Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej występuje częściej występuje u kobiet. Zapalenie cewki moczowej to choroba dolnego odcinka dróg moczowych. Jest przenoszona drogą płciową i jest najczęstszym tego typu zakażeniem. Przyczyną najczęściej jest pierwotniak – chlamydia, także rzęsistek pochwowy czy mycoplasma. Objawami zakażenia są: ból i pieczenie przy oddawaniu moczu. U kobiet występują upławy, a u mężczyzn ropny wyciek z cewki moczowej.
Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej
Przyczyny nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej
Ze względu na bakterie wywołujące zapalenie cewki moczowej dzieli się je na:
- gonokokowe rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej – spowodowane dwoinką rzeżączki,
- niegonokokowe nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej – spowodowane przez inny drobnoustrój niż dwoinka rzeżączki.
Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, inaczej NGU najczęściej spowodowane jest zakażeniem chlamydiami. Innymi rzadziej występującymi zakażeniami są infekcje, np. mycoplasma, ureaplasma, rzęsistkiem pochwowym. Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej występuje u obu płci, jednak jest częstsze u kobiet. Spowodowane jest to krótszą cewką moczową u kobiet, jak i lokalizacją ujścia cewki.
Bakterie przenoszą się przez kontakt z błonami śluzowymi chorej osoby przy współżyciu. Najczęściej chorują osoby młode, z dużą liczbą partnerów, nie stosujące prezerwatyw: 5 % mężczyzn i 10 % kobiet to bezobjawowi nosiciele drobnoustrojów.
Przeczytaj też: Nieprzyjemny zapach moczu – przyczyny
Objawy nierzeżączkowego zapalenia cewki
Objawami zapalenia cewki moczowej u mężczyzny mogą być:
- ból i pieczenie przy oddawaniu moczu,
- częste oddawanie moczu,
- swędzenie w okolicy cewki moczowej,
- pojawienie się śluzowo-ropnej wydzieliny (barwy białawej) w cewce moczowej, często jest on widoczna dopiero po uciśnięciu cewki, wydzielina może być tez zauważona na bieliźnie,
- problem z zaczęciem oddawanie moczu, zwłaszcza nad ranem spowodowany zalepieniem cewki moczowej zaschniętą ropą.
Przeczytaj też: Infekcje intymne u mężczyzn
Objawy pojawiają się zwykle ok 4 do 14 dni po kontakcie seksualnym z chora osobą.
Chlamydie oprócz zapalenia cewki moczowej u kobiet wywołują zapalenie szyjki macicy. Obie te choroby najczęściej ze sobą współistnieją.
Objawami są:
- upławy z pochwy – jest to zmieniona wydzielina z pochwy. Jej kolor jest najczęściej żółtawy, może mieć konsystencje serka, nieprzyjemny zapach,
- parcie na pęcherz,
- bolesne i częste oddawanie moczu,
- pieczenie w okolicy narządów płciowych.
Przy jednoczesnym zapaleniu szyjki macicy mogą wystąpić zaburzenia miesiączkowania, krwawienie przy kontakcie seksualnym.
Zarówno u kobiet jak i u mężczyzn nie wstępują objawy ogólnoustrojowe np. gorączka.
Przeczytaj też: Infekcje intymne u mężczyzn
Leczenie nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej
Z objawami zapalenia cewki najlepiej zgłosić się do lekarza rodzinnego, urologa – w wypadku mężczyzn lub do ginekologa – w wypadku kobiet. U mężczyzn lekarz pobiera wymaz z cewki moczowej, u kobiet pobiera wymaz z szyjki macicy 5-6 dni przed okresem. Wskazane jest też wykonanie posiewu moczu. W tym celu trzeba przynieść pierwszy mocz oddany rano. Lekarz może zalecić wykonanie badań na inne choroby przenoszone drogą płciową – kiłę, wirusa HIV, wirusowe zapalenie wątroby B i C.
Leczenie nierzeżączkowego zapalenia cewki polega na antybiotykoterapii ok 10-dniowej. Podczas leczenia powinno się unikać kontaktów seksualnych. Zapobiega to szerzeniu się choroby. Do lekarza powinien zgłosić się też partner osoby chorej w celu wykluczenia zakażenia lub leczenia. Jest to konieczne w profilaktyce nawrotów zakażeń. Leczenie partnera jest zalecane zwłaszcza u kobiet, gdyż ponad połowa przypadków jest bezobjawowa. Powinno się też unikać zachowań ryzykownych taki jak współżycie bez zabezpieczeń, współżycie z wieloma partnerami, współżycie z osobami nieznanymi. Po zakończeniu leczenia zaleca się wizytę kontrolna w celu sprawdzenia jego wyników.
Zobacz też: Po co się robi wymaz z odbytu?
Powikłania nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej
Nieleczone zapalenie cewki moczowej może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Powikłania nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej u mężczyzn to:
- zapalenie odbytu – w przypadku partnerów osób zakażonych, gdy był utrzymywany kontakt analny,
- zapalenie gardła – także w przypadku partnerów osób zakażonych uprawiających stosunki oralne,
- zapalenie najądrza – szerzenie się zakażenia przez ciągłość od cewki moczowej do najądrzy. Objawami są:ból i obrzęk najądrza, nagła, wysoka gorączka po kilka dniach od wystąpienia zapalenia cewki, powiększone i bolesne węzły chłonne pachwinowe,
- niepłodność – powstaje w wyniku zmian pozapalnych w najądrzach, kanalikach nasiennych,
- zapalenie spojówek – w wyniku samozakażenia lub od zakażonego partnera,
- zespół Reitera – charakteryzuje się wystąpieniem bólu stawów, zmian skórnych, zapaleniem spojówek po zapaleniu cewki moczowej.
Powikłania zapalenia u u kobiet to, tak jak u mężczyzn, zapalenie odbytu, zapalenie gardła, zapalenie spojówek, zespół Reitera. Nieleczone zapalenie cewki moczowej u kobiet może także spowodować niepłodność. Powstaje ona w wyniku stanów zapalnych miednicy mniejszej (PID). W skład PID wchodzą zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie przydatków. Nie leczone prowadzą do ropni jajowodów i ropni jajnika.
Na skutek tego powstaje niedrożność jajowodów oraz niepłodność. Objawy PID mogą mieć różne nasilenie od skąpego pobolewania w podbrzuszu, do silnych krwawień, gorączki, bólu. W przypadku kobiet, u których ponad połowa zapaleń cewki przebiega bezobjawowo i może wielokrotnie nawracać, zagrożenie niepłodnością jest większe niż u mężczyzn. Ograniczenie drożności jajowodów może być też przyczyną ciąż pozamacicznych oraz poronień. Inne powikłania to ropień okołowątrobowy i okołowyrostkowy oraz zapalenie otrzewnej, powstający przez kontakt z zapalonymi przydatkami.
Nieleczone niegonokokowe zapalenie cewki moczowej u kobiety w ciąży może spowodować zakażenie dziecka w trakcie przechodzenia przez kanał rodny. Może ono przebiec w sposób bezobjawowy. Jednak może też spowodować zapalenie spojówek oraz zapalenie płuc występujące w pierwszych trzech miesiącach życia. Obecnie najczęstszą przyczyną zapalenia płuc u noworodków jest właśnie chlamydia. W celu zapobiegnięcia zachorowaniu powinno się przeprowadzić badanie w kierunku chlamydii jeszcze w czasie trwania ciąży.
Porzeżączkowe zapalenie cewki moczowej
W niektórych przypadkach może współistnieć zarówno rzeżączkowe jak i nierzeżączkowe zapalenie cewki. Rozpoznaje się je zwykle w przypadku, gdy antybiotykoterapia w celu eliminacji dwoinki rzeżączki nie powoduje ustąpienia objawów zapalenia cewki moczowej. W takim przypadku konieczne jest włączenie kolejnego antybiotyku zalecanego w leczeniu nierzeżączkowego zapalenia cewki.
Przetrwałe zapalenie cewki jest to zapalenie nie ustępujące pod wpływem leczenia lub pojawiające się 30-92 dni po zakończeniu leczenia. Przetrwałe zapalenie cewki spowodowane chlamydiami jest bardzo rzadkie, jeśli zarówno chory jak i jego partner/partnerzy seksualni ukończyli zalecone leczenie.
Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej – opinia specjalisty
Zdaniem eksperta
Najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej jest Chlamydia trachomatis, która odpowiedzialna jest za 30 do 50% przypadków i rzadziej występuje w zapaleniach bezobjawowych. Za 10 do 20% przypadków odpowiedzialne są Ureaplasma urealyticum i Mycoplasma genitalium. Od 1 do 17% zakażeń przypisuje się Trichomonas vaginalis, czyli rzęsistkowi pochwowemu. Innymi czynnikami sprawczymi, stanowiącymi razem poniżej 10% przypadków, są: Candida albicans, herpeswirusy, bakterie, zwężenie cewki moczowej, urazy i ciała obce, np. cewnik.
Obowiązuje leczenie partnerów seksualnych, pacjentom zaleca się powstrzymywanie się od kontaktów seksualnych do czasu wyleczenia. W leczeniu nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej zaleca się doksycyklinę lub azytromycynę, leczeniem alternatywnym jest podawanie erytromycyny lub ofloksacyny.
Komentarze i opinie (0)