Wygląd warg sromowych jest bardzo ważną kwestią dla wielu kobiet. Najczęściej problemem są zbyt duże wargi sromowe mniejsze, które wystają ponad wargi sromowe większe. Zdarzają się również asymetryczne wargi sromowe. Do specjalisty zgłaszają się kobiety, dla których często znaczenie mają nie tylko względy estetyczne. Wargi sromowe mniejsze osiągające zbyt duże rozmiary mogą stanowić duży problem natury psychicznej i fizycznej. Zabieg zmniejszenia warg sromowych nazywany jest labioplastyką.
Labioplastyka – zabieg na przerost warg sromowych (duże wargi sromowe)
- Jakie duże powinny być wargi sromowe?
- Zbyt duże wargi sromowe
- Fartuszek hotentocki, czyli duże wargi sromowe wewnętrzne
- Jakie są przyczyny przerostu warg sromowych mniejszych?
- Korekta warg sromowych – kiedy się ją wykonuje?
- Jak przebiega operacja zmniejszenia warg sromowych?
- Jakie są rodzaje labioplastyki?
- Rekonwalescencja po labioplastyce
- Powikłania po labioplastyce
- Przeciwwskazania i zalecenia po zabiegu zmniejszania warg sromowych
Jakie duże powinny być wargi sromowe?
Pochwa otoczona jest poprzez dwa rodzaje warg sromowych. Wargi sromowe większe, które są położone bardziej zewnętrznie, zawierają duże ilości tkanki tłuszczowej. Mniejsze z kolei są fałdem skóry o różowym zabarwieniu i bogatym ukrwieniu. Budowa warg sromowych jest cechą indywidualną.
W prawidłowych warunkach wargi sromowe mniejsze mogą nieznacznie wystawać poza wargi sromowe większe. Jednakże stosunkowo trudno jest ustalić sztywną granicę, kiedy wystające wargi sromowe mniejsze są jeszcze normą. Ginekologia estetyczna mówi o długości 4 cm jako kwalifikującej się jako przerost warg sromowych mniejszych.
Bardzo ważnym aspektem życia jest dobrostan psychiczny, w związku z tym, jeżeli kobieta odczuwa dyskomfort związany z budową warg sromowych, powinna skorzystać z pomocy specjalisty.
Zbyt duże wargi sromowe
Zbyt duże wargi sromowe to problem przede wszystkim natury estetycznej, co ma swoje przełożenie na codzienne funkcjonowanie. Wstydliwa przypadłość może przyczynić się do zmniejszenia poczucia własnej wartości, które z kolei bardzo często prowadzi do zachowań depresyjnych i wycofania się z życia społecznego.
Wystające wargi sromowe mogą utrudniać akt współżycia seksualnego nie tylko z punktu widzenia technicznego, kiedy to mężczyzna może mieć trudności z penetracją pochwy, ale w wielu przypadkach uniemożliwiają zbliżenie ze względu na opory psychiczne kobiet. Zbyt duże wargi sromowe stwarzają problem z utrzymaniem prawidłowej higieny okolic intymnych.
Ponadto wystające fałdy skórne mogą być stale podrażniane przez bieliznę, tworzą się trudno gojące się otarcia, które mogą stanowić punkt wyjściowy do nawracających infekcji intymnych. Problem pojawia się również w przypadku próby aktywności fizycznej. Czasami wręcz niemożliwa jest jazda rowerem czy jazda konna z uwagi na pojawiający się dyskomfort i ból warg sromowych.
Fartuszek hotentocki, czyli duże wargi sromowe wewnętrzne
Fartuszek hotentocki to znaczny przerost warg sromowych mniejszych, które wystają z warg sromowych większych. Czasem są one powiększone nawet do dziesięciu centymetrów, dając tym samym obraz zwisających warg sromowych.
Skąd taka nazwa? Wśród ludów afrykańskich (Hotentonów) duże wargi sromowe są ideałem piękna, dlatego też niektóre kobiety starają się choćby sztucznie uzyskać efekt powiększonych warg sromowych. Swą nazwę fartuszek zawdzięcza więc nazwie wspomnianego plemienia.
Jakie są przyczyny przerostu warg sromowych mniejszych?
Przyczyna przerośniętych warg sromowych może mieć podłoże genetyczne i mogą występować predyspozycje rodzinne do przekazywania tej cechy. Do rozciągania i zwiększania powierzchni warg sromowych może także dochodzić u osób stosujących różnego typu biżuterię w okolicy intymnej, na przykład kolczyki, w wyniku pociągania i uszkadzania warg sromowych, a także u kobiet preferujących różnorakie, w tym niebezpieczne zachowania seksualne.
Wargi sromowe mniejsze mogą również ulegać przerostowi pod wpływem następujących czynników:
- wada wrodzona u płodów żeńskich o nieustalonej etiologii,
- mechaniczne podrażnienie tej okolicy,
- stany zapalne,
- zastój chłonki,
- nietrzymanie moczu, które wtórnie prowadzi do podrażnienia skóry,
- krwiak obejmujący wargi sromowe jako powikłanie porodu drogami natury.
Korekta warg sromowych – kiedy się ją wykonuje?
Dlaczego kobiety decydują się na zabieg labioplastyki, czyli korektę wyglądu warg sromowych? Najczęstsze powody, dla których kobiety szukają w tej sprawie pomocy w gabinecie chirurga plastyka, to:
- defekt stanowi problem natury estetycznej, np. w czasie noszenia stroju kąpielowego i obcisłej bielizny;
- trudności w utrzymaniu higieny okolic intymnych;
- większe prawdopodobieństwo rozwoju infekcji intymnych;
- dyskomfort podczas noszenia bielizny, uczucie „ocierania”;
- bolesne stosunki płciowe;
- trudności w czasie uprawiania sportu, np. jazdy na rowerze;
- asymetria warg sromowych.
Ponadto wargi sromowe, jak każdy element ciała, mogą ulec urazowi. Deformacja warg sromowych może być spowodowana urazem poporodowym, wypadkiem komunikacyjnym, gwałtem oraz niektórymi praktykami seksualnymi. W takich sytuacjach labioplastyka może obejmować korekcję wyglądu warg (zmniejszenie warg sromowych lub wyrównanie asymetrycznych warg sromowych) bądź być operacją odtwórczą. Ten rodzaj zabiegu wykonuje się w przypadku znaczącego ubytku w tkankach budujących wargi sromowe.
Jak przebiega operacja zmniejszenia warg sromowych?
Operacja może być wykonana w znieczuleniu ogólnym lub znieczuleniu miejscowym. Ze względu na charakter zabiegu, jeżeli tylko nie jest to procedura lecznicza, warunkiem koniecznym do jego przeprowadzenia jest pełnoletność pacjentki. Ponadto przed zabiegiem kobieta jest kwalifikowana przez chirurga plastyka między innymi w oparciu o wykluczenie chorób układu płciowego, w tym stanów zapalnych pochwy i sromu. Lekarz omawia również z pacjentką planowany zakres i efekt plastyki.
W przebiegu operacji usuwany jest nadmiar tkanki budującej wargi sromowe mniejsze. Do wykonania zabiegu labioplastyki można wykorzystać również laser medyczny. Bardzo istotnym elementem zabiegu jest zachowanie symetrii, która stanowi jeden z najistotniejszych czynników wpływających na zadowolenie pacjentki z efektów operacji. Następnie rany pooperacyjne zaopatruje się odpowiednimi wchłanialnymi szwami, które zapewniają jak najlepsze warunki gojenia. Całkowity czas trwania zabiegu to około pół godziny do godziny, w zależności od warunków i zakresu operacji.
Jakie są rodzaje labioplastyki?
Plastyka warg sromowych obejmuje kilka jej odmian. Są to:
- Oryginalna technika labioplastyki (amputation technique) – to usunięcie nadmiernej ilości tkanki tworzącej wargi sromowe. Wadą tej metody jest trudność w uzyskaniu końcowego pofałdowania wargi sromowej mniejszej. Zatem ostatecznie dochodzi do zmniejszenia warg sromowych, jednak te są nie są pofałdowane tak, jak przed operacją. Często dochodzi do powikłań pod postacią uszkodzenia zakończeń nerwów. W przyszłości pacjentka może zgłaszać zaburzenia czucia tej okolicy.
- Central wedge resection – polega na wycięciu wargi sromowej w kształt litery V. W przeciwieństwie do poprzedniej techniki pozwala zachować naturalny kształt warg sromowych. Podobnie jak opisano powyżej, niestety istnieje ryzyko uszkodzenia zakończeń nerwowych, co przejawia się przeczulicą tej okolicy po zabiegu operacyjnym.
- De-epithelialization technique – w tym przypadku chirurg usuwa nabłonek w obrębie przyśrodkowej i bocznej powierzchni wargi sromowej mniejszej na kształt elipsy, zatem wolny brzeg wargi nie podlega interwencji, co pozwala na zachowanie pofalowanego kształtu warg sromowych. Niestety przy dużym przeroście warg sromowych możliwe jest zwiększenie grubości warg sromowych po zabiegu.
- Labioplastyka z redukcją napletka łechtaczki (plastyką łechtaczki) – ta technika jest wykorzystywana u pacjentek, u których współistnieje przerośnięty napletek łechtaczki, co zmniejsza doznania podczas stymulacji w trakcie współżycia.
Rekonwalescencja po labioplastyce
Powrót do funkcjonowania z okresu przedoperacyjnego trwa różnie długo i jest kwestią indywidualną. Aczkolwiek są pewne zalecenia, których należy przestrzegać, aby usprawnić proces gojenia się rany.
Proces gojenia się rany pooperacyjnej trwa zwykle około 14 dni. Jest to okres, w którym niezbędne jest utrzymywanie jak największej higieny okolicy krocza. W tym czasie zanika powstały w związku z operacją obrzęk i ból. Przez pierwszy tydzień po operacji kobieta powinna unikać wysiłku fizycznego, a współżycie można podjąć najwcześniej po 4-6 tygodniach po wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
Sam powrót do pracy następuje bardzo szybko, zwykle po około 7 dniach.
Powikłania po labioplastyce
Operacja ta, jak każda inna, nie jest wolna od potencjalnych powikłań. Najbardziej prawdopodobne są powikłania miejscowe. W miejscu objętym zabiegiem może wytworzyć się krwiak lub pojawić stan zapalny.
Szczególną uwagę kobiety w okresie pooperacyjnym powinien wzbudzić wzrost temperatury ciała. Jeżeli pojawi się gorączka przekraczająca 38ºC, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Potencjalnym powikłaniem może być również powolne czy nieprawidłowe gojenie się rany pooperacyjnej. Najczęściej jednak powikłania te nie skutkują rozwojem poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Należy również pamiętać, że efektu wizualnego operacji plastycznej nie można zagwarantować w stu procentach. Zawsze planowany efekt, mimo wcześniejszej akceptacji kobiety, może być przez nią inaczej postrzegany już w obrębie własnego ciała.
Przeciwwskazania i zalecenia po zabiegu zmniejszania warg sromowych
Na liście przeciwwskazań do zabiegu labioplastyki znajduje się aktywny proces nowotworowy toczący się w okolicy narządu płciowego pacjentki. Z uwagi na charakter procedury – jest to zabieg operacyjny wymagający znieczulenia, wobec tego przeciwwskazaniem jest zły stan ogólny pacjentki, współistniejące choroby, które mogą uniemożliwić znieczulenie pacjentki. Standardowo, jak przed każdą procedurą chirurgiczną, wymagane są aktualne wyniki badań laboratoryjnych. Istotne zaburzenia krzepnięcia mogą odroczyć planowy zabieg.
Agnieszka Żalińska
Lekarz
Absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Laureatka I nagrody na 51. Ogólnopolskiej i 9. Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Studenckich Towarzystw Naukowych i Młodych Lekarzy Juvenes Pro Medicina w Łodzi. Bierze udział w wielu różnych projektach badawczych prowadzonych przez wiodące placówki naukowo-badawcze w kraju. Obecnie lekarz rezydent w Klinice Perinatologii i Ginekologi ICZMP w Łodzi.
Komentarze i opinie (0)