Co to są limfocyty?
Limfocyty to zróżnicowana grupa komórek, wśród których wyróżnić można limfocyty B oraz limfocyty T. Rolą tych krwinek białych w organizmie jest wspomaganie odporności: limfocyty B odpowiadają za syntezę swoistych immunoglobulin (przeciwciał) w odpowiedzi na kontakt z alergenami. Z kolei limfocyty T odpowiadają za niszczenie komórek zainfekowanych przez drobnoustroje oraz komórek nowotworowych. Ponadto po przeszczepie regulują odpowiedź immunologiczną biorcy.
Limfocyty powstają w szpiku kostnym oraz śledzionie, a dojrzałe limfocyty gromadzą się w grasicy, śledzionie, węzłach limfatycznych. Stąd limfocyty mogą migrować do krwi.
Jak wygląda badanie LYM w morfologii?
Limfocyty we krwi oznaczane są w ramach podstawowego badania – morfologii krwi. W badaniu tym określana jest bezwzględna liczba limfocytów, a także procentowy udział puli limfocytów w całkowitej populacji leukocytów, czyli krwinek białych (LYM%). Dla właściwej oceny stanu zdrowia zalecane jest ponadto wykonanie manualnego rozmazu krwi, czyli oceny preparatu krwi pod mikroskopem.
Badanie morfologii LYM i pozostałych parametrów wykonywane jest na czczo, co najmniej 8 godzin po spożyciu ostatniego posiłku wieczornego w dniu poprzedzającym badanie. Wskazaniem do badania poziomu limfocytów LYM w morfologii może być rutynowa kontrola stanu zdrowia, badania okresowe do pracy. Poziom limfocytów może być także oznaczany u osób, u których podejrzewać można zaburzenia odporności. Występują wtedy częste infekcje układu oddechowego. Kolejnym wskazaniem do badania limfocytów jest podejrzenie nowotworów krwi, a także monitorowanie ich leczenia.
Czas oczekiwania na wynik morfologii to jeden dzień, a jej koszt to około 10–12 zł. Natomiast cena rozmazu krwi wynosi około 6–8 zł.
Prawidłowy wynik badania krwi – LYM% i wartości bezwzględne
Norma limfocytów we krwi zmienia się wraz z wiekiem. W przypadku oznaczania wartości bezwzględnych LYMPH morfologia prawidłowa, w zależności od wieku, przyjmuje następujące wartości:
- limfocyty u noworodków: 2,5–10,5 x 10⁹/l
- do 2. roku życia: 1,8–9 x 10⁹/l
- 2.–9. rok życia: 1–5,5 x 10⁹/l
- 10–17 lat: 1–3,5 x 10⁹/l
- limfocyty u dorosłych: 1,5–3,5 x 10⁹/l
LYM norma – jaka jest prawidłowa?
Natomiast w przypadku wykonania rozmazu krwi wynik wyrażany jest jako limfocyty% i wynosi odpowiednio:
- do 6. miesiąca życia: 62–72%
- 6.–12. miesiąc: 60–69%
- 12.–18. miesiąc: 56–63%
- 18.–24. miesiąc: 52–59%
- 24.–36. miesiąc: 45–53%
- 3.–4. rok życia: 50%
- 4.–6. rok życia: 42%
- 6.–10. rok życia: 38%
- 10.–18. rok życia: 40–45%
- dorośli: 20–45%
Interpretacja wyniku limfocytów LYMPH musi uwzględniać pozostałe parametry morfologii krwi, gdyż tylko wtedy mamy całościowy obraz zmian w składzie komórkowym krwi.
LYM podwyższone – co oznacza podwyższony poziom limfocytów?
Za dużo limfocytów we krwi określane jest mianem limfocytozy. Limfocyty podwyższone u dorosłego mogą wynikać z obecności rozmaitych schorzeń, np. gruźlicy, kiły, mononukleozy. Kolejną przyczyną wysokiego poziomu limfocytów jest aplazja szpiku z towarzyszącym spadkiem poziomu krwinek czerwonych, krwinek białych oraz płytek krwi, a także szpiczak mnogi czy chłoniaki. Podwyższone limfocyty towarzyszą także przewlekłej białaczce limfocytowej, białaczce włochatokomórkowej, chorobie ciężkiego łańcucha.
Limfocyty LYM wysokie u dziecka najczęściej towarzyszą infekcjom zakaźnym charakterystycznym dla wieku dziecięcego: mononukleozie zakaźnej, odrze, różyczce, krztuścowi, ospie wietrznej czy śwince. Inną przyczyną zbyt wysokich limfocytów jest ostra białaczka limfatyczna.
Obniżone LYM w morfologii – co oznacza niski poziom limfocytów?
Niskie limfocyty, czyli limfopenia obserwowana jest w przebiegu niewydolności krążenia, w zapaleniu płuc, nekrozie trzustki. Kolejną przyczyną obniżonych limfocytów są schorzenia o podłożu autoimmunologicznym (reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń układowy, stwardnienie rozsiane). Niskie LYM obserwowane są także w zaburzeniach odporności (zwłaszcza AIDS) oraz niektórych chłoniakach.
Zarówno spadek, jak i wzrost LYM powinien być dalej diagnozowany, np. z wykorzystaniem specjalistycznych badań hematologicznych bądź immunologicznych, a także badań serologicznych i posiewów potwierdzających infekcję.
