Neoplazja śródnabłonkowa (w skrócie CIN) to termin, który oznacza zmiany na szyjce macicy. Jest to tożsame ze złym wynikiem cytologii. Śródnabłonkowa neoplazja szyjki macicy dzieli się na stopnie – CIN 1, CIN 2 I CIN 3. Przekształcenie się zdrowych komórek w neoplazję śródnabłonkową może oznaczać zwiększone ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy.
Neoplazja śródnabłonkowa – co o to jest neoplazja szyjki macicy?
Spis treści
Czym jest neoplazja śródnabłonkowa?
Śródnabłonkowa neoplazja szyjki macicy to termin, który oznacza nieprawidłową strukturę szyjki macicy po uprzedniej ocenie histopatologicznej, czyli po cytologii. Oznacza to, że w obrębie tkanki pobranej z szyjki macicy dochodzi do nieprawidłowego namnażania się komórek, co w konsekwencji może doprowadzić do ich transformacji nowotworowej. Neoplazję śródnabłonkową możemy podzielić ze względu na stopień zaawansowania i głębokość wnikania w tkankę szyjki macicy na:
- dysplazję stopnia lekkiego (CIN 1 lub inny stosowany zapis – CIN I),
- dysplazję stopnia średniego (CIN 2 lub CIN II),
- dysplazję stopnia dużego (CIN 3 lub CIN III),
- rak in situ (zlokalizowany w danym miejscu).
Rak szyjki macicy a neoplazja śródnabłonkowa
Rak szyjki macicy to taki typ nowotworu, któremu można zapobiec. Możliwe jest to dzięki badaniom przesiewowym. W tym przypadku mowa o badaniu cytologicznym szyjki macicy. Tak zwana cytologia polega na pobraniu wymazu z tarczy części pochwowej szyjki macicy oraz z kanału szyjki macicy.
Do badania używa się specjalnych szczoteczek z jednym dłuższym włóknem, które wnika do kanału szyjki macicy. Pobrane komórki z szyjki macicy są następnie przetransportowane na specjalne szkiełko i oglądane pod mikroskopem przez wykwalifikowanego cytologa. Zły wynik cytologii (obecność nieprawidłowych komórek w cytologii wymaga dalszej weryfikacji). Konieczna jest ocena, czy patologia szyjki dotyczy pojedynczych komórek, czy też całej tkanki nieprawidłowo przekształconej w neoplazję śródnabłonkową.
Neoplazja śródnabłonkowa a infekcja wirusem HPV
Oprócz badania cytologicznego szyjki macicy można wykonać badanie w kierunku genotypowania wirusów brodawczaka ludzkiego (Human Pappilloma Virus). Typy wirusa HPV można podzielić pod względem ryzyka nowotworzenia na:
- niskiego ryzyka (niskoonkogenne);
- wysokiego ryzyka (wysokoonkogenne), do których zaliczono typ 16, 18, 31, 33, 45.
Wirusy HPV przenoszone są drogą płciową. Pierwszy kontakt z wirusem inicjuje reakcję zapalną, która następnie przechodzi w stan przewlekły. Infekcja wirusa brodawczaka ludzkiego współistnieje z neoplazją śródnabłonkową, dlatego w przypadku stwierdzonej obecności wirusa należy kontrolować się częściej. Wirus HPV wnika do komórek i powoduje szybszą progresję do kolejnych etapów neoplazji śródnabłonkowej i po kilkunastu latach może prowadzić do nowotworzenia. W przypadku dodatkowo współistniejących czynników ryzyka raka szyjki macicy zdecydowanie szybciej może dojść do rozwoju choroby.
CiN 1, CIN 2 i CIN 3 – jak potwierdzić neoplazję śródnabłonkową?
Neoplazja śródnabłoknowa dotyczy tkanki szyjki macicy. Narzędziem diagnostycznym jest w tym przypadku biopsja (pobranie wycinków) z tarczy części pochwowej szyjki macicy oraz z kanału szyjki macicy pod kontrolą kolposkopii lub po uprzednim wcześniejszym wykonaniu tego badania w trybie ambulatoryjnym. Materiał wysyłany jest do badania histopatologicznego.
W przypadku rozpoznania CIN 2 oraz CIN 3 istnieje zdecydowanie większe ryzyko rozwoju nowotworu. Dlatego w takiej sytuacji konieczne staje się usunięcie zmienionej części szyjki macicy. Zabieg taki nazywa się konizacją szyjki macicy. W przypadku rozpoznania CIN 1 zalecana jest kontrola co 6 miesięcy. Całość obrazu diagnostycznego dopełnia oczywiście oznaczenie typów wirusa brodawczaka ludzkiego.
Czy i jak leczyć neoplazję śródnabłonkową?
Ryzyko przejścia dysplazji średniego i ciężkiego stopnia w stadium raka szyjki macicy wynosi odpowiednio 25 proc. w ciągu 5 lat oraz 32 proc. w ciągu 10 lat. Przy współistniejącym zakażeniu wirusem HPV, szczególnie typami wysokoonkogennymi (dającym większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka szyjki macicy), progresja choroby może nastąpić wcześniej i przebiegać zdecydowanie szybciej, co wiąże się z bardziej zaawansowanym stadium choroby w momencie rozpoznania.
Podsumowując, wczesne wykrycie zmian dysplastycznych w badaniu cytologicznym szyjki macicy pozwala zapobiec neoplazji śródnabłonkowej, a tym samym uchronić przed rakiem szyjki macicy. W przypadku pacjentek z grupy ryzyka raka szyjki macicy zaleca się częstsze wykonywanie badań przesiewowych, a pojawienie się wczesnych nieprawidłowych wyników upoważnia do szybszej diagnostyki i leczenia.
Opublikowano: 13.02.2017;
aktualizacja: 10.08.2018
Oceń:
4.0
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Magdalena Bizoń
Lekarz
Absolwentka II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Obecnie lekarz stażysta. Laureatka i uczestniczka wielu studenckich konferencji medycznych. Czynnie brała udział w działalności kół naukowych z zakresu ginekologii, diabetologii i pediatrii.
442
Komentarze i opinie (0)