Tematy związane z intymnością i życiem seksualnym powoli wychodzą ze strefy tabu. Mimo to, spora część społeczeństwa ma wątpliwości co do niektórych terminów i pojęć dotyczących seksualności. Jednym z nich jest promiskuityzm. Czym jest promiskuityzm i jak się objawia?
Promiskuityzm – przyczyny, objawy, czy należy go leczyć?
Spis treści
Promiskuityzm – co to jest?
Promiskuityzm oznacza podejmowanie relacji seksualnych bez podłoża uczuciowego. Według seksuologów, relacje tego rodzaju często sprzyjają nawiązywaniu kontaktów seksualnych z przypadkowymi partnerami i częstym zmianom partnerki lub partnera. Niektórzy badacze nazywają ten typ tworzenia relacji nierestrykcyjną (unrestricted) orientacją socjoseksualną.
Sam termin promiskuityzm pochodzi od łacińskiego słowa primiscuus (wspólny). Część naukowców zajmujących się historią ludzkiej seksualności zwraca uwagę na fakt, że promiskuityzm praktykowany był już w czasach ludów pierwotnych i często towarzyszył społeczeństwom opartym na matriarchacie. Obecnie hipotezy te, jak i samo zjawisko, stanowią przedmiot dyskusji w świecie naukowym.
Kogo dotyczy promiskuityzm?
Promiskuityzm seksualny rozpowszechniony jest nie tylko w ludzkim społeczeństwie. Dokonana przez naukowców analiza zachowań seksualnych różnych gatunków zwierząt sugeruje, że kontakty seksualne z wieloma partnerami dotyczą w dużym stopniu świata fauny.
Wśród ludzi tego rodzaju zachowania również nie są rzadkie. Podejście do nich w dużym stopniu zależy jednak od tego, w jakim kręgu kulturowym się znajdujemy. Zachowanie takie szeroko opisywane było już w mitologii greckiej. Promiskuityzm praktykowany był w Indiach i Chinach, jednak przede wszystkim to mężczyźni otrzymywali na niego społeczne pozwolenie. Kobiety częściej obowiązywała wstrzemięźliwość wobec nawiązywania kontaktów seksualnych z nieznanymi osobami.
Większa tolerancja zjawiska dotyczyła także osób z wyższych klas społecznych. Częste kontakty seksualne z różnymi osobami praktykował między innymi polski król Jan Olbracht czy caryca Katarzyna. Przykłady promiskuityzmu obecnie możemy znaleźć właściwie w każdym kręgu kulturowym, choć nie we wszystkich istnieje na niego społeczne przyzwolenie. Seks bez zobowiązań bardziej rozpowszechniony jest wśród mężczyzn niż kobiet.
Promiskuityzm – jak wygląda?
Promiskuityzm wywołuje skrajne opinie. Jedni postrzegają go jako przejaw wolności obyczajowej i mechanizm, który zapewnia bogactwo doznań seksualnych i pomaga rozwijać własną seksualność. Inni krytykują promiskuityzm, obwiniając go o zanik więzi uczuciowych w kontaktach seksualnych i wiążą z zaburzeniami psychicznymi dotyczącymi braku możliwości tworzenia relacji emocjonalnej, gdyż zmiana partnerki lub partnera oraz sam seks są traktowane wyłącznie instrumentalnie. Wiele osób dopatruje się również nierówności społecznych, gdyż zjawisko to jest łatwiej akceptowane przez społeczeństwo, jeśli dotyczy mężczyzn.
A co sądzą naukowcy? Według nich, główny problem związany z promiskuityzmem to higiena życia seksualnego. Osoby niebędące w stałych związkach i podejmujące kontakty seksualne z przypadkowymi ludźmi poprzez seks bez zabezpieczenia, mogą częściej ponieść negatywne konsekwencje zdrowotne. Dlatego tak ważna jest dbałość o bezpieczeństwo podczas ich nawiązywania i stosowanie odpowiedniej antykoncepcji w postaci prezerwatywy – w celu uniknięcia problemów ze zdrowiem.
Przyczyny promiskuityzmu
Wiele osób zastanawia się, co jest przyczyną promiskuityzmu. To podejście do seksu nie jest bowiem typowe dla wszystkich przedstawicieli naszego gatunku – wiele osób nie odczuwa potrzeby kontaktu seksualnego z przypadkowymi partnerami. Dlaczego dla niektórych jest to więc tak ważne?
Promiskuityzm często dotyczy ludzi młodych. Osoby niebędące w stałym związku pragną zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych i w tym celu eksperymentują, często zmieniając partnerów. Innym powodem może być wysokie libido. Zachowanie to jest charakterystyczne również dla otwartych związków, gdzie obie strony wiedzą o wszystkim i akceptują swoje zewnętrzne kontakty seksualne z często zmienianymi partnerami. Jak widać, promiskuityzm może także dotyczyć osób będących w stałym związku – wszystko jest kwestią wzajemnej umowy. Zwykle takie osoby tworzą parę, którą łączy podobny stosunek do seksu.
Niekiedy jednak przyczyny promiskuityzmu leżą gdzie indziej. Wiele osób w dojrzałym wieku i depresji podejmuje tego rodzaju zachowania z powodu trudności, które wywołuje w nich świadomość przemijania – w ten sposób mogą otrzymać potwierdzenie własnej seksualności. Szczególnie dotyczy to kobiet w czasie przekwitania. Innym powodem, dla którego dana osoba podejmuje takie zachowania, może być potrzeba pokazania dominacji. Wielu stałych partnerów nie zgadza się na praktyki tego rodzaju w sypialni, a promiskuityzm i ciągłe zmiany pozwalają na szybsze znalezienie kogoś, kto je zaakceptuje.
Promiskuityzm a psychika człowieka
Inne powody, dla których ludzie decydują się na promiskuityzm, związane są z mechanizmami osobowościowymi człowieka. Dla osób lękowych i zranionych w przeszłości może być to próba uniknięcia trudności związanej z nawiązywaniem więzi uczuciowych. Seks to wówczas jedynie potrzeba fizjologiczna, traktowana wyłącznie jako środek do osiągnięcia satysfakcji. Czasami to wręcz chęć zemsty za doznane krzywdy, która przejawia się w instrumentalnym traktowaniu przygodnego partnera czy partnerki.
Warto podkreślić, że seks to sfera życia jak każda inna. W razie problemów związanych z życiem intymnym zawsze można zwrócić się do specjalisty seksuologa. Pomoże ocenić co może być powodem dyskomfortu i zaproponuje skuteczne rozwiązania. Przełamanie wstydu przed kontaktem z ekspertem może znacząco polepszyć komfort życia seksualnego.
Bibliografia
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.
- Izbebski, Z., Paprzycka, E. (2014). Wstrzemięźliwość czy promiskuityzm? Analiza zachowań seksualnych polskich singielek i singli. Rocznik Lubuski, 40(1): 111-127.
- Jankowski, K.S. (2016). Charakterystyka psychometryczna polskiej wersji zrewidowanego Inwentarza Orientacji Socjoseksualnej (SOI-R). In A. Rynkiewicz, K.S. Jankowski, & W. Oniszczenko (Eds.), Wybrane metody i paradygmaty badawcze w psychologii (pp. 77-92). Warsaw: Scholar.
- Machaj, A., Roszak, M., Stankowska, I. (2010). Ryzykowne zachowania kobiet w okresie prokreacyjnym. Nowiny Lekarskie, 79(1): 22–31.
- Stoczkowski, W. (1989). Ewolucja rodziny czyli dzieje jednej teorii. Szkic z antropologii nauki etnologicznej. Lud, 73:41-58.
Opublikowano: 03.04.2023;
Oceń:
2.5
Ten tekst został napisany przez Eksperta, który posiada kierunkowe wykształcenie oraz doświadczenie. Nawiązując współpracę z autorytetami w danej dziedzinie nauki serwis Wylecz.to dba o najwyższą jakość i wiarygodność informacji publikowanych w serwisie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach.
Monika Mazurek
Psycholog
ukończyła psychologię o specjalności klinicznej i neuropsychologicznej USWPS w Warszawie, doktorantka Instytutu Psychologii UJ w Krakowie. Autorka prac naukowych poświęconych psychologii klinicznej i kilkuset artykułów popularnonaukowych o tematyce z zakresu neuropsychologii, seksuologii klinicznej i psychologii osobowości. Na co dzień zajmuje się popularyzacją zagadnień dotyczących powiązań pomiędzy biologią, psychologią i medycyną.
328
Komentarze i opinie (0)