Stan zapalny to reakcja obronna organizmu, która towarzyszy wielu różnym dolegliwościom i może charakteryzować się różnym stopniem nasilenia. W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie silnych preparatów dostępnych wyłącznie na receptę. Jednym z częściej stosowanych leków o silnym działaniu przeciwzapalnym, immunosupresyjnym oraz przeciwalergicznym jest Dexaven, w formie roztworu do wstrzykiwań. Jak działa i kiedy lekarze decydują się po niego sięgnąć? Na co zwrócić uwagę w trakcie jego stosowania?
Dexaven – co to jest, działanie, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, ulotka
Spis treści
Czym jest Dexaven?
Dexaven to roztwór do wstrzykiwań, który swoje silne i długotrwałe działanie przeciwzapalne zawdzięcza substancji czynnej, jaką jest deksametazon. Ze względu na to stosowany jest przede wszystkim w leczeniu schorzeń o podłożu neurologicznym, onkologicznym, dermatologicznym oraz wenerologicznym. Deksametazon należy do grupy syntetycznych glikokortykosteroidów. Redukuje stan zapalny między innymi poprzez zahamowanie syntezy leukotrienów i prostaglandyn, a także obniżenie liczby limfocytów, monocytów i granulocytów kwasochłonnych. Blokuje także wydzielanie histaminy oraz syntezę niektórych hormonów sterydowych kory nadnerczy. Co ważne, choć Dexaven skutecznie łagodzi objawy (stan zapalny czy reakcję alergiczną) nie wpływa w żaden sposób na eliminację przyczyny choroby.
To, co wyróżnia Dexaven spośród innych syntetycznych glikokortykosteroidów, jest fakt, iż jego maksymalne stężenie we krwi osiąga się już po 30 do 60 minutach, a w przypadku płynu mózgowo-rdzeniowego – już po 4 godzinach, jest więc szybko działającym preparatem leczniczym, sprawdzającym się zwłaszcza w stanach wymagających natychmiastowej interwencji.
Zobacz też: Triderm – co to za lek i jak działa?
Dexaven – wskazania do stosowania
Dexaven to lek szeroko stosowany w różnego rodzaju schorzeniach, wymagających szybkiego i silnego działania przeciwzapalnego lub immunosupresyjnego. Wśród najczęstszych wskazań do jego zastosowania są:
- stan bezpośredniego zagrożenia życia wywołany wstrząsem anafilaktycznym czy obrzękiem głośni;
- wstrząsy o różnej etiologii;
- silne odczyny uczuleniowe;
- zakażenia z powikłaniami ogólnoustrojowymi, krążeniowymi oraz mózgowymi;
- choroby autoimmunologiczne, w tym reumatoidalne zapalenie stawów;
- liszaj rumieniowaty;
- obrzęk mózgu;
- leczenie pooperacyjne, w celu zmniejszania objawów stanu zapalnego oraz leczenie powikłań zabiegów chirurgicznych;
- wystąpienie nudności i wymiotów indukowanych chemioterapią lub inną prowadzoną terapią przeciwnowotworową;
- dychawica oskrzelowa;
- przełom choroby Addisona;
- ciężkie stany spastyczne oskrzeli;
- zakażenie koronawirusem u pacjentów dorosłych, wymagających tlenoterapii.
Co ważne, Dexaven jest preparatem który powinien być stosowany przez możliwie jak najkrótszy okres czasu.
Sprawdź też: Jak działa Metypred?
Dexaven – przeciwwskazania i środki ostrożności
W sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta Dexaven jako roztwór do wstrzykiwań może być stosowany bez żadnych ograniczeń. W tym przypadku jednak może być on podawany jedynie krótkotrwale, maksymalnie do 72 h. W innych przypadkach zawsze w pierwszej kolejności należy zweryfikować, czy nie występują przeciwwskazania do jego podania. Wśród najczęstszych ograniczeń wymienia się:
- nadwrażliwość na substancję czynną w postaci deksametazonu sodu fosforanu lub substancje pomocnicze;
- nieleczone zakażenia układowe o charakterze grzybiczym;
- ciążę i okres karmienia piersią (nie zaleca się zastosowania glikokortykosteroidów u ciężarnych ze względu na ryzyko opóźnienia rozwoju płodu);
- plamicę małopłytkową (niewskazane jest podanie w formie domięśniowej);
- skazę krwotoczną (zarówno samoistną jak i wywołaną przez leki przeciwzakrzepowe);
- bakteryjne zapalenie stawów;
- zerwanie ścięgna;
- zakażenie w miejscu podania nasiękowego, bez jednoczesnego, dodatkowego leczenia przyczynowego.
To też może Cię zainteresować: Duozinal – działanie, wskazania, przeciwwskazania
Dexaven roztwór do wstrzykiwań – jak dawkować?
Jak już zostało wspomniane, Dexaven to roztwór do wstrzykiwań dożylnych lub domięśniowych, który przed podaniem należy odpowiednio rozcieńczyć. Każdorazowo dawkowanie ustalane jest przez lekarza indywidualnie w oparciu o wywiad lekarski, stan chorego oraz rodzaj choroby. Zazwyczaj jednak zalecane jest stosowanie dawek w zakresie 4-16 mg na dobę, choć w skrajnych przypadkach może być konieczne stosowanie nawet 32 mg na dobę. Pamiętajmy, że ze względu na możliwe skutki uboczne zaleca się stosowanie jak najmniejszych dawek preparatu i przyjmowanie go przez możliwie jak najkrótszy czas.
Przeczytaj też: Clatra – lek na alergię
Jakie skutki uboczne może powodować Dexaven?
Jak w przypadku każdych leków z grupy glikokortykosteroidów, tak i Dexaven może w pewnej grupie osób wywoływać działania niepożądane. W przypadku krótkotrwałego jego stosowania ryzyko ich wystąpienia jest praktycznie minimalne, pojawiają się one zwłaszcza u osób długotrwale przyjmujących spore dawki Dexavenu. Wśród najczęstszych skutków ubocznych wymienia się:
- zmiany skórne, takie jak trądzik czy rozstępy,
- nadmierne owłosienie w nietypowych miejscach,
- nadciśnienie tętnicze,
- pokrzywkę,
- skurcz oskrzeli,
- zaburzenia tolerancji glukozy,
- zanik mięśni,
- zaburzenia miesiączkowania,
- jaskrę,
- krwawienia z przewodu pokarmowego,
- wrzody.
U pewnej grupy pacjentów mogą pojawić się także objawy psychiczne, w tym między innymi:
- chwiejność emocjonalna,
- stany depresyjne,
- bezsenność,
- zespół maniakalny,
- zmiany osobowości.
Ryzyko zespołu odstawiennego
Ze względu na fakt, iż roztwór do wstrzykiwań Dexaven należy do grupy syntetycznych glikokortykosteroidów, jego długotrwałe przyjmowanie niesie za sobą ryzyko wystąpienia objawów zespołu odstawiennego. Z tego względu jego odstawienie zawsze powinno przebiegać stopniowo, tak by zapobiec objawom niepożądanym, takim jak chociażby ostra niewydolność nadnerczy czy wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Wśród łagodniejszych objawów mogą pojawić się również:
- podwyższona temperatura ciała,
- bóle mięśniowo-stawowe,
- zapalenie spojówek,
- guzki na skórze,
- utrata wagi,
- zapalenie błony śluzowej nosa.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/1841/leaflet
- http://chpl.com.pl/data_files/2013-12-12_dexaveninjspc2013.pdf
- Maciej Bączyk, Jak i kiedy rozpoczynać oraz kończyć terapię glikokortykosteroidami w opiece paliatywnej?, Polska Medycyna Paliatywna 2004, tom 3, nr 2
Opublikowano: 11.03.2022;
Oceń:
5.0
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Natalia Michalak
diagnosta laboratoryjny
Absolwentka kierunku analityka medyczna na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach. Prywatnie mama wesołej dwójki i pasjonatka zdrowego i aktywnego stylu życia. Dzięki swojemu wykształceniu doskonale wie, jak ważną rolę odgrywa w trosce o zdrowie i dobre samopoczucie odpowiednia profilaktyka, której niezbędnymi elementami są m.in. regularnie wykonywane badania laboratoryjne, odpowiednia dieta i aktywność fizyczna.
184
Komentarze i opinie (0)