Wymaz z prącia – z okolicy żołędzi, spod napletka i z cewki moczowej, jest badaniem bakteriologicznym pozwalającym określić typ drobnoustrojów, które skolonizowały badaną okolicę. Wymaz z penisa wykonuje się, jeżeli pacjent uskarża się na dolegliwości bólowe, pieczenie czy swędzenie penisa. Objawy te mogą wskazywać m.in. na infekcję bakteryjną lub na grzybicę penisa.
Wymaz z prącia – po co wykonuje się wymaz z cewki moczowej i spod napletka?
Co to jest wymaz z prącia?
Wymaz jest rodzajem badania bakteriologicznego, pozwalającym ustalić czynnik infekcyjny badanej okolicy ciała. Jednym z badań tego typu wykonywanych w przypadku mężczyzn jest wymaz z penisa. Badanie bakteriologiczne prącia wykonuje się z cewki moczowej oraz spod napletka. Stan zapalny żołędzi prącia, jak i wewnętrznej strony napletka, może być wywołany kontaktem z czynnikiem infekcyjnym poprzez przybory toaletowe, publiczne toalety, a także stosunki seksualne z zarażonymi osobami. Dodatkowym czynnikiem sprzyjającym infekcyjnym chorobom penisa jest nieprawidłowa higiena miejsca intymnego lub jej brak.
Skóra żołędzi prącia i wewnętrzna część napletka jest zasiedlona przez bakterie fizjologiczne, które bronią ten narząd przed kolonizacją mikrobów chorobotwórczych. W niekorzystnych warunkach, fizjologiczna flora bakteryjna zostaje zaburzana i dochodzi do rozwoju stanu zapalnego. Pacjent może uskarżać się na ból zaczerwienienie i swędzenie penisa, pieczenie podczas oddawania moczu, a także obecność ropnej wydzieliny z cewki moczowej.
Przeczytaj też: Pieczenie penisa – co może być przyczyną?
Jak przygotować się do badania penisa?
Pacjenci, którzy zdecydują się na wykonanie wymazu z okolic żołędzi prącia oraz spod napletka powinni zaopatrzyć się w specjalną wymazówkę. Można ją zakupić w aptece. Należy ją rozpakować dopiero przed samym badaniem, aby nie dopuścić do zanieczyszczenia.
Przynajmniej na 2–3 dni przed badaniem trzeba wstrzymać się od stosunków płciowych. Dodatkowo w tym czasie nie zaleca się zażywania antybiotyków, a także stosowania środków dezynfekcyjnych lub środków przeciwbakteryjnych. Mniej więcej 12 godzin przed wykonaniem wymazu z żołędzi prącia nie należy myć okolic penisa, a na 2–3 godziny poprzedzające wymaz należy powstrzymać się od oddawania moczu.
Przeczytaj też: Infekcje intymne u mężczyzn
Jak pobrać wymaz z penisa? Jeżeli pacjent sam pobiera wymaz z prącia, powinien przygotować sobie wymazówkę – starając się nigdzie jej nie zbrudzić. Następnie należy odchylić napletek i trzymaną wymazówką w palcach pocierać ruchem kolistym po wewnętrznej stronie napletka oraz żołędzi prącia. Wymazówkę wraz z pobranym już materiałem diagnostycznym należy umieścić w specjalnej probówce, która następnie musi zostać dostarczona do laboratorium. Warto pamiętać, aby wymazówkę opisać swoim imieniem, nazwiskiem oraz datą i godziną pobrania materiału.
Czytaj również: Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc) – co to jest, objawy, leczenie, jak można się zarazić?
Po co wykonuje się wymaz z cewki moczowej i spod napletka?
Pobierając wymaz z żołędzi prącia i spod napletka można wykryć w warunkach laboratoryjnych wirusy, bakterie oraz grzyby patologicznie kolonizujące męski narząd płciowy.
Badanie wymazu z prącia na obecność wirusów najczęściej wykonuje się w kierunku wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) oraz wirusa opryszczki pospolitej typu 2 (HSV 2), rzadziej typu 1 (HSV 1). Do przeprowadzenia tego badania wirusologicznego potrzebny jest wymaz z okolic rowka zażołędnego oraz ujścia cewki moczowej.
Badanie wymazu z penisa pod kątem patologicznych bakterii również wykonuje się z okolicy rowka zażołędnego oraz ujścia cewki moczowej. Najczęściej ocenę bakteriologiczną prowadzi się w kierunku rzęsistka pochwowego, mykoplazmy, ureaplazmy, chlamydii trachomatis oraz rzeżączki. W przypadku podejrzenia chlamydii trachomatis można również pobrać do badania mocz i nasienie. Podejrzewając rzeżączkę warto pobrać także wyciekający płyn z cewki moczowej.
Do badania obecności grzybicy penisa w pobranym materiale diagnostycznym potrzebny jest również wymaz z rowka zażołędnego oraz ujścia cewki moczowej. Można również dołączyć wymaz z miejsca chorobowo zmienionego oraz próbkę moczu pacjenta.

Kamil Kowal
Lekarz
Absolwent Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W chwili obecnej pracuje jako lekarz stażysta w Wojewódzkim Szpitalu im. Prymasa Kardynała S. Wyszyńskiego w Sieradzu. W zakresie medycyny szczególnie zainteresowany chirurgią oraz ortopedią i traumatologią.
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 16.01.2024