Gwałtowne i nagłe ruchy, które trudno zatrzymać siłą woli to tiki. U dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych wiążą się z niedojrzałością układu nerwowego oraz silnym nagromadzeniem napięć. Tiki nerwowe u dzieci także mogą być efektem przewlekłej infekcji i przeforsowania układu odpornościowego. Przeważnie ustępują samoistnie w przeciągu roku i nie wymagają leczenia farmakologicznego.
Tiki nerwowe u dzieci - jak je diagnozować i sobie z nimi radzić?
Jak rozpoznać tiki?
Tiki nerwowe to mimowolne ruchy, skurcze czy drgania mogą obejmować całe ciało. Niektóre są bardzo słabo widoczne jak szybkie mruganie czy zaciskanie powiek, unoszenie brwi, marszczenie czoła lub nosa, szczerzenie zębów. Niektóre trudno nie zauważyć jak gwałtowne ruchy głową (odrzucanie jej na boki lub do tyłu), krótkie szarpnięcia nogą czy ręką. Zdarza się też, że dziecko wydaje niekontrolowane dźwięki, na przykład chrząka albo odkasłuje - to są tak zwane tiki głosowe.
Dzieci o dużej wrażliwości czy cechach introwertywnych, zatrzymujące emocje w sobie, mogą być bardziej narażone na występowanie tików.
Małe dziecko, które nie odreagowuje swojej niechęci, strachów, złości poprzez płacz, krzyk, tupanie czy bicie, może tłumić swoje emocje. Kumulacja lęków, niepokojów, złości może wtedy znaleźć wyładowanie w tikach.
Tiki nerwowe u dzieci także mogą być efektem przewlekłej infekcji i przeforsowania układu odpornościowego. Przeważnie ustępują samoistnie w przeciągu roku i nie wymagają leczenia farmakologicznego.
Sprawdź też: Nerwowość i rozdrażnienie – jak sobie radzić z objawami?
Tiki nerwowe – jak sobie radzić?
Oto kilka sugestii jak można pomóc dziecku z tikami nerwowymi:
- Nie należy strofować dziecka, ani nadmiernie zwracać uwagi, gdy obserwuje się u niego tik;
- Należy spróbować dostrzec, co wytrąciło z równowagi dziecko;
- Powinno się pomóc dziecku wyrazić jego emocje;
- Dać mu oparcie i bezpieczeństwo – przytulić, objąć, pozwolić mu się w wtulić;
- Kiedy emocje zejdą, dobrze jest porozmawiać o tym, co się stało, co czuł, co może zrobić następnym razem, by dać ujście swoim emocjom w bezpieczny sposób;
- Należy pokazać dziecku jak inni radzą sobie w sytuacjach stresujących.
Tiki nerwowe – jak pomóc dziecku?
Niekiedy powody występowania tików u dziecka są związane z bardzo stresującymi czynnikami, w których uczestniczy na co dzień. Dziecko może samo ich nie rozwiązać. Jeśli maluch boi się nauczycielki, należy porozmawiać z nią, by zmieniła podejście do dziecka. Należy pokazać dziecku, że w każdej sytuacji jest rozwiązanie i, że może ono liczyć na pomoc rodziców.
Jeśli pomimo to tiki nasilają się i utrzymują przez długi czas, należy skonsultować sprawę z neurologiem i psychologiem dziecięcym.
Beata Matys-Wasilewska
Psycholog
Psycholog i psychoterapeuta. W ramach prywatnej praktyki udziela pomocy psychologicznej zarówno kobietom, jak i mężczyznom. Prowadziła: terapię indywidualną, zajęcia psychoedukacyjne grupowe, grupowe zajęcia z relaksacji w połączeniu z wizualizacją.
Komentarze i opinie (0)