Tomasz Kandzia

Leukocytoza, czyli nadmiar leukocytów, to stan, w którym zostaje przekroczona górna norma dla krwinek białych, 10 tys. komórek/µl.

Agranulocytoza oznacza brak lub bardzo niski poziom granulocytów (jeden z rodzajów białych krwinek) we krwi. Stan taki jest bardzo groźny i może prowadzić do sepsy (ogólnoustrojowego zakażenia) i śmierci.

Płytki krwi to elementy morfotyczne obecne w krwiobiegu wytwarzane w szpiku. Są elementem układu krzepnięcia i ich udział jest niezbędny do wytworzenia prawidłowego czopu hemostatycznego i zatrzymania krwawienia.

Przetaczanie krwi (transfuzja) to procedura medyczna polegająca na podaniu pacjentowi wcześniej pobranego i przygotowanego preparatu krwiopochodnego. Leczenie krwi może uratować życie chorego niesie jednak ryzyko wystąpienia ostrych i przewlekłych powikłań.

Mielodysplazja szpiku określana jest jako zespół mielodysplastyczny. Jest to grupa chorób układu krwiotwórczego charakteryzująca się nieprawidłowym rozrostem, nieefektywną syntezą komórek krwi i częstym przechodzeniem w ostre postacie białaczki.

Bladość to subiektywny objaw polegający na zmianie koloru skóry. Może być spowodowana przez wiele dolegliwości takich jak centralizacja krążenia, niedokrwienie.

Sinica to stan, w którym powłoki skórne i błony śluzowe są sine lub baladoniebieskie. U pacjenta obserwuje się sine usta, uszy, nos, niebieskie zabarwienie skóry dłoni, nóg, fioletowe paznokcie.

Niedobór leukocytów (leukopenia lub leukocytopenia) jest stanem organizmu, w którym liczba białych krwinek ulega obniżeniu poniżej ustalonej normy (4 tys. komórek/µl).

Hemoglobinemia to stan zwiększonego stężenia hemoglobiny w osoczu. Najczęściej jest spowodowana nadmiernym rozpadem krwinek czerwonych, podczas których hemoglobina jest uwalniania z wnętrza erytrocytów.

Siniaki, inaczej sińce to podskórne wynaczynienia krwi o kolorze sinoniebieskim powstałe najczęściej po urazach mechanicznych, po uderzeniu. W ich wyniku dochodzi do pęknięcia drobnych naczyń włośniczkowych.