Dieta przy przewlekłym i ostrym zapaleniu żołądka – jaka dieta na nieżyt żołądka?

Ostre zapalenie żołądka – przyczyny i objawy chorego żołądka

Zapalenie błony śluzowej żołądka może być spowodowane przez wiele czynników. Rozróżnia się ostry i przewlekły nieżyt żołądka. Oba stany chorobowe powodowane są przez inne przyczyny, mają różne objawy. Inaczej komponowana jest także dieta żołądkowa, stanowiąca ważny element leczenia..

Przyczyną ostrego zapalenia żołądka jest najczęściej zatrucie pokarmowe występujące po spożyciu nieświeżego pokarmu. Inne przyczyny ostrego nieżytu żołądka to nadmierne zażywanie leków, np. środków przeczyszczających, kwasu acetylosalicylowego, nadużywanie alkoholu czy zakażenie bakterią Helicobacter pylori. Helicobacter może powodować ostry stan zapalny żołądka, który po około 2 tygodniach przechodzi w postać przewlekłą. Zakażenie może też przebiec bezobjawowo i zamanifestować się dopiero po upływie dłuższego czasu. Objawy zapalenia żołądka w ostrym stadium to:

• bóle kurczowe w nadbrzuszu,
• nudności, wymioty,
• biegunka,
• wysoka temperatura,
• bóle głowy, osłabienie.

Ostre zapalenie błony śluzowej żołądka rozwija się w ciągu kilku godzin. Może trwać bardzo krótko lub przedłużyć się do kilku dni.

Przewlekły nieżyt żołądka – jak rozpoznać przewlekłe zapalenie żołądka?

Przewlekłe zapalenie żołądka może ujawnić się w różnym wieku, a rozpoznana choroba trwa zazwyczaj do końca życia. Nieleczone może być przyczyną choroby wrzodowej i nowotworów. Wśród przyczyn przewlekłego nieżytu żołądka wymienia się: zakażenie Helicobacter pylori, nadużywanie alkoholu, palenie papierosów czy stosowanie niektórych leków. Przewlekły stan zapalny żołądka może rozwinąć się także w odpowiedzi na cofanie treści dwunastnicy do żołądka – refluks żółciowy, zejście ostrego nieżytu oraz choroby autoimmunologiczne. Na rozwój przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka wpływają także inne choroby, np. niedokrwistość, cukrzyca. Chory żołądek bywa ponadto skutkiem chronicznego stresu.

W wyniku zmian zapalnych dochodzi do przerostu błony śluzowej żołądka, zwiększonego wytwarzania soków żołądkowych i nadkwaśności. W dalszym etapie choroby może dojść do zaniku błony śluzowej i niedokwaśności. W zależności od czasu trwania choroby i jej stadium objawy przewlekłego zapalenia żołądka są różne. Może też przebiegać bezobjawowo. Stan zapalny żołądka z nadkwaśnością objawia się bólami głowy, kwaśnym odbijaniem, nudnościami, wymiotami, pieczeniem za mostkiem, wzdęciami i zaparciami. W zapaleniu z niedokwaśnością charakterystyczne jest uczucie gniecenia w okolicy żołądka (ucisk w żołądku), nudności, odbijanie siarkowodorem, wzdęcia i biegunki na przemian z zaparciami.

Zarówno w stanie ostrym, jak i przewlekłym konieczne jest zastosowanie odpowiedniego modelu żywienia. Dieta przy zapaleniu żołądka pomoże złagodzić nieprzyjemne dolegliwości.

Czytaj również: Dieta na przytycie – co jeść, żeby przytyć?

Dieta przy zapaleniu żołądka – co jeść w ostrym zapaleniu śluzówki żołądka?

Dieta w ostrym zapaleniu błony śluzowej żołądka wymaga przeprowadzenia głodówki przez 24–48 godzin. W tym czasie choremu podaje się płyny, aby nie doprowadzić do odwodnienia organizmu. Zaleca się wodę przegotowaną, roztwór soli fizjologicznej, słabą herbatę bez cukru, napary z rumianku i mięty. Napoje należy podawać w temperaturze pokojowej po 100 ml co godzinę. Powinny być lekko osolone w celu uzupełnienia strat chlorku sodu wydalanego w nadmiarze przy wymiotach i biegunce.

Po upływie doby lub dwóch, w zależności od stanu chorego, można zacząć wprowadzać pokarmy papkowate bez tłuszczu i cukru, np. solone kleiki z ryżu i kaszy jęczmiennej oraz rozcieńczone wodą przegotowaną soki owocowe i warzywne. W diecie przy ostrym zapaleniu żołądka należy unikać soków z jabłek, gruszek i winogron, ponieważ te owoce nasilają procesy fermentacyjne w jelitach.

W następnej kolejności, wraz z powrotem do zdrowia, wprowadza się stopniowo sucharki, czerstwą bułkę, gotowane przetarte jabłko, marchewkę gotowaną w postaci puree, chudy rosół, gotowany drób i cielęcinę, drobne kasze, grube kasze przetarte, rozcieńczone mleko, chudy twaróg, puree z ziemniaków z masłem, cukier i olej. Po całkowitym ustąpieniu objawów problemów z żołądkiem stosuje się dietę łatwostrawną.

Czytaj również: Mleko ryżowe – właściwości, przepis, z czym podawać, czy jest zdrowe?

Przewlekłe zapalenie żołądka – jaka dieta żołądkowa?

Dieta żołądkowa w nieżycie przewlekłym kwaśnym to dieta łatwostrawna z ograniczeniem produktów pobudzających wydzielanie soku żołądkowego. Wprowadza się w niej 5 posiłków o umiarkowanej temperaturze, co chroni przed przekrwieniem błony śluzowej żołądka. Z jadłospisu diety na żołądek należy wykluczyć produkty smażone w głębokim tłuszczu, ciężkostrawne, wzdymające (nasiona roślin strączkowych, warzywa kapustne i krzyżowe), ograniczyć błonnik (razowe pieczywo, grube kasze, surowe warzywa i owoce) i zrezygnować z dań ostro przyprawionych.

W celu zwiększonego wiązania nadmiaru kwasu solnego zaleca się produkty bogate w białko: drób, ryby, jaja, twaróg, mleko. Tłuszcz hamuje wydzielanie soku żołądkowego i spowalnia motorykę żołądka, dlatego wskazane są tłuszcze łatwostrawne, np. masło, śmietanka i oleje roślinne. Z diety w przewlekłym zapaleniu żołądka należy wykluczyć produkty pobudzające wydzielanie kwasu solnego:

• mocne rosoły, buliony, esencjonalne wywary warzywne i grzybowe,
• soki owocowe i warzywne nierozcieńczone, napoje o kwaśnym smaku,
• napoje gazowane, alkohol, kawa i mocna herbata,
• produkty marynowane, wędzone, z puszki, galarety,
• sól, ostre przyprawy (np. chili, ostra papryka, pieprz cayenne, curry).

W niedokwaśnym nieżycie żołądka dieta łatwostrawna również znajduje zastosowanie. Nie należy natomiast zupełnie wykluczać produktów pobudzających czynność wydzielniczą żołądka. Należy ograniczyć błonnik i tłuszcz. W celu pobudzenia wydzielania kwasu solnego przed posiłkami warto pić soki owocowe i warzywne. Jednocześnie nie jest wskazane picie zbyt dużej ilości płynów, aby nie rozcieńczać nadmiernie soku żołądkowego.