Uzależnienie od seksu
Szacuje się, że ponad sześć procent całej populacji jest uzależniona od seksu, jedna na pięć osób to kobieta. Myśląc o uzależnieniu mamy na myśli przede wszystkim fizyczną i psychiczną zależność od substancji psychoaktywnych, takich jak narkotyki, alkohol, nikotyna. Jednak zdaniem specjalistów, substancje psychoaktywne nie wyczerpują listy uzależnień. Wśród nich pojawia się uzależnienie od seksu.
Patrząc na destrukcyjny wpływ używek i narkotyków na zdrowie i życie społeczne jednostki, można sądzić, że uzależnienie od seksu jest błahym problemem. Spełnia ono jednak kryteria dla uzależnienia, które definiuje się jako niepohamowaną potrzebę zażycia jakiejś substancji lub wykonania pewnej czynności. Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, osoba narażona, kierowana jest przymusem poszukiwania czynnika, który zapewni jej zaspokojenie Osoby te poszukują zachowań, które przynoszą im korzyści podobne do ukojenia odczuwanego po przyjęciu substancji psychoaktywnej.
Uzależnieni od seksu poszukują niebezpiecznych społecznie zachowań, nawet jeśli mogą one przynieść im i innym ogromne szkody. Odczuwają silną potrzebę zaspokojenia seksualnego. Czują natrętne i uporczywe pragnienie, silne pożądanie rozładowania napięcia seksualnego. Swojemu celowi - urzeczywistnieniu zachcianek seksualnych, poświęcają nienaturalnie dużo czasu i uwagi.
Wynik uzależnienia okazuje się destrukcyjny – niszczy relacje między ludzkie, narusza zaufanie, niszczy relacje zawodowe, wpływa na hobby i sposób spędzania wolnego czasu. Seksoholicy walczą ze swoim pożądaniem, chcą świadomie je ograniczać i kontrolować. Niestety pomimo tego, że zdają sobie sprawę ze szkód jakie czyni ich zachowanie, brną w uzależnienie.
Objawy uzależnienia od seksu
Większość osób cieszy się seksem, starając się czerpać z niego przyjemność dla siebie i partnera. Kiedy więc seks jest okazaniem miłości i czułości, a kiedy aktem odzwierciedlającym siłę uzależnienia?
Specjaliści sugerują, że uzależnieniem jest każde zachowanie seksualne, które wymyka się spod kontroli. Inną ważną jego cechą jest to, że podobnie jak w przypadku innych uzależnień, dotknięte nim osoby narażone są na huśtawkę emocjonalną, odczuwając chwile pełne euforii na przemian z silnymi spadkami nastroju. Po zaspokojeniu swoich potrzeb, u seksoholika dochodzi zazwyczaj do spadku nastroju. Może odczuwać: wstyd, żal, skruchę, niepokój wynikający ze swojego zachowania. Jedynym sposobem na złagodzenie tych objawów jest poszukiwanie kolejnych doznań seksualnych i rozładowanie napięcia.
Objawy ostrzegawcze uzależnienia seksualnego mogą obejmować:
- przygodne kontakty seksualne,
- bagatelizowanie więzi z aktualnym partnerem,
- zachowania seksualne wysokiego ryzyka,
- zbyt częste korzystanie z materiałów pornograficznych,
- uczucie zaniepokojenia i zażenowania wynikające ze swoich zachowań,
- chęć powstrzymania lub zmiany swoich zachowań seksualnych,
- uczucie braku możliwości powstrzymania się od „złych” zachowań, pomimo silnej chęci ich powstrzymania,
- uprawianie seksu jako sposobu radzenia sobie z innymi problemami,
- potrzeba większej ilości seksu by uzyskać spełnienie i zaspokojenie swoich potrzeb
- poczucie winy,
- poświęcanie dużej ilości czasu na planowanie angażowania się w zachowania seksualne.
Szkody wynikające z uzależnienia od seksu obejmują cały szereg przykrych konsekwencji jak znaczące pogorszenie relacji międzyludzkich, w tym także zawodowych, utrata zaufania znajomych i przyjaciół. Pojawia się ryzyko przenoszenia chorób drogą płciową, ryzyko niechcianej ciąży. Depresja jest powszechna wśród osób uzależnionych od seksu (może to być nawet czynnikiem, który prowadzi do uzależnienia lub pogłębia problem).
Porady i wsparcie
Przyznanie się do tego typu uzależnienia może okazać się bardzo trudne. Wielu z uzależnionych czuje, że ich zachowanie jest szkodliwe, jednak obawia się szukać pomocy i nie chce rozmawiać o swoim problemie. Niektórzy są w stanie zmienić swoje zachowania bez profesjonalnej pomocy jeśli tylko zrozumieją dlaczego rozwinęło się ich uzależnienie i w jaki sposób mogą zmienić ryzykowne zachowania.
Istnieją grupy wsparcia dla osób uzależnionych. Pomocna może okazać się wizyta u specjalisty – seksuologa, psychologa lub psychoterapeuty. Leczenie składa się z terapii psychologicznej, zwłaszcza terapii poznawczo-behawioralnej, której istotą jest poznanie i zrozumienie swoich zachowań i sposobów w jaki sposób je modyfikować.
