustalić jego przyczynę, niektóre będzie można zlikwidować, w przypadku innych konieczne będzie leczenie objawowe.
Należy pamiętać, że brak odpowiedniego nawilżenia pochwy pociąga dalsze następstwa. Ścieranie i pękanie naczyń pochwy, naraża kobiety na ryzyko różnych infekcji. W przypadku kobiet zdrowych flora bakteryjna w pochwie chroni przed potencjalnymi wirusami, bakteriami i grzybami. Jeżeli dochodzi do mikrourazów spowodowanych tarciem, drastyczne rośnie ryzyko zakażeń, zwłaszcza gdy odbędziemy stosunek z osobą chorą lub nosicielem np. wirusa HIV. Ważne jest żeby nie wpadać w panikę suchość pochwy nie musi od razu oznaczać poważnych problemów, a ulgę może przynieść stosowanie środków dostępnych bez recepty, np. w postaci globulek dopochwowych.
Jak pozbyć się suchości pochwy i złagodzić jej objawy?
Należy najpierw poznać przyczynę problemu. Jeżeli obserwujemy suchość pochwy po antykoncepcji, istnieje duże prawdopodobieństwo, że to właśnie ona odpowiada za dyskomfort. Przed podjęciem jakichkolwiek działań, warto odczekać około trzech miesięcy, organizm może w tym czasie dostosować się do zmian. Jeżeli sytuacja po tym czasie się nie poprawi, w konsultacji z lekarzem można zmienić stosowany środek antykoncepcyjny, całkowicie zrezygnować z takiej metody zapobiegania ciąży lub zastosować leczenie objawowe w postaci globulek bądź żeli nawilżających.
W przypadku leczenia suchości pochwy w menopauzie zastosowanie znajduje hormonalna terapia zastępcza, która powinna podnieść poziom estrogenów. Jeżeli takie rozwiązanie nie jest satysfakcjonujące, pozostaje wspomniane leczenie objawowe.
U większości kobiet problem powinien samoistnie zniknąć, np. po zakończeniu karmienia piersią albo po wyleczeniu infekcji intymnej i przywróceniu do normy flory bakteryjnej pochwy.
Żel na suchość pochwy – jak wybrać lubrykant?
Żele intymne, inaczej lubrykanty, będą najlepszym i najprostszym domowym sposobem na suchość pochwy. Są niedrogie i proste w użyciu, stosuje się je bezpośrednio przed lub w trakcie stosunku, w zależności od potrzeb, nie można ich przedawkować. Warto zaznaczyć, że nie powinny być traktowane jako zło konieczne. Mogą być też ciekawym sposobem na urozmaicenie pożycia i dostarczeniu nowych emocji.
Na rynku można dostać trzy typy lubrykantów, te na bazie wody, silikonu i gliceryny. Te ostatnie nie są polecane. Mogą wywoływać drożdżycę, zapalenie pęcherza, ponieważ trudniej się wypłukują z pochwy, a pozostawione na dłużej w zakamarkach warg sromowych są doskonałym środowiskiem do rozwoju bakterii. Lubrykanty silikonowe spisują się najlepiej podczas seksu analnego, ponieważ są gęstsze i bardziej lepkie, nie wolno ich natomiast łączyć ich z zabawkami erotycznymi z sylikonu, bo po prostu je niszczą. Wadą jest dość duża gęstość, przez którą mogą się kleić. Najbardziej polecane są wodne żele na suchość w pochwie. Mogą je stosować osoby o wrażliwej i skłonnej do podrażnień skórze, spokojnie można też używać przy nich prezerwatyw i zabawek erotycznych.
Jak wybrać odpowiedni żel nawilżający pochwę? Przy problemach intymnych postawmy na te na bazie wody, bezzapachowe, bezsmakowe i bez żadnych dodatków. Zawsze kupujmy żele w sprawdzonym punkcie, np. aptece. Nie stosujmy produktów zawierających nonoksynol–9, podrażnia i uszkadza nabłonek pochwy. Dobry lubrykant na suchość pochwy powinien być przejrzysty, aksamitny w dotyku nie powinien się kleić, ani zlepiać w grudki. Należy używać go zgodnie z instrukcją na opakowaniu (jeżeli jest ważny tylko trzy miesiące po otwarciu nie korzystajmy z niego go dłużej).
Dopochwowe globulki na suchość w pochwie
Alternatywą dla żeli są globulki dopochwowe, które działają nie tylko doraźnie – ich zadaniem jest wyeliminowanie uczucia suchości w pochwie i związanych z nim uciążliwych dolegliwości w postaci świądu czy pieczenia miejsc intymnych. Globulki zalecane są w przypadku suchości pochwy wywołanej niedoborem estrogenów w przebiegu menopauzy i atrofii pochwy. Niwelują ból przy stosunku, łagodzą stany zapalne, zmniejszając obrzęk, zaczerwienienie, wrażenie ściągnięcia. Wspomagają nawilżenie pochwy po porodzie czy w trakcie kuracji hormonalnej.
W ich składzie globulek na suchość pochwy powinien znaleźć się kwas mlekowy, który nie tylko wspomaga utrzymanie prawidłowego pH pochwy, ale dodatkowo wspiera regenerację błony śluzowej i działa ochronnie. Cenny jest także kwas hialuronowy, którego poziom z biegam lat ulega zmniejszeniu. Odpowiada za utrzymanie wilgotnego i lepkiego środowiska pochwy, a także odpowiedniego napięcia skóry. Jego działanie wspiera olejowy wyciąg z kwiatów malwy. To dzięki niemu globulka ulega rozpuszczeniu, umożliwiając pokrycie śluzówki warstwą regeneracyjno-ochronną.
O ile lekarz nie zaleci inaczej, globulki tego typu stosowane są najczęściej na noc, a kuracja trwa zaledwie tydzień.
