Pentasa – skład, właściwości, działanie, wskazania i przeciwwskazania, skutki uboczne, cena

Pentasa – skład

Substancją czynną leku Pentasa jest mesalazyna, a substancjami pomocniczymi są: powidon, etyloceluloza, stearynian magnezu, talk oraz celuloza mikrokrystaliczna.

Mesalazyna – jak działa ta substancja czynna

Mesalazyna, inaczej nazywana kwasem 5-aminosalicylowym lub 5-ASA, działa głównie poprzez hamowanie produkcji i uwalniania mediatorów stanu zapalnego, do których należą na przykład cytokiny czy leukotrieny. Ponadto, mesalazyna wykazuje zdolność do hamowania aktywacji i migracji komórek odpornościowych do ognisk zapalnych, co przyczynia się do zmniejszenia stanu zapalnego w organizmie. Mesalazyna jest skuteczna głównie w leczeniu chorób zapalnych jelit, między innymi wrzodziejącego zapalenia jelita grubego .

Wskazania do stosowania leku Pentasa

Wskazaniem do stosowania preparatu leczniczego jest leczenie łagodnej i umiarkowanej postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (leczenie czynnej fazy choroby oraz leczenie podtrzymujące) oraz choroby Crohna.

Choroba Leśniowskiego-Crohna

Jest to nieswoista choroba zapalna jelit. Obejmuje przewlekły proces zapalny, który może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego, od jamy ustnej aż po odbyt. Nie poznano dokładnej etiologii choroby. W jej rozwoju może brać udział wiele czynników, między innymi: immunologiczne, genetyczne, środowiskowe czy zaburzenia mikroflory jelitowej. Choroba charakteryzuje się okresami zaostrzenia oraz remisji, następujących po sobie cyklicznie. Leczenie podczas zaostrzenia obejmuje regenerację błony śluzowej jelit, natomiast powikłania, np. przetoki, wymagają interwencji chirurgicznej.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

To schorzenie zaliczamy do nieswoistych chorób zapalnych jelit o podłożu autoimmunologicznym, które atakuje ściany jelita grubego. Przewlekły proces zapalny dotyczy błony śluzowej i podśluzowej jelita grubego. Choroba objawia się między innymi biegunkami o różnym nasileniu i częstotliwości, naprzemiennymi cyklami zaparć i biegunek, krwawymi stolcami czy bólem brzucha.

Przeciwwskazania do stosowania leku Pentasa

Leku Pentasa nie należy stosować w przypadku:

• nadwrażliwości na substancję czynną preparatu – mesalazynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą oraz salicylany,
• pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby,
• wrzodów żołądka lub dwunastnicy,
• skazy krwotocznej.

Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów.

Działania niepożądane

Do częstych oraz niezbyt częstych skutków ubocznych, które mogą wystąpić podczas stosowaniu leku Pentasa, należą:

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe, tj.: biegunka, ból brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia,
• zaburzenia skóry oraz tkanki podskórnej: wysypka, pokrzywka, reakcje fotoalergiczne,
• zaburzenia ogólne: ból głowy, gorączka.

Rzadziej i bardzo rzadko mogą wystąpić: ostre zapalenie trzustki, zapalenie osierdzia, śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wątroby czy alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych.

Pełna lista działań niepożądanych znajduje się w dołączonej do leku ulotce.

Czy Pentasa to to samo co Asamax?

Pentasa i Asamax to dwie różne nazwy handlowe leku, zawierającego tą samą substancję czynną – mesalazynę. Mesalazyna jest stosowana w leczeniu chorób zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy choroba Crohna. Oba leki występują w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu oraz czopków. Zwykle stosowane dawki obu leków mogą się różnić, dlatego ważne jest stosowanie ich zgodnie z zaleceniami lekarza.

Pentasa tabletki – refundacja

Lek Pentasa posiada 3 rodzaje refundacji: bezpłatny dla seniorów, bezpłatny dla dzieci i młodzieży do 18. roku życia oraz ryczałt.

Lek Pentasa w formie tabletek jest refundowany w Polsce. Jego refundacja zależy od wskazań medycznych i zaleceń lekarza. Aby uzyskać refundację, pacjent powinien posiadać odpowiednie skierowanie od lekarza specjalisty oraz spełniać określone warunki. Dodatkowe informacje na temat refundacji leku Pentasa można uzyskać w aptece lub u lekarza prowadzącego.

Dodatkowo, u seniorów powyżej 65. roku życia oraz dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, lek jest bezpłatny we wskazaniach objętych refundacją.

Pełnopłatne opakowanie 60 saszetek granulatu kosztuje ok. 350 zł, w ryczałcie – ok. 170 zł.

Pentasa granulat o przedłużonym uwalnianiu – przed czy po jedzeniu?

Granulat Pentasa jest przeznaczony do stosowania doustnego, nie należy go żuć ani rozgryzać. Zawartość saszetki należy wysypać na język i połknąć, popijając wodą lub sokiem. Aby uzyskać pożądane działanie, zalecone dawki leku należy przyjmować regularnie oraz konsekwentnie. Granulat Pentasa można przyjmować po posiłku.

Pentasa a alkohol

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia lekiem Pentasa. Alkohol może nasilać działanie niepożądane leku oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia wątroby. Ponadto, alkohol może również nasilać stany zapalne jelit, które lek Pentasa ma za zadanie kontrolować. Dlatego należy unikać spożywania alkoholu podczas przyjmowania leku.

Przed rozpoczęciem leczenia zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w celu uzyskania pełnej informacji na temat ewentualnych interakcji z alkoholem.

Pentasa a ciąża

Mesalazyna może być stosowana w ciąży jedynie wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają możliwe ryzyko dla płodu. Substancja czynna przenika przez łożysko. Dodatkowo, dostępne są doniesienia o zaburzeniach krwi, takich jak: leukopenia, małopłytkowość czy niedokrwistość u noworodków matek leczonych mesalazyną.

Zalecenia w chorobach przewlekłych jelit

Przestrzeganie zaleceń od lekarza przy chorobach przewlekłych, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy choroba Crohn’a, ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w okresie remisji choroby. Niestety, okazuje się, że zaledwie połowa z pacjentów przestrzega zaleceń terapeutycznych.

Stosowanie mesalazyny korzystnie wpływa na proces gojenia się błon śluzowych w jelicie grubym. Wygojenie się błony śluzowej podczas remisji to również:

• mniejsze ryzyko rozwoju raka jelita grubego,
• dłuższy czas wolny od hospitalizacji,
• mniejsze ryzyko i dłuższy czas do zabiegów chirurgicznych z powodu powikłań,
• poprawa jakości życia pacjenta.