loader loader

Grzybica – objawy i leczenie – jakie są rodzaje grzybicy?

Grzybica może dotyczyć skóry gładkiej, owłosionej skóry głowy oraz płytek paznokciowych. W leczeniu grzybicy, tak jak w przypadku większości chorób, niezwykle ważna jest wczesna reakcja pacjenta i zgłoszenie się do dermatologa. Im wcześniej grzybica zostanie zdiagnozowana, tym większa szansa na całkowite wyleczenie.

  • 4.5
  • 347
  • 3

Czym jest grzybica?

Grzyby są sprawcami wielu zakażeń u ludzi oraz zwierząt. Grzybica jest chorobą dość powszechnie występującą. Najbardziej rozpowszechniona jest grzybica stóp, oceniana na 15-30% w całej populacji, przy czym w niektórych środowiskach (górnicy, sportowcy) jest ona bardzo częsta (do 70%). Wzrasta liczba zachorowań na drożdżycę (Candidiasis) i zakażenia pleśniowcami, co łączy się z szeroko stosowanym leczeniem antybiotykami, kortykosteroidami, środkami immunosupresyjnymi oraz zakażeniami wirusem HIV.

Objawy grzybicy

Grzybica może dotyczyć skóry gładkiej, owłosionej skóry głowy oraz płytek paznokciowych. Na skórze gładkiej obserwuje się okrągłe ogniska z większym stanem zapalnym na obrzeżu. Do zakażenia dochodzi często w wyniku kontaktu ze zwierzętami (szczególnie koty, psy). Zmiany najczęściej lokalizują się na nieosłoniętych częściach ciała (twarz, ręce, szyja) oraz występuje również w okolicach pachwin. Zmianom tym towarzyszy dość uporczywy świąd, który jest najczęstszą przyczyną zgłaszania się pacjentów do dermatologa. Drugim rodzajem grzybicy jest drożdżyca. Charakteryzuje się zmianami zapalnymi na błonach śluzowych, skórze i paznokciach. Często towarzyszy:

  • cukrzycy,
  • zaburzeniom żołądkowo-jelitowym,
  • ciąży,
  • otyłości,
  • awitaminozie,
  • antybiotykoterapii,
  • AIDS,
  • w stanom ogólnego wyniszczenia,
  • leczeniu immunosupresyjnemu i leczeniu kortykosteroidami.

Zakażeniom tym sprzyjają mikrourazy, odparzenia skóry związane z moczeniem lub nadmierną potliwością. Zmiany na błonach śluzowych przypominają ścięte mleko (mają charakter białych plam). Błony śluzowe wykazują wtedy ostry stan zapalny, czemu towarzyszy ból i pieczenie. Najczęstszym umiejscowieniem jest jama ustna, srom i pochwa. Zakażeniem drożdżakowym są również zajady, polegające na pęknięciach z tworzeniem się nadżerek w kątach ust. Są zwykle dwustronne i nieleczone mogą utrzymywać się długo. Zmiany te powodują bolesność w czasie jedzenia. Zakażenie może wystąpić w każdym wieku, nie ma związku ze współżyciem (nie jest przenoszone drogą płciową). Zmiany drożdżakowe mogą występować w obrębie fałdów (pachy, pachwiny, okolice podsutkowe, międzypośladkowe, a także w okolicach międzypalcowych). U noworodków i niemowląt w wyniku zapalenia pieluszkowego skóry może dojść do powikłania drożdżycą.

Zobacz też: Jak usunąć czarną pleśń?

Grzybica stóp

Grzybica stóp jest bardzo częstym problemem. Zakażenie następuje poprzez skarpety, buty, wyściółki drewniane w łaźniach i basenach. Często występuje u sportowców, stąd nazwa stopa atlety. Grzybica stóp ponadto wyjątkowo często występuje u osób pracujących w bardzo wilgotnych i ciepłych pomieszczeniach, zwłaszcza noszących gumowe buty. Zmiany lokalizują się w przestrzeniach międzypalcowych – między czwartym a piątym palcem oraz trzecim i czwartym. Mogą przejść jednak na pozostałe przestrzenie palcowe oraz na stopy. W przestrzeniach międzypalcowych obserwuje się złuszczanie i pęknięcia, czasami bolesne. Często zmianom towarzyszy świąd. Istnieje pewna skłonność genetyczna do grzybicy międzypalcowej, wtedy zmiany te mogą nawracać w ciągu wielu lat.

Grzybica paznokci

Grzybica paznokci należy do najbardziej rozpowszechnionych infekcji. Pacjenci często nie zdają sobie sprawy z tego, że zmiana zabarwienia i struktury płytek paznokciowych jest procesem chorobowym. Często do dermatologa zgłaszają się zbyt późno, kiedy zajęte są już całe płytki. Do zakażenia płytek przyczynia się ucisk mechaniczny (np. przez obuwie), a także urazy mechaniczne oraz choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca). Pierwsze zmiany powstają zwykle na wolnym brzegu płytki paznokciowej lub od strony bocznych wałów. Płytki przybierają kolor żółto-brunatny lub żółty, zielonkawy, stają się łamliwe, stopniowo ulegają zgrubieniu, rozwarstwieniu, częściowemu wykruszeniu lub nie przylegają do podłoża. Rozpoznanie grzybicy powinno być potwierdzone badaniem mykologicznym.

Grzybica naskórka

Bardzo powszechnym problemem grzybiczym jest powierzchowne zakażenie grzybicze naskórka, cechujące się żółto-brunatnymi plamami lub odbarwieniami, umiejscowionymi głównie na klatce piersiowej. Czynnikiem sprzyjającym jest osobnicza podatność skóry.

Leczenie grzybicy

W leczeniu grzybicy, tak jak w przypadku większości chorób, niezwykle ważna jest wczesna reakcja pacjenta i zgłoszenie się do dermatologa. Im wcześniej grzybica zostanie zdiagnozowana i im wcześniej włączone leczenie, tym większa szansa na całkowite wyleczenie. W przypadku grzybicy skóry gładkiej zwykle wystarcza leczenie miejscowe, ale jeśli zmiany są liczne, wówczas konieczne jest włączenie leczenia doustnego. W leczeniu grzybicy owłosionej skóry głowy zwykle należy stosować leki, tak zewnętrzne, jak i doustne. W przypadku grzybicy płytek paznokciowych stóp wybór metody leczenia jest uzależniony od powierzchni zajęcia płytek. Jeśli zmiany nie są zbyt rozległe, wówczas można zastosować preparaty miejscowe (lakier przeciwgrzybiczy), natomiast przy zajęciu dużej powierzchni należy do leków zewnętrznych dołączyć leki doustne. W czasie terapii nie należy robić przerw, ponieważ dochodzi do uodpornienia się grzybów, co skutkuje brakiem dalszych efektów leczenia. Po zdiagnozowaniu grzybicy stóp oraz płytek paznokciowych należy dezynfekować obuwie oraz prać skarpety w wyższych temperaturach (min. 60 stopni). Latem należy nosić przewiewne obuwie, aby nie tworzyć warunków sprzyjających grzybicy. Warto na koniec wspomnieć, że ważnym elementem profilaktyki jest higiena stóp. Należy unikać przegrzewania stóp, korzystać tylko ze swojego obuwia oraz dokładnie wycierać przestrzenie międzypalcowe po kąpieli. Ponadto należy unikać używania wspólnych narzędzi do pielęgnacji paznokci (obcinarki do paznokci, pilniki).

Grzybice skóry i paznokci – opinia dermatologa

Zdaniem eksperta

Grzybice są infekcyjnymi chorobami owłosionej skóry głowy lub paznokci, wywoływanymi przez grzyby z grupy dermatofitów, drożdżaków lub pleśni. Każdy z tych grzybów wywołuje charakterystyczne dla siebie zmiany chorobowe.

W obrębie skóry gładkiej są to z reguły ogniska rumieniowe z lekkim złuszczaniem i tzw. aktywnym brzegiem (owalne, okrągłe zmiany). Wokół niego mogą występować grudki, krosty i niewielkie złuszczanie. W centralnej swojej części zmiany sprawiają wrażenie wręcz wchłaniających się czy znikających. Czasem jest to jedno ognisko, lecz może być ich więcej. Są wtedy rozsiane w miejscach narażonych na działanie czynnika infekcyjnego (np. kontakt ze zwierzęciem).

Zmiany w obrębie owłosionej skóry głowy wywołują stany zapalne, rumieniowe, często z ułamaniem włosów na nierównym poziomie, a także złuszczaniem i dużym świądem. W nasilonych przypadkach występować mogą nawet guzy zapalne.

Grzybice paznokci charakteryzują się grubymi, uwarstwionymi paznokciami z przebarwieniami koloru żółtego, zielonego, a nawet czarnego, zrogowaceniem podpaznokciowym oraz wykruszaniem się płytki od wolnego brzegu. Zmiany bywają bolesne, zazwyczaj wtedy, kiedy płytka paznokciowa wrasta w skórę wału paznokciowego.

Grzybice międzypalcowe stóp objawiają się rumieniami, pęknięciami oraz białym nalotem w przestrzeniach międzypalcowych. Wszystkim ogniskom grzybicy zawsze towarzyszy świąd i pieczenie.

Jeżeli jeden z domowników cierpi na tę dolegliwość, to nieumiejętne korzystanie z ręczników czy innych przyborów toaletowych może spowodować zachorowanie innych członków rodziny.

Opublikowano: ; aktualizacja: 16.03.2015

Oceń:
4.5

Izabela Kornacka

Lekarz

Lekarz medycyny, dermatolog z drugim stopniem specjalizacji, pracownik Polikliniki MSWiA w Łodzi. Uczestniczy w zjazdach i szkoleniach krajowych, a także zagranicznych.

Komentarze i opinie (3)


Kolejny raz szukałam informacji o trędowniku. Sprawdziłam na sobie i wnukach wyjątkowo skuteczne działanie trędownika przy ukąszeniach np. komarów - po natarciu zmiażdżonym liściem świąd i opuchlizna bardzo szybko ustępują. Interesowało mnie użycie wewnętrzne trędownika - czy i jak oraz oczywiście przeciwwskazania. Najpopularniejszy artykuł -- LINK USUNIĘTY -- nie zawiera żadnych informacji o działaniach niepożądanych, a takie pewnie są skoro trędownik jest rośliną trującą. Uważam za niezbyt odpowiedzialną popularyzację zażywania trędownika bez takich informacji. Pani artykuł jako jedyny zawierał omówione przeciwwskazania i skutki uboczne - uczciwie - brak badań, wskazana ostrożność.

To zdjęcie... Zbiera mi się na mdłości!!!

#Ewa Mam na myśli te stopy na trampkach z kłakami, zasłaniającymi paznokieć prawdopodobnie zainfekowany

Może zainteresuje cię

Badania przesiewowe noworodków – jakie, ile trwają, jakie choroby wykrywają?

 

Izba wytrzeźwień – co to jest, kto tam trafia, ile kosztuje pobyt?

 

Haloperidol – co to za lek, działanie, zastosowanie, skutki uboczne, opinie

 

Azoospermia – przyczyny, objawy, badania, leczenie

 

Wkładka wewnątrzmaciczna a stosowanie tamponów i kubeczka menstruacyjnego

 

Pau d'arco (lapacho) – jakie zdrowotne właściwości ma herbata Inków?

 

Seksting – co to jest i na czym polega?

 

Waginoplastyka – na czym polega plastyka pochwy? Wskazania, przebieg, rekonwalescencja, cena, efekty