Oznaczenie przeciwciał IgG przeciwko toksokarozie ma na celu zdiagnozowanie czy doszło do zakażenia nicieniem o nazwie Toxocara. Glista psia lub glista kocia może atakować różne narządy – układ pokarmowy, w tym wątrobę, oczy, układ nerwowy. Obecność przeciwciał IgG przeciw toksokarozie potwierdza przebyte zakażenie lub trwające, jeżeli wskazują na to także inne objawy lub badania.
Przeciwciała IgG przeciwko toksokarozie
Czym są przeciwciała IgG przeciw toksokarozie?
Przeciwciała IgG przeciw toksokarozie są to przeciwciała zwrócone przeciwko składowym nicienia Toxocara canis lub Toxocara cati. Odpowiednio jest to glista psia i glista kocia. Postać dorosła nicieni może pasożytować w jelicie cienkim zwierząt mięsożernych np. psów, kotów. Człowiek jest żywicielem pośrednim, określa się go jako przypadkowego żywiciela. W organizmie człowieka nie rozwija się postać dorosła pasożyta. Nicienie te odpowiadają za zachorowania na toksokarozę. Organizm zaczyna produkować przeciwciała wówczas, gdy dojdzie do kontaktu z chorobotwórczym nicieniem. Obecność immunoglobulin w klasie IgG świadczy najczęściej o już przebytym zarażeniu.
Zarażeniu toksokarozą przeważnie ulegają dzieci. Jest to choroba „brudnych rąk”, dzieci zarażają się bezpośrednio od zakażonych zwierząt lub podczas zabawy w piaskownicach, gdzie mogą znajdować się inwazyjne jaja glist wydalone wcześniej przez zwierzęta. Po połknięciu inwazyjnego jaja dochodzi do wyklucia larw, które następnie przedostają się przez ścianę jelita do krwiobiegu. Wraz z krwią docierają do narządów wewnętrznych człowieka i tam pozostają wywołując odczyn zapalny oraz niszczenie tkanek. Większość larw kończy swoją wędrówkę już w wątrobie (tam też giną). Zdarza się jednak, że larwy wędrują dalej i atakują tkankę płucną, ośrodkowy układ nerwowy, a także gałkę oczną. Larwy w organizmie mogą pozostać żywe nawet przez kilka lat –cechuje je bowiem długa żywotność.
Wyróżnia się następujące postacie choroby:
- toksokaroza trzewna – larwy znajdują się w różnych narządach wewnętrznych np. w wątrobie,
- toksokaroza oczna – larwy znajdują się w oku,
- toksokaroza mózgowa – larwy lokalizują się w mózgu (neurotoksokaroza),
- toksokaroza utajona – przebiega w sposób bezobjawowy.
Kiedy należy badać poziom przeciwciała przeciw Toksokarozie IgG?
Infekcja może przebiegać bezobjawowo. O zleceniu badania w kierunku toksokarozy należy pomyśleć, kiedy u pacjenta pojawiają się objawy, którym ciężko przypisać konkretną przyczynę np.:
- pojawiająca się wysoka gorączka,
- wysoka leukocytoza,
- eozynofilia (cecha charakterystyczna choroby wykrywana w ramach morfologii krwi),
- osłabienie,
- obniżone łaknienie,
- bóle brzucha,
- bóle głowy,
- zaburzenia snu,
- wysypki (pokrzywka) na skórze,
- pogorszenie widzenia (toksokaroza oczna).
Szczególnym wskazaniem do diagnostyki może być nawrotowość dolegliwości świadcząca o nieleczonej chorobie, która przeszła w stan przewlekły.
Jak bada się przeciwciała przeciw toksokarozie?
Oznaczenie poziomu przeciwciał przeciw Toksocarozie IgG nie wymaga specjalnego przygotowania. Osoba u której będzie wykonywane badanie nie musi być na czczo.
Do wykonania oznaczenia poziomu immunoglobulin IgG lub stwierdzenia ich obecność niezbędna jest niewielka ilość krwi. Najlepszym miejscem na jej uzyskanie jest żyła łokciowa, która znajduje się w dole łokciowym. Wkłuwa się cienką igłę w żyłę, uprzednio odkażając to miejsce, a następnie pobiera się krew do jałowej strzykawki. W przypadku oznaczenia przeciwciał u małych dzieci można zastosować nacięcie skóry lancetem (jest to specjalistyczny cienki nóż). Spowoduje to wypływ krwi, którą umieszcza się w probówce. Tak uzyskany materiał biologiczny przesyła się do analizy w laboratorium.
Aby potwierdzić wiarygodność oznaczenia, badanie należy powtórzyć po ok. dwóch tygodniach.
Wynik badania na przeciwciała przeciwko toksokarozie
U osoby zdrowej, nie zakażonej oczekuje się wyniku ujemnego, a więc nie będą obecne przeciwciała. Pacjenci, którzy otrzymali wynik z laboratorium koniecznie powinni go skonsultować z lekarzem prowadzącym.
Obecność przeciwciał IgG oznaczają dawne zarażenie pasożytami. Zatem wykrycie we krwi przeciwciał przeciw toksocarozie IgG wskazuje na odległe zarażenie nicieniem Toxocara lub trwającą późną fazę choroby.
W diagnostyce toksocarozy przeprowadza się również oznaczenie przeciwciał IgM. Wskazują one na wczesny, ostry przebieg choroby. Kiedy poziom przeciwciał IgM zaczyna się obniżać w ich miejsce zaczynają pojawiać się przeciwciała IgG. Zatem wykrycie przeciwciał IgM i IgG oznaczają późną fazę choroby. Oznaczenie przeciwciał tylko w klasie IgG (bez przeciwciał IgM) oznacza odległe zarażenie Toxocara.
Kamil Kowal
Lekarz
Absolwent Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W chwili obecnej pracuje jako lekarz stażysta w Wojewódzkim Szpitalu im. Prymasa Kardynała S. Wyszyńskiego w Sieradzu. W zakresie medycyny szczególnie zainteresowany chirurgią oraz ortopedią i traumatologią.
Komentarze i opinie (0)