Somnofilia – co to takiego?
Słowo somnofilia powstało z połączenia łacińskiego wyrazu somnus, oznaczającego sen oraz greckiego wyrazu filia, oznaczającego miłość. Określa się ją także mianem zespołu śpiącej królewny. Choć to określenie brzmi bajkowo, w rzeczywistości odnosi się do zaburzeń preferencji seksualnych, czyli parafilii.
Somnofil to osoba, którą cechują omawiane specyficzne upodobania. Potrafi ona zaznać przyjemności o charakterze seksualnym jedynie podczas snu. Warto podkreślić, że z punktu widzenia psychologii, taki stosunek może odbyć się jedynie w trakcie pozorowanego snu. Na podstawie dotychczasowych obserwacji uważa się, że somnofilia częściej występuje u kobiet.
Somnofilia odnosi się do, zachodzących podczas snu jednego z partnerów, różnego rodzaju kontaktów na tle seksualnym. Oznacza to, że może ona dotyczyć nie tylko przeżywania przyjemności seksualnej niejako we śnie, ale także uprawiania seksu ze śpiącym partnerem lub partnerką, a także ocierania się o ciało śpiącego partnera.
Przyczyny somnofilii
Ze względu na rzadkość zjawiska, somnofilia nie została gruntownie przebadana. Wszelkie zaburzenia preferencji seksualnych mogą występować z różnorodnych przyczyn. Uważa się, że za somnofilią może się kryć lęk przed odrzuceniem (w przypadku osoby, która inicjuje kontakty seksualne ze śpiącym partnerem lub partnerką).
Z kolei przeżywanie satysfakcjonujących stosunków seksualnych w trakcie snu, może wynikać z lęku przed odpowiedzialnością oraz chęci pozbycia się poczucia winy za przeżywaną przyjemność. Chodzi o to, że śpiąca osoba uważa, że nie ponosi winy, za to, co dzieje się podczas snu. Czuje się więc niejako wyzwolona i rozgrzeszona za odczucia, które przeżywa w trakcie snu.
Ponadto pragnienie uprawiania seksu z osobą, która śpi, może być związane również z chęcią dominacji nad partnerem lub partnerką.
Jak objawia się somnofilia?
Somnofilia objawia się, w szczególności poprzez:
- odbywanie satysfakcjonujących stosunków seksualnych tylko i wyłącznie w trakcie pozorowanego snu;
- podejmowanie aktywności seksualnej ze śpiącym partnerem lub partnerką;
- ocieranie się o ciało śpiącego partnera lub partnerki, w szczególności o jego/jej miejsca intymne.
Czy można leczyć somnofilię?
Należy podkreślić, że na zdrową seksualność składają się wzajemne uwodzenie i interakcje, które zachodzą pomiędzy przytomnymi, chętnymi i świadomymi partnerami. Są one niezbędne do tego, aby tworzyć i cementować więź. Somnofilia nie spełnia tych kryteriów, dlatego jest uważana za zaburzenie preferencji seksualnych, które można leczyć. Trzeba sobie uświadomić, że każdy stosunek seksualny bez świadomej i obopólnej zgody jest klasyfikowany jako gwałt, który jest przestępstwem.
Niegroźnym wyjątkiem jest sytuacja, kiedy chęć uprawiania seksu ze śpiącą osobą, jest fantazją erotyczną, na której realizację zgadzają się partnerzy. Przeprowadzone na Uniwersytecie Lincoln badanie z udziałem 437 uczestników wykazało, że kobiety częściej marzą o roli pasywnej, czyli śpiącej, a mężczyźni o roli aktywnej, czyli o uprawianiu seksu z osobą pogrążoną we śnie.
Jak to często bywa, w przypadku spełniania marzeń erotycznych, rzeczywistość okazuje się mocno odbiegać od wyobrażeń. W efekcie można śmiało przypuszczać, że tego typu zabawa zostałaby zaliczona do tych jednorazowych. Natomiast brak powtarzalności zachowań, nie klasyfikuje zjawiska do miana parafilii.
Somnofilię leczy się analogicznie, jak wiele innych parafilii. Do tego celu wykorzystuje się:
- farmakologię;
- psychoterapię;
- terapie behawioralne;
- hipnoterapię;
- leczenie skojarzone.
