Na czym polega swinging? Swingowanie jest formą zabawy erotycznej, która wiąże się z wymianą partnerów i odbywa się za akceptacją obu stron. Decydują się na nią zarówno osoby żyjące w luźnych związkach, jak i partnerzy będący w długoletnich i sformalizowanych relacjach. Swingersi traktują seks jak zabawę, okazję do urozmaicenia życia seksualnego oraz możliwość zobaczenia partnera w sytuacji intymnej z inną osobą. Jakie ryzyko niosą ze sobą takie relacje seksualne?
Swingersi – kim są? Na czym polega swingowanie?
Spis treści
Kim są swingersi?
Mianem swingersów określa się osoby, które będąc w oficjalnych związkach, uprawiają seks z innymi osobami – parami lub grupami, z zachowaniem emocjonalnej monogamii. Osoby swingujące – swingersi – to najczęściej przedstawiciele klasy średniej. Zwykle są niezależne finansowo, wykształcone, często wykonujące wolne zawody. Najczęściej są to ludzie po 30-tym roku życia. Jeżeli bardzo młode osoby decydują się na seks grupowy, to najczęściej dla materialnych korzyści.
„Swingować” – co to znaczy?
Idea swingowania znana była już w starożytnym Rzymie, gdzie przybierała formę orgii seksualnych. Moda na „niemonogamiczny” sposób aktywności seksualnej narodziła się w USA w latach 50-tych i stanowiła jeden z przejawów rewolucji seksualnej. Nazywana wtedy była „wymianą żon”. Kalifornijskie pary zbierały się wtedy w tzw. „klubach kluczy”, gdzie mężowie kładli swoje klucze na stos, a żony losowały zestaw kluczy. Zabawa polegała na spędzeniu nocy z właścicielem wylosowanych kluczy.
Era filmów pornograficznych, która nastąpiła po niej, rozpowszechniła pomysł na wymienianie się partnerami.
Swingowanie to niemonogamiczna aktywność seksualna, które można doświadczać we dwoje. Głównym jej celem pozostaje monogamia emocjonalna i zaangażowanie w związek ze swoim małżonkiem/partnerem.
Swingersi traktują seks jak zabawę, okazję do urozmaicenia życia seksualnego i możliwość zobaczenia partnera w sytuacji intymnej z inną osobą. Osoby swingujące najczęściej zapraszają do wspólnego seksu inne pary, rzadziej decydują się na erotyczny trójkąt . W Polsce „era swingu” nastała w latach 90-tych i ma coraz więcej zwolenników. Amatorzy seksualnych przygód spotykają się w zamkniętych klubach lub za pośrednictwem portali internetowych, których liczba stale rośnie.
Idea jest na świecie na tyle popularna, że powstały nawet kluby ogólnokrajowe kluby, np. North American Swing Club Association (NASCA), które skupiają swingersów i organizują dla nich konferencje i seminaria, a nawet wyjazdy wakacyjne Szacuje się, że ok. 2-4 proc. małżeństw to swingersi.
Jakie są przyczyny swingowania?
Przyczyny, dla których pary decydują się na wymianę partnerów, można podzielić na:
- biologiczne instynkty – zwolennicy swingowania twierdzą, że monogamia jest sprzeczna z naturą człowieka. Uleganie popędom i kontakty seksualne z obcymi ludźmi traktują jako coś naturalnego. Osoby swingujące deklarują, że pociąga ich akt seksualny wolny od zahamowań i frustracji. Nastawione są na branie i dawanie przyjemności. Swingowanie motywują najczęściej potrzebą uwolnienia się od rutyny, urozmaicenia sobie życia seksualnego, ciekawością i chęcią przeżycia przygody. Wymienianie się partnerami jest spełnieniem ich fantazji seksualnych;
- niezadowolenie z życia seksualnego – seks grupowy może być sposobem ratowania związku, reperowania kryzysu w związku, w którym wzajemna namiętność zaczyna przygasać. Zarówno „zdrada kontrolowana”, jak możliwość ujrzenia partnera w sytuacji intymnej z drugą osobą, jest okazją do podniesienia temperatury uczuć w sypialni i wzbogacenia życia erotycznego. Swing to niebezpieczna gra, choć może być terapią małżeńską, jeżeli partnerzy szukając nowych doświadczeń uwalniają się od zahamowań, uczą się rozmawiać o seksualnych potrzebach. Jednak jeżeli są o siebie zazdrośni, seks grupowy może oddalić ich od siebie jeszcze bardziej;
Zobacz też: Na czym polega poligamia?
- zaburzenia więzi partnerskiej – szukanie dodatkowych podniet seksualnych pojawia się wtedy, kiedy brakuje wzajemnej bliskości, silnej więzi emocjonalnej. Uczucie nudy lub pustki może być wynikiem długoletniego stażu związku i związanej z tym rutyny lub brakiem wewnętrznego spoiwa (na przykład wspólnego potomstwa). Eksperymenty erotyczne mają być receptą na emocjonalny chłód i zwiększający się dystans między partnerami.
Często zdarza się tak, że ktoś „ulega” propozycji swingu, bojąc się, że znudzony lub niezadowolony partner odejdzie. Jeżeli decyzję o uprawianiu seksu grupowego podejmuje się wbrew sobie, związek taki prawie zawsze skazany jest na porażkę.
Co sami swingersi mówią o swoich związkach?
Na podstawie badania w formie ankiet on-line na grupie 1092 swingersów można wysnuć wnioski, że swingowanie sprawia, że zdecydowana większość małżeństw swingersów jest szczęśliwsza, a swingersi oceniają satysfakcję z życia jako wyższą niż ogół populacji. Wyniki nie pozostawiają złudzeń – swingersi znacznie częściej postrzegają życie jako ekscytujące niż nudne i rutynowe.
Niezależnie od poziomu szczęścia w małżeństwie przed swingiem, zdecydowana większość w grupie swingersów uznała, że ich związki stały się po swingu szczęśliwsze. 62,6 proc. swingersów stwierdziło, że swingowanie poprawiło ich związki, 35,6 proc. – że ich relacje pozostały takie same, a tylko 1,7 proc. – że stały się mniej szczęśliwe.
Zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn zazdrość nie wydawała się być głównym problemem w swingowaniu: 68,1 proc. swingujących stwierdziło, że nie stanowi ona żadnego problemu, a tylko 6,1 proc. uznało, że jest to bardzo duży problem. Dla jednej czwartej osób (26,1 proc.) to natomiast problem nieznaczny.
Język swingersów
Co oznacza soft swap swinging, a czym jest full swap swinging? Miękka zamiana (soft swinging) obejmuje flirt, pocałunki, pieszczoty, potencjalnie seks oralny. Twarda (pełna) zamiana, zwana też open swinging, obejmuje wszelkiego rodzaju czynności seksualne, w tym stosunek płciowy. Co oczywiste, pełna zamiana niesie ze sobą większe ryzyko transmisji chorób przenoszonych drogą płciową.
Ryzyko wynikające z erotycznych eksperymentów
Czy takie życie erotyczne jest udane? Swingowanie jest pomysłem na zdradę kontrolowaną i wynika najczęściej z przekonania, że bycie w stałym związku jest ograniczające. Statystyki wykazują, że również ta zdrada, która odbywa się „za przyzwoleniem” partnera, niszczy związek i jest najczęstszą przyczyną rozstań. Wyrzuty sumienia i poczucie krzywdy sprawiają, że wiele par nie wytrzymuje konsekwencji swoich decyzji. Rozluźnienie norm i obyczajów zwiększa ryzyko rozstania. Trzeba być pewnym siebie i partnera oraz umieć rozmawiać z nim otwarcie o swoich potrzebach i uczuciach, zanim zapadnie decyzja o podjęciu zabawy erotycznej. Bilans zysków i strat wykazuje, że są to zabawy bardzo niebezpieczne.
Bardzo ważna jest umiejętność stawiania granic i mówienia partnerowi „nie”, kiedy są one naruszane. Związek, w którym miała miejsce wymiana partnerów, już nigdy nie będzie taki sam. Nie zawsze znaczy to, że zmieni się na gorsze. Partnerzy mogą dowiedzieć się o sobie ważnych rzeczy i dzięki temu otworzyć się na siebie nawzajem. Ale znacznie częściej bywa tak, że to, co na początku wydawało się atrakcją działającą ożywczo na związek, z czasem zaczyna działać destrukcyjnie, niszcząc psychikę partnerów, którzy zaczynają traktować siebie instrumentalnie.
współpraca: Magdalena Błoch
Opublikowano: 23.12.2014;
aktualizacja: 13.04.2023
Oceń:
4.7
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Aleksandra Kijewska
Psycholog
Jestem psychologiem. Ukończyłam UAM w Poznaniu ze specjalnością psychologia kliniczna. Doświadczenie zawodowe zdobywałam pracując w Ośrodku Psychoterapii w Poznaniu, a następnie współpracując ze szpitalem Wojewódzkim w Koszalinie i z Gdańską Wyższą Szkołą Humanistyczną prowadząc zajęcia dla studentów. Mam prywatną praktykę – Gabinet Psychoterapii w Koszalinie. Udzielam konsultacji psychologicznych oraz prowadzę terapię indywidualną, rodzinną i terapię par. Specjalizuję się w leczeniu zaburzeń lękowych i zaburzeń nerwicowych. Pomagam w rozwiązywaniu problemów emocjonalnych wynikających z sytuacji kryzysowych występujących na różnych etapach życia. W swojej pracy łączę podejście ericksonowskie i poznawczo behawioralne.
282
Komentarze i opinie (0)