Czym jest tzw. humiliation play?
Upokorzenie (ang. humiliation) w seksie to praktyka polegająca na świadomym i kontrolowanym wywoływaniu w drugiej osobie uczucia: wstydu, zażenowania lub podporządkowania. Najczęściej pojawia się w relacjach, w których uprawia się sadyzm i masochizm, czyli seks BDSM (ang. Bondage, Discipline/Dominance, Sadism/Submission, Masochism), gdzie występują określone role: podział na stronę dominującą (dominant) oraz uległą (submissive).
Celem takich doświadczeń erotycznych nie jest realne zranienie emocjonalne, lecz wywołanie silnych doznań psychicznych, które (w odpowiednich warunkach) mogą być dla obu stron źródłem satysfakcji i spełnienia seksualnego.
Wdrożenie technik upokarzania wymaga jednak olbrzymiego zaufania, dojrzałości emocjonalnej i jasnych granic. Na każdy krok obie ze stron muszą dawać klarowne przyzwolenie.
Rodzaje seksualnego upokorzenia
Upokorzenie w sferze erotycznej może przybierać różne formy – od subtelnych sugestii po intensywne doznania. Od niewinnych akcesoriów po w pełni zaaranżowane sceny. Do najczęściej spotykanych rodzajów upokarzania zalicza się:
1. Upokorzenie werbalne – to jedna z najpopularniejszych technik obejmująca wygłaszanie:
Określeń, które powszechnie uważane są za poniżające („niewolnica”, „sługus”), często okraszonych epitetami („bezwartościowy”, „poddany” „brudny” „nic nieznaczący”).
Komend i rozkazów („klęknij”, „błagaj”, „proś o pozwolenie”).
Ocen wyglądu lub zachowania („Twoje ciało jest tylko narzędziem”, „Nie zasługujesz na to, by nosić coś więcej niż obrożę”, „To twoje błaganie? Brzmi jak miauczenie kota pod drzwiami”, „Twój głos drży – boisz się, czy aż tak bardzo ci zależy?”).
Dla wielu osób takie zwroty są wyzwalające i podniecające – o ile wypowiedziane są w odpowiednim kontekście i nie przenoszą się poza sferę łóżkową.
2. Upokorzenie fizyczne – ten rodzaj upokorzenia wywołuje poczucie podporządkowania. Działania te mogą obejmować:
prowadzenie na smyczy,
chodzenie na czworakach,
klęczenie lub leżenie u stóp partnera,
zakładanie opasek z napisami (np. „własność X”, „niewolnik”, „pies”),
obnażenie w kontrolowanych warunkach (np. tylko w mieszkaniu),
zakładanie akcesoriów: kagańców, kołnierzy, obroży, knebli, kajdanek.
Te gesty mogą wzmacniać dynamikę dominacji i uległości oraz wpływać na wzrost podniecenia.
3. Upokorzenie psychiczne
Zabawy mentalne wykorzystujące elementy upokarzania psychicznego to zwykle techniki zarezerwowane dla bardziej doświadczonych w humiliation play partnerów. Mogą obejmować:
Odgrywanie ról z wyraźnym rozróżnieniem statusu (np. nauczyciel–uczeń, szef–pracownica, lekarz–pacjent).
Świadome i celowe ignorowanie (tzw. sensual neglect) polegające na niezauważaniu i niereagowaniu na prośby osoby podległej, mimo że ta ewidentnie domaga się kontaktu, uwagi lub dotyku.
Kontrolę nad codziennymi zachowaniami osoby uległej (np. wymagana zgoda na zjedzenie posiłku czy akceptacja ubioru).
Ten rodzaj zabawy wymaga szczególnej ostrożności, jeśli chodzi o drugą stronę, bo dotyka głębokich emocji i sfer tożsamości.
4. Publiczne upokorzenie
W skrajnych przypadkach upokarzanie partnera może przyjmować formę ekspozycji społecznej – choć, przypomnijmy, zawsze musi odbywać się za zgodą obu stron i w granicach prawa. Humiliation w miejscach publicznych może obejmować:
Noszenie zdalnie sterowanych wibratorów poza domem, które uruchomione mogą zostać przez dominanta w najmniej oczekiwanym momencie.
Obowiązek ubierania się według polecenia.
Symboliczne akty podporządkowania poza domem (np. noszenie obroży pod ubraniem).
Przeczytaj również
Miłość grecka – na czym polega, higiena i bezpieczeństwo
Bezpieczeństwo i świadoma zgoda
Techniki humiliation nie są dla każdego. To gra na granicy naruszenia psychiki i godności, dlatego przed przystąpieniem do niej należy odbyć szczerą rozmowę z partnerem, czy na pewno jest świadomy i chętny na tego typu praktyki. Warto przestrzegać następujących zasad:
Zanim rozpoczniecie zabawę z elementami upokarzania, ustalcie, co jest dozwolone, a co nie. Spiszcie listę doświadczeń, które chcecie poznać, oraz nieprzekraczalnych granic.
Opieka po zabawie w upokarzanie (tzw. aftercare) – po doświadczeniach humiliation emocje mogą być intensywne. Dlatego warto znaleźć czas na wyciszenie, wspólną rozmowę, przytulenie.
Warto również pamiętać, że upokarzanie to gra, która powinna pozostawać w czterech ścianach sypialni. Pod żadnym pozorem nie można przenosić jej do innych sfer codziennego życia.
Dla kogo humiliation play?
Nie każdy odnajdzie przyjemność w tej formie erotyki i uprawiając ten rodzaj seksu – chodzi tu zarówno o kobiety, jak i o mężczyzn. Dla jednych to po prostu sposób na rozładowanie napięcia, dla innych droga do głębszego zrozumienia siebie i własnej psychiki. Dla wielu osób uległych, upokorzenie podczas współżycia jest formą oddania i absolutnego zaufania. Dla osób dominujących – okazją do kontroli, tworzenia rytuałów i wykształcenia zarówno psychicznej, jak i fizycznej zależności partnera. Jeśli jednak nie czujemy przekonania do tego typu praktyk, nie jest to nic złego ani dziwnego. Najważniejsze to sięganie po doświadczenia seksualne, które nie przekraczają naszych granic.
