Czym jest fitolizyna?
Fitolizyna to tradycyjny produkt leczniczy roślinny, stanowiący mieszankę wyciągów z:
kłącza perzu,
liści brzozy,
łuski cebuli,
korzenia pietruszki,
Zawarte w tych wyciągach substancje aktywne charakteryzują się udowodnionym naukowo działaniem przeciwzapalnym i moczopędnym, a co za tym idzie prowadzą nie tylko do nasilenia diurezy, ale przede wszystkim do oczyszczania dróg moczowych z drobnoustrojów oraz drobnych złogów, określanym często mianem tzw. piasku nerkowego. Czy fitolizyna rozpuszcza kamienie nerkowe? Niestety nie, ale ułatwia ich sprawne, samoistne wydalanie z organizmu.
Fitolizyna występuje jako:
fitolizyna pasta doustna 100 g,
fitolizyna w kapsułkach lub w tabletkach,
fitolizyna w kremie.
Najbardziej popularna jest fitolizyna w formie pasty doustnej, zawierająca wyciąg etanolowy wspomnianych substancji. Pastę tę przed spożyciem należy rozpuścić. Ilość alkoholu w jednej porcji pasty jest równoważna 5 ml piwa lub 2 ml wina i nie powinna powodować żadnych negatywnych skutków.
Alternatywą dla niej jest fitolizyna w kapsułkach, które zawierają suche wyciągi ze wspomnianych roślin. Wszystkie postacie są równie skuteczne w leczeniu schorzeń układu moczowego.
Przeczytaj również:
Furagina – co to jest, jak stosować, jak działa na infekcje dróg moczowych? Jak długo brać furaginę i ile tabletek?
U kogo sprawdzi się fitolizyna? Wskazania do stosowania
Fitolizyna to mieszanka wyciągów roślinnych, stosowana jako preparat pomocniczy w:
zakażeniach i stanach zapalnych dróg moczowych,
kamicy dróg moczowych, jeżeli mamy do czynienia z drobnymi złogami.
Oprócz tego zaleca się jej stosowanie profilaktycznie, u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem rozwoju kamicy nerkowej.
Preparat uznaje się za skuteczny przy długotrwałym stosowaniu.
Fitolizyna – przeciwwskazania i środki ostrożności
Choć fitolizyna uznawana jest za bezpieczny preparat roślinny, nie każdy może po nią sięgnąć. Wśród głównych przeciwwskazań do jej stosowania wymienia się:
nadwrażliwość na substancje czynne zawarte w preparacie lub substancje pomocnicze,
nadwrażliwość na rośliny z rodziny astrowatych, baldaszkowatych, anetol, olejek miętowy, mentol, pyłek brzozy, pszenicę,
ciężkie choroby serca,
ciężkie choroby nerek,
obrzęki u osób z niewydolnością serca lub nerek,
ciążę,
karmienie piersią,
wiek poniżej 18. roku życia.
Szczególną ostrożność w stosowaniu fitolizyny należy zachować u pacjentów chorych na cukrzycę (hipoglikemizujące działanie kozieradki).
Przeczytaj również:
Tamsulozyna – zastosowanie. W których lekach? Skutki uboczne
Jak stosować fitolizynę?
W przypadku fitolizyny pod postacią pasty, rutynowo stosuje się 5 g pasty (około jedna łyżeczka) rozpuszczonej w pół szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Taki roztwór należy spożywać 3-4 razy na dobę, zachowując w miarę równe odstępy czasu. Ostatnia dawka wypaść więc może w godzinach wieczornych.
Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, kurację należy kontynuować przez maksymalnie 2-4 tygodnie. Jeżeli po tym czasie nie będą zauważalne efekty leczenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Co ważne, w trakcie terapii fitolizyną ważne jest przyjmowanie dużej ilości płynów.
A jak wygląda dawkowanie w przypadku fitolizyny w formie kapsułek? W tej formie zaleca się przyjmowanie 1 kapsułki 2 x dziennie przed posiłkiem, popijając kapsułkę dużą ilością wody.
Czy fitolizyna powoduje skutki uboczne?
Jak każdy lek, również fitolizyna może powodować działania niepożądane, występują one jednak niezwykle rzadko. Wśród najczęściej zgłaszanych przez pacjentów skutków ubocznych są:
nudności i wymioty,
wzdęcia,
biegunki,
nadwrażliwość na promieniowanie UV,
zawroty głowy,
objawy alergiczne (wysypka, nieżyt nosa, świąd skóry).
Przeczytaj również:
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego – jakie leki stosować?
Z czym nie łączyć fitolizyny? Możliwe interakcje z innymi lekami
Fitolizyna może również wpływać na działanie innych leków i suplementów diety. Jej działanie ma w tym przypadku charakter pośredni, bowiem zazwyczaj nie wchodzi z nimi w bezpośrednią interakcję.
Poprzez nasiloną diurezę fitolizyna przyspiesza eliminację z organizmu innych leków, zażywanych w tym samym czasie,
Nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych (w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych czy warfaryny), hipoglikemizujących, soli litu oraz inhibitorów monoaminooksydazy,
Przedłuża działanie paracetamolu, aminopiryny, pentobarbitalu,
Hamuje wchłanianie α-tokoferolu i β –karotenu,
Zaburza prawidłowe wchłanianie innych leków w jelicie cienkim.
Z tego względu należy poinformować lekarza o wszystkich zażywanych na stałe preparatach.
