Lacipil – co to za lek? Wskazania do stosowania
Lacydypina zawarta w Lacipilu jest swoistym, silnie działającym antagonistą wapnia. Działa poprzez blokowanie kanałów wapniowych w mięśniach gładkich naczyń krwionośnych, powodując ich rozkurcz i zmniejszenie oporu obwodowego, a w konsekwencji – obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Poprawia to przepływ krwi przez narządy wewnętrzne i zmniejsza obciążenie mięśnia sercowego. Dodatkowo korzystnie wpływa na gospodarkę lipidową i może się przyczynić do obniżenia poziomu cholesterolu.
Lek Lacipil jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Może być on stosowany jako jedyny lek w leczeniu tego schorzenia, ale lepszy i silniejszy efekt osiąga się, gdy zostanie wdrożone jednoczesne stosowanie leku Lacipil i innych substancji leczniczych o działaniu zmniejszającym ciśnienie tętnicze krwi.
Jeżeli Lacipil jest niedostępny, można również kupić i stosować jego zamienniki zawierające ten sam składnik aktywny. Takie leki to:
Lacydyna – lek dostępny w preparatach po 4 mg i 6 mg. W opakowaniu jest 28 tabletek. Lek może być refundowany, a cena waha się od 13,23 zł do 20,75 zł – w zależności od kupionej dawki (przy odpłatności 100%).
Lapixen – lek dostępny w preparatach po: 2 mg, 4 mg i 6 mg. W opakowaniu jest 28 lub 56 tabletek. Lek może być refundowany, a cena waha się od 8,29 zł do 45,59 zł – w zależności od kupionej dawki i liczby tabletek (przy odpłatności 100%).
Przeczytaj również:
Statyny – działanie, szkodliwość, odstawienie, interakcje, przeciwwskazania
Przeciwwskazania do stosowania leku Lacipil
Lacipil – jak każdy inny lek – ma przeciwwskazania do jego stosowania. Ważne, aby przed włączeniem leku poinformować lekarza o wszystkich znanych obciążeniach chorobowych. Dzięki temu nie dojdzie do pogorszenia naszego stanu zdrowia po ewentualnym zastosowaniu leku.
Wśród przeciwwskazań wymienia się nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą występującą w leku – np. na laktozę – która jest obecna w składzie leku. Lacipilu nie można stosować również u pacjentów z ciężką stenozą aortalną.
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu Lacipilu u pacjentów:
z zaburzeniami automatyzmu i przewodzenia w obrębie węzła zatokowego i węzła przedsionkowo-komorowego w sercu;
z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT;
leczonych jednocześnie lekami, które wydłużają odstęp QT, np.: niektórymi lekami przeciwarytmicznymi, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi, lekami przeciwbakteryjnymi (np. erytromycyna) i niektórymi lekami przeciwhistaminowymi;
z graniczną wydolnością serca;
z rozpoznaną wcześniej niestabilną dławicą piersiową lub jeżeli wystąpiła ona podczas leczenia;
z zaburzeniami czynności wątroby;
po świeżym zawale mięśnia sercowego.
W tych grupach osób lek nie jest przeciwwskazany, ale zaleca się dokładniejszą kontrolę pacjenta oraz większą ostrożność, gdyż wpływ leczenia Lacipilem w połączeniu z tymi chorobami nie jest w pełni poznany.
Lacipil – dawkowanie
Dawka – od której zaczyna się stosowanie Lacipilu – to 2 mg jeden raz na dobę, podawana o tej samej porze każdego dnia, najlepiej rano. Lek nie musi być zażywany w powiązaniu z posiłkami. Następnie dawkę można zwiększyć do 4 mg, a gdy to konieczne – do 6 mg. Jest to uzależnione od nasilenia choroby i indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie. Zwiększenie dawkowania następuje po okresie nie krótszym niż 3–4 tygodnie, ponieważ jest to czas konieczny do uzyskania pełnego działania farmakologicznego. Jedynie w sytuacji kiedy stan kliniczny chorego wymaga szybszego zwiększenia dawki, można skrócić ten okres.
Lacipil można zażywać dowolnie długo. Nie ma konieczność modyfikowania dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, a pacjenci w wieku podeszłym mogą stosować to samo dawkowanie, które stosują osoby młodsze.
Lacipil można zażywać dowolnie długo. Nie ma konieczność modyfikowania dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, a pacjenci w wieku podeszłym mogą stosować to samo dawkowanie, które stosują osoby młodsze.
Lacipil można również brać na noc, jest to uzależnione od indywidualnych potrzeb pacjenta i zaleceń lekarskich. Należy jednak pamiętać, że przyjmowanie leku o tej porze dnia może się wiązać z wystąpieniem działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy lub osłabienie, które mogą utrudnić poruszanie się w nocy po domu. Taka sytuacja może stać się niebezpieczna szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Każda decyzja o zmianie czasu stosowania leku powinnam być skonsultowana z lekarzem.
Należy również zaznaczyć, że Lacipil nie jest preparatem przeznaczonym do stosowania doraźnego i nie powinien być stosowany w przypadkach nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Należy go stosować codziennie, o tej samej porze, zgodnie z zaleceniami lekarza, aby osiągnąć długotrwały efekt obniżania ciśnienia krwi. Stosowanie okazjonalne może prowadzić do poważnych powikłań.
Przeczytaj również:
Leki na rozrzedzenie krwi – działanie, wskazania, dawkowanie, interakcje, skutki uboczne
Lacipil – możliwe skutki uboczne
Stosowanie Lacipilu – tak jak każdego innego leku – może powodować działania niepożądane. Jednak na ogół należy on do dobrze tolerowanych leków. Każdą sytuację wystąpienia skutków ubocznych należy skonsultować z lekarzem i stosować się do jego zaleceń. Niektóre osoby mogą odczuwać nasilone objawy związane z rozszerzeniem naczyń obwodowych.
Częstym powikłaniem leczenia są: bóle oraz zawroty głowy, nagłe zaczerwienienia (szczególnie w obrębie twarzy), nudności, objawy niestrawności, wysypka, rumień, świąd skóry, wielomocz, osłabienie, obrzęki, przemijające zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej w badaniach laboratoryjnych, kołatania serca oraz tachykardia, czyli przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę.
Wśród niezbyt często występujących działań niepożądanych wymienia się: nasilenie istniejącej dławicy piersiowej, omdlenia, niedociśnienie oraz rozrost dziąseł.
Rzadko i bardzo rzadko zgłaszane skutki uboczne, to: depresja, drżenie, obrzęk naczynioruchowy oraz pokrzywka.
Warto również wspomnieć, że wystąpienie zawrotów głowy może utrudniać prowadzenie pojazdów lub obsługę maszyn. Pacjenci z takimi objawami nie powinni wykonywać takich czynności.
