Seksoholizm nazywany też uzależnieniem od seksu. Seksoholizm zalicza się do ryzykownych zachowań seksualnych. Sklasyfikowany jest jako choroba. Powoduje częste i obsesyjne myśli, uczucia i zachowania seksualne, które mają destrukcyjny wpływ na zdrowie, życie w grypie rówieśniczej, w pracy. Uzależnienie to rozbija związki i staje się przeszkodą do zawarcia dłuższej relacji z partnerem. Istotą leczenia jest kontrolowanie popędu.
Seksoholizm – uzależnienie od seksu. Przyczyny, objawy, jak leczyć?
Spis treści
Czym jest seksoholizm?
Seksoholizm jest jednym z ryzykowanych zachowań seksualnych. Nazywany jest powszechnie uzależnieniem od seksu. To jednostka chorobowa powodująca obsesyjne myśli, uczucia i zachowania seksualne, które mają destrukcyjny wpływ na zdrowie, pracę zawodową, stosunki międzyludzkie i niemal wszystkie inne sfery życia.
Seksoholizm bywa zaliczany do kompulsywnych zachowań seksualnych. Kompulsywne – oznaczają wykonywanie czynności lub myśli pod wewnętrznym przymusem. Uzależnienie od seksu wiąże się z obsesyjnym angażowaniem się w różne formy zachowań seksualnych, które powszechnie uznane są za akceptowane (społecznie akceptowane rodzaje zbliżeń pomiędzy partnerami). Mogą też dotyczyć fantazji i zachowań seksualnych wykraczających poza granice akceptowane społecznie, prawnie i moralnie. Seksoholik czuje wewnętrzny przymus zaangażowania się w kolejną grę miłosną. Celem kompulsji w tym przypadku jest przeciwdziałanie powstaniu złego samopoczucia. Seksoholik dąży do zbliżeń by zredukować ryzyko odczucia przykrych doznań.
Bez względu na nazwę i charakter, nieleczone uzależnienie seksualne niszczy związki, relacje międzyludzkie, w tym także te oparte na zależnościach rodzinnych, zawodowych i przyjacielskich. U seksoholików paradoksalnie spada poczucie własnej wartości, z czasem pojawia się poczucie winy. W większości przypadków są świadomi, że niszczą związki, karierę zawodową i krzywdzą innych. Podjęcie leczenia i samoświadomość problemu mogą pomóc w kontrolowaniu popędu.
Czytaj również: Nimfomania – kim jest nimfomanka, kim jest satyr?
Seksoholizm – jakie są objawy?
Seksoholicy to osoby, które często angażują się w różnego rodzaju związki. Należy zaznaczyć, że są to akceptowane powszechnie przez środowisko i społeczeństwo typy aktywności seksualnej. Aktywność ta nie przybiera formy zaburzenia (używanie siły, przemocy, znęcania się). Seksoholicy zaczynają mieć problem ze swoim zachowaniem, gdy ich skłonność staje się obsesją. Obsesja ta staje się przyczyną rozbicia więzi międzyludzkich, staje się krzywdząca nie tylko dla sprawcy, ale także i jego otoczenia.
Objawy kompulsywnych zachowań seksualnych różnią się rodzajem i stopniem nasilenia. Osoby cierpiące z powodu takich zachowań odczuwają tak silne impulsy seksualne kierujące własnym zachowaniem, że nie są w stanie ich kontrolować. Choć uzależnionymi kieruje ogromna chęć zaangażowania się w daną aktywność seksualną, w rezultacie nie przynosi ona oczekiwanej przyjemności ani satysfakcji. Osoby uzależnione traktują swoje skłonności jako formę ucieczki od innych problemów takich jak samotność, depresja, stany lękowe czy stres.
Każdy seksoholik, pomimo tego, że zdaje sobie sprawę z poważnych konsekwencji swoich działań, jak np. zarażenie chorobą przenoszoną drogą płciową, rozpad ważnego związku, kłopoty w pracy czy problemy natury prawnej, i tak decyduje się na podjęcie ryzykownej gry. Osoby takie najczęściej mają problemy z nawiązaniem i utrzymaniem bliskości emocjonalnej, nawet jeżeli znajdują się w związku małżeńskim lub innym stałym związku.
Seksoholizm – kiedy występuje?
Istnieje wiele zachowań seksualnych, których nadużywanie stanowi sygnał ostrzegawczy sugerujący, że możemy mieć do czynienia z uzależnieniem od seksu. Należą do nich:
- posiadanie wielu partnerów seksualnych;
- częste zdrady małżeńskie;
- uprawienie seksu z anonimowymi partnerami i niedawno poznanymi;
- skłonność do ryzykownych gier seksualnych, np. po narkotykach, czy w czasie upojenia alkoholowego;
- unikanie zaangażowania emocjonalnego z partnerem seksualnym (liczy się jednie aspekt zbliżenia fizycznego);
- skłonność do częstego korzystania z pornografii (strony internetowe, magazyny);
- częsta masturbacja;
- ekshibicjonizm;
- obsesja na punkcie nieosiągalnego partnera seksualnego.
Czytaj również: Hiperseksualność – co oznacza, jak się objawia?
Przyczyny seksoholizmu
Ryzykowne zachowania seksualne dotyczą zarówno mężczyzn, jak i kobiet, jednak częściej występują u mężczyzn. Orientacja seksualna również nie wpływa na występowanie tych zachowań – mogą pojawiać się u osób heteroseksualnych, homoseksualnych i biseksualnych.
Kompulsywne zachowania seksualne najczęściej występują u osób uzależnionych od alkoholu lub narkotyków, które cierpią na inne zaburzenia psychiczne, takie jak zaburzenia nastroju, zaburzenia kontroli impulsów i inne problemy ze zdrowiem psychicznym np. uzależnienie od hazardu.
Kompulsywne zachowania seksualne często występują wraz z innymi zaburzeniami psychicznymi, które również wymagają leczenia. Stany lękowe czy depresje, bez względu na to czy zostały zdiagnozowane, mogą być uważane za czynnik ryzyka takich zachowań jak uzależnienie od seksu.
Mechanizm, który decyduje o tym, u kogo skłonność do powstawania kompulsywnych zachowań seksualnych może się rozwinąć, nie został do końca poznany. Wskazuje się wiele czynników:
- zaburzenia równowagi neuroprzekaźników w mózgu, które w dużej mierze odpowiedzialne są za regulację nastroju (np. serotoniny) mogą być przyczyną seksoholizmu;
- wahania poziomu hormonów płciowych;
- uszkodzenia mózgu – mogą powodować uszkodzenia części mózgu odpowiedzialnych za reakcje seksualne;
- choroby neurologiczne, takie jak np. stwardnienie rozsiane kojarzone są z występowaniem kompulsywnych zachowań seksualnych;
- powstanie zmian na drogach nerwowych o charakterze uzależnienia – osoby uzależnione od seksu odczuwają przyjemność w czasie uprawiania seksu, nieprzyjemne doznania zaś w czasie abstynencji seksualnej.
Ryzykowne zachowania seksualne – kiedy do lekarza?
Wskazaniem do kontaktu z lekarzem jest utrata kontroli nad własnym popędem seksualnym, zwłaszcza wtedy zachowania seksualne mają negatywne konsekwencje dla sprawcy i otoczenia. Zachowania te mają tendencję do nasilania się z czasem, przez co stają się trudne do kontrolowania. Sama tylko wola powstrzymania wewnętrznego przymusu nakazującego angażowanie się w ryzykowne zachowania seksualne może być niewystarczająca.
Odczucie przymusu będzie silniejsze od zdrowego rozsądku. Przed ostateczną decyzją co do zasięgnięcia porady specjalisty, warto zadać sobie pytanie – czy jestem w stanie kontrolować swoje odruchy seksualne? Jeżeli i na tym etapie pojawią się wątpliwości, należy przeanalizować czy własne zachowania seksualne niszczą związek, negatywnie wpływają na pracę zawodową.
Należy zaznaczyć, że ciągłe myślenie o seksie nie jest jeszcze objawem seksoholizmu. Wiele osób uzależnionych od seksu wie, że krzywdzi innych, niszczy życie własne i najbliższych. Jednak siła nałogu jest większa niż zdroworozsądkowe podejście.
Brak zrozumienia tego problemu, niewielka wiedza na jego temat sprawia, że niewiele osób szuka pomocy. Pierwsze kroki należy skierować bezpośrednio do seksuologa lub psychoterapeuty. Odpowiednim lekarzem jest też psychiatra. W tym przypadku nie należy przedwcześnie stwierdzać u siebie choroby, a raczej szukać pomocy u lekarza, który dysponuje wiedzą, doświadczeniem, ale także o możliwościami udzielenia pomocy w postaci odpowiedniej farmakoterapii. Jednym ze sposobów jest także poszukiwanie grup wsparcia. Będą one nieocenionym źródłem pomocy i wiedzy na temat uzależnienia i dostępnych sposobów leczenia.
W czasie wizyty lekarskiej, lekarz zada wiele pytań. Podstawą potwierdzenia istnienia schorzenia, ustalenia przyczyny i leczenia jest głównie wywiad lekarski. Jedno z nich dotyczyć będzie zapewne tego, od jak dawna pojawiają się ryzykowne zachowania związane z seksem. Barometrem tego, czy stanowią poważny problem jest to, czy zachowania te powodowały problemy w związku lub problemy natury prawnej, zawodowej lub istotne zakłócenia w życiu codziennym, oraz to czy nie można ich dłużej kontrolować. Ważna będzie dla lekarza informacja o tym jak duża jest siła popędu seksualnego, także to co go wzmaga, a co obniża.
Czytaj również: Masturbacja – czy jest zdrowa? Uzależnienie od masturbacji
Seksoholizm – wypowiedź eksperta
Zdaniem eksperta
Osoba cierpiąca z powodu uzależnienia od seksu podejmuje aktywność seksualną, która zagraża jej zdrowiu, czasem życiu, oraz która w sposób zasadniczy zmienia relacje z partnerem, zaburza je, co prowadzi do rozpadu związku.
Nie każdy przypadek, w którym osoba ma wysoki temperament seksualny i często zmienia partnera jest przypadkiem seksoholizmu. Seksoholizm to stosunkowo rzadkie zaburzenie, które wymaga w każdej sytuacji postępowania terapeutycznego prowadzonego przez seksuologa (lub psychiatrę seksuologa). Zwykle leczenie terapeutyczne jest skuteczne i prowadzi do pełnego wyleczenia.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Z. Lew-Starowicz, V. Skrzypulec, „Podstawy Seksuologii, wyd. PZWL, Warszawa 2010.
- K. Waszyńska, Z. Lew-Starowicz (red.). Przemiany seksualności w społeczeństwie współczesnym. Teoria i rzeczywistość. Wydawnictwo Naukowe UAM, 2012.
- J. Oettingen, „Dysfunkcje seksualne – podejście oparte na teorii poznawczej”, Seksuologia Polska 2013.
Opublikowano: 30.08.2021;
Oceń:
4.7
328
Komentarze i opinie (0)