loader loader

DHEA-S – badanie – kiedy wykonać, jakie są normy i wyniki?

Brak zdjęcia

12 stycznia 2018

Badanie stężenia DHEA-S (siarczan dehydroepiandrosteronu, DHEA-SO4) wykonuje się przy podejrzeniu: guzów wirylizujących, wrodzonego przerostu nadnerczy oraz w razie istnienia bloków metabolicznych. Jego prekursor – DHEA – produkowany jest przez nadnercza. Normy DHEA-S zależą od płci oraz okresu życia. Podwyższone stężenie tego androgenu we krwi może wskazywać np. na raka nadnerczy. Co z kolei oznacza niskie DHEA-S?

Czym jest DHEA-S?

Siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEA-S, Dehydroepiandrosterone sulfate, DHEA-SO4, siarczan DHEA) powstaje wskutek przekształcenia dehydroepiandrosteronu (DHEA) w siarczan w wątrobie i nerkach. Jest to androgen uzupełniający pulę hormonów produkowanych w narządach płciowych i syntetyzowany przez korę nadnerczy.

DHEA może zostać przekształcony w testosteron, dlatego jego poziom fizjologicznie wzrasta w okresie dojrzewania, a największe stężenie osiąga około 30. roku życia. Jego wytwarzanie jest kontrolowane m.in. przez ACTH (hormon adrenokortykotropowy).

U kobiet z DHEA powstaje w tkance tłuszczowej estrogen (po menopauzie DHEA jest jego głównym źródłem).

To też może Cię zainteresować: Estradiol – normy u kobiet i mężczyzn

DHEA-S – badanie siarczanu dehydroepiandrosteronu

Najczęstsze wskazania do badania DHEA-S obejmują stany, w których u kobiet występują cechy męskie, m.in. nadmierny rozrost włosów, obniżenie głosu, zwiększenia masy mięśniowej.

U mężczyzn nadmiar hormonów płciowych powoduje:

  • przedwczesne dojrzewanie płciowe,
  • przyspieszenie wzrastania i jego następcze zahamowanie w wyniku mineralizacji chrząstek nasadowych,
  • bezpłodność.

Bardzo duże stężenia DHEA i DHEA-S występują w: raku nadnerczy, guzach wirylizujących nadnerczy (czyli takich, które powodują wystąpienie cech męskich u kobiet), wrodzonym przeroście nadnerczy.

DHEA-S – przygotowanie i przebieg badania

Do zbadania poziomu DHEA-S należy pobrać krew żylną. Materiał pozyskiwany jest zazwyczaj z żył najlepiej widocznych i zlokalizowanych w dole łokciowym, u dzieci natomiast stosuje się małe nacięcie nożem lekarskim (lancetem) na skórze w celu wywołania niewielkiego krwawienia. Otrzymaną próbkę wysyła się do analizy.

Nie ma szczególnych wskazań dla panów, co do przygotowania pacjenta przed badaniem. Natomiast jeśli chodzi o kobiety, pacjentka powinna zostać poinformowana o planowanym terminie badania. Nie zaleca się bowiem oznaczania DHEA-S w trakcie menstruacji. Badanie najlepiej wykonać tydzień przed lub po miesiączce.

DHEA-S – normy DHEA-SO4

Wartości referencyjne stężenia DHEA-S we krwi zależą od płci: dla kobiet: 2–10 μmol/l (75–370 μg/dl), dla mężczyzn: 3–12 μmol/l (110–470 μg/dl).

Warto pamiętać, że normy DHEA-S są zależne również od okresu życia, np. stężenie tego hormonu jest najwyższe po okresie dojrzewania. U noworodków poziom DHEA-S również będzie wyższy. Sprawa ma się podobnie u młodzieży w okresie dojrzewania. Dopiero z wiekiem poziom opisywanego androgenu spada.

Wyższe normy siarczanu dehydroepiandrosteronu będą występowały również u osób zażywających suplementy z DHEA.

Wynik badania DHEA-S – podwyższony i obniżony

W guzach nadnerczy lub guzach jajnika wydzielających androgeny mamy do czynienia z wysokim DHEA-S. Poziom hormonu przekracza wówczas 21,8 μmol/l (800 μg/dl).

Zbyt wysokie stężenie siarczanu dehydroepiandrosteronu jest jedną z najbardziej charakterystycznych cech wrodzonego przerostu nadnerczy.

Z kolei wartości DHEA-S poniżej normy mogą świadczyć o niedoczynności kory nadnerczy (np. choroba Addisona), co wiąże się z obniżonym poziomem innych hormonów nadnerczowych.

Może to być także objaw:

  • infekcji grzybiczych, wirusowych lub bakteryjnych nadnerczy,
  • chorób autoimmunologicznych.

Niskie DHEA-S może być również objawem nacieku nowotworowego na nadnercza.

Niski poziom DHEA a starzenie organizmu

Jak wspomniano, poziom DHEA, które w organizmie w większości występuje pod postacią DHEA-S, znacząco spada wraz z wiekiem. Wyraźnie wpływa to na zaburzenie szeregu procesów, zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Próby kliniczne potwierdzają pozytywne efekty suplementacji prasteronu (określanego jako hormon młodości) w przypadku stwierdzenia jego niedoboru. Zwłaszcza u kobiet obserwuje się:

  • poprawę funkcji psychicznych – polepszenie procesów myślowych, zdolności koncentracji, zapamiętywania;
  • pozytywny wpływ na samopoczucie, także w stanach depresyjnych;
  • poprawę ogólnej sprawności fizycznej;
  • poprawę efektywności snu;
  • korzystny wpływ na jakość życia seksualnego;
  • zmniejszenie masy ciała;
  • poprawę kondycji skóry.

Przyjmowanie DHEA w czasie menopauzy sprzyja regeneracji nabłonka pochwy i eliminacji uczucia suchości miejsc intymnych, typowego dla pań w okresie klimakterium. Zalecane jest także osobom z zaburzeniami krążenia, osłabioną odpornością immunologiczną, a także przy insulinooporności.

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  1. Primus-E. Mullis, Hormones and the Science of Athletic Performance, An Issue of Endocrinology and Metabolism Clinics, 2010, wyd.1.
  2. https://www.mayocliniclabs.com/test-catalog/Clinical+and+Interpretive/113595
Opublikowano: 12.01.2018; aktualizacja:

Oceń:
4.3

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Wideo – Nowotwory układu moczowo-płciowego

 

SHBG hormon – badanie i norma białka wiążącego testosteron i DHEA

 

Dehydroepiandrosteron (DHEA) – wysoki i niski poziom – co to znaczy, jakie są objawy?

 

Nadmiar męskich hormonów (androgenów) u kobiet - czym się charakteryzuje?

 

Wrodzony przerost nadnerczy – objawy, skutki, leczenie

 

Wideo – Hormony kory i rdzenia nadnerczy

 

Choroba Addisona

 

Laparoskopia – wskazania, przebieg, przeciwwskazania, powikłania