Co to jest erekcja?
Erekcja to usztywnienie i powiększenie męskiego członka, spowodowane napełnieniem budujących go ciał jamistych krwią. Wzwód umożliwia penetrację, czyli odbycie stosunku seksualnego i ostatecznie osiągnięcie orgazmu przez obojga partnerów. Erekcja jest złożonym procesem, do którego doprowadzają czynniki fizyczne, takie jak stymulacja mechaniczna (np. podczas masturbacji) oraz bodźce zmysłowe i psychogenne. Za pośrednictwem czynników hormonalnych i neurogennych dochodzi do poszerzenia naczyń krwionośnych i wzmożonego napływu krwi tętniczej, rozluźnienia mięśni gładkich i ucisku naczyń żylnych, powodujących zatrzymanie krwi w obrębie członka.
Problem pojawia się, kiedy mechanizm ten zawodzi i członek nie osiąga odpowiedniej sztywności lub też system utrzymujący krew w obrębie ciał jamistych jest niewydolny i erekcja trwa za krótko. Zbyt szybki wytrysk także uniemożliwia utrzymanie erekcji. Dla wielu mężczyzn wzwód, obok samych rozmiarów penisa, jest oznaką męskości i płodności. Kiedy więc pojawiają się problemy z utrzymaniem erekcji, wielu mężczyzn ma poczucie, że nie stanęło na wysokości zadania, zaczynają poszukiwać przyczyn takiego stanu oraz środków wspomagających erekcję.
Przyczyny problemów z utrzymaniem erekcji
Problemy z erekcją mogą mieć tak różnorodne podłoże, jak złożony jest sam mechanizm wzwodu. Wymienić należy zatem czynniki psychogenne: stres, przemęczenie, problemy w relacjach z partnerem i szereg innych. Nieprzyjemna „wpadka” w łóżku może wynikać z braku odpowiedniego napięcia emocjonalnego między kobietą i mężczyzną, niekomfortowej sytuacji, np. stosunek w miejscu, gdzie ktoś może nagle wejść, czy też stres związany z inicjacją seksualną któregoś z partnerów. Wśród młodszych mężczyzn to właśnie czynniki psychiczne dominują, jeśli chodzi o etiologię zaburzeń erekcji.
Kiedy więc mężczyzna osiąga wzwód, ale nie udaje się mu utrzymać erekcji wystarczająco długo lub też członek nie jest na tyle sztywny, by możliwa była penetracja, warto poszukać przyczyny właśnie tutaj. Czasem również fakt, że mężczyzna tak bardzo skupia się na zaspokojeniu partnerki i tym, by „dobrze wypaść” powoduje, że ostatecznie stres staje się przeszkodą dla utrzymania erekcji.
Trzeba także wiedzieć, że sytuacja, kiedy problem z erekcją pojawia się raz na kilka, kilkanaście stosunków, jest stanem całkowicie normalnym i nie powinna budzić obaw. Dopiero kiedy sytuacja taka zdarza się raz na 3-4 stosunki lub częściej, można mówić o zaburzeniach erekcji.
W takich przypadkach pomocna może być rozmowa z partnerem, zadbanie o odpowiednie miejsce i nastrój przed stosunkiem lub zrezygnowanie na jakiś czas z kolejnych intensywnych prób osiągnięcia satysfakcjonującej erekcji. Kiedy to nie skutkuje, wskazana jest konsultacja z seksuologiem lub psychologiem oraz wykluczenie podłoża somatycznego pojawiających się zaburzeń.
Mężczyźni, którzy dopiero rozpoczynają współżycie, muszą nauczyć się kontrolować swój organizm, zatem nie powinni martwić się, że początkowo mają problem z utrzymaniem erekcji i przedwczesnym wytryskiem lub osiągnięciem pełnego wzwodu. Także stosowanie niektórych leków może powodować zaburzenia erekcji.
Zaburzenia erekcji a choroby
Problem z utrzymaniem wzwodu może także stanowić oznakę choroby somatycznej, zwłaszcza jeśli dotyczy mężczyzny w wieku średnim lub starszym. Organizm mężczyzny, który wolny czas spędza na kanapie z pilotem w ręce, pali papierosy, odżywia się fast food’ami i piwem, prędzej czy później wyśle sygnał alarmowy. Do zaburzeń erekcji mogą prowadzić między innymi takie choroby jak:
- cukrzyca,
- miażdżyca i hipercholesterolemia,
- nadciśnienie tętnicze,
- choroba wieńcowa,
- niewydolność nerek i wątroby,
- choroby prostaty,
- zaburzenia hormonalne,
- nadużywanie alkoholu i papierosów,
- choroby i urazy rdzenia kręgowego.
Mężczyzna cierpiący na powyższe schorzenia może mieć problemy z utrzymaniem erekcji, ponieważ dochodzi do zaburzeń krążenia w obrębie naczyń krwionośnych penisa oraz rozregulowania gospodarki hormonalnej. W takich przypadkach konieczne jest przede wszystkim odpowiednie postępowanie diagnostyczne, rozpoznanie i skuteczne leczenie choroby podstawowej, a dopiero potem ewentualne stosowanie leków wspomagających utrzymanie erekcji.
Środki na erekcję
Przemysł farmaceutyczny oferuje szeroką gamę preparatów zalecanych w zaburzeniach erekcji. Są to miedzy innymi środki oparte o pochodne testosteronu, inhibitory fosfodiesterazy oraz apomorfina. W leczeniu zaburzeń erekcji najczęściej stosowane z nich to – inhibitory fosfodiesterazy – blokują enzymy odpowiedzialne za rozkład związków rozszerzających naczynia ciał jamistych. Skutkiem jest wypełnienie ich krwią i osiągnięcie wzwodu po 20-30 minutach od zażycia preparatu. Leki te dostępne są na receptę, ponieważ wymagają wykluczenia przeciwwskazań do stosowania, w tym chorób serca i układu krążenia. Nie zaleca się sięgania po środki niepewnego pochodzenia, gdyż mogą okazać się nieskuteczne, a co gorsza – spowodować niebezpieczne dla zdrowia skutki uboczne. Na rynku dostępne są także różnego rodzaju suplementy na potencję (np. w postaci tabletek na potencję).
Jakie są metody wspomagania erekcji?
Oprócz wymienionych leków, istnieją także metody przeznaczone do stosowania w razie przeciwwskazań lub nieskuteczności preparatów doustnych. Należą do nich:
- bezpośrednie iniekcje leku do ciał jamistych,
- specjalne urządzenia przypominające pompkę z pierścieniem zakładanym u podstawy penisa,
- metody operacyjne.
Wspomniane urządzenia umożliwiają wywołanie erekcji w sposób mechaniczny i utrzymanie jej przez 20-30 minut. Metody chirurgiczne obejmują operacje naczyniowe z przeszczepem fragmentu naczynia żylnego pobranego wcześniej od pacjenta (analogicznie jak popularne bypassy stosowane w kardiologii) lub z wykorzystaniem sztucznych protez naczyniowych. Odmianą tych ostatnich są także protezy ze zbiornikiem na płyn i specjalną pompką umożliwiającą ich napełnianie solą fizjologiczną przed pożądaną reakcją.
