Clonazepam – zastosowanie, jak szybko działa, czy uzależnia

Co zawiera lek Clonazepam?

Lek Clonazepam produkowany jest w formie tabletek zawierających substancję czynną w dawce 0,5 mg lub 2 mg. Dodatkowe składniki to m.in. żelatyna, laktoza, odmiana skrobi, talk, stearynian magnezu oraz barwnik żółcień pomarańczowa (E 110).

Klonazepam jest lekiem należącym do grupy benzodiazepin. Wykazuje silne powinowactwo do ośrodkowego receptora benzodiazepinowego. Klonazepam oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy, ułatwiając transmisję GABA-ergiczną. Dzięki temu spada możliwość nadmiernego pobudzenia komórki nerwowej oraz przewodzenia impulsów nerwowych w mózgu.

Na co stosuje się Clonazepam?

Clonazepam, podobnie jak inne leki z grupy benzodiazepin, stosowany jest jako lek psychotropowy o długotrwałym działaniu przeciwdrgawkowym, uspokajającym i przeciwlękowym.

Z uwagi na działanie zmniejszające napięcie mięśni szkieletowych, Clonazepam wykorzystuje się głównie w leczeniu padaczki (epilepsji), w tym różnego typu napadów tej choroby: akinetycznych, mioklonicznych, tonicznoklonicznych, nieświadomości, a także ogniskowych.

Lek ten znajduje zastosowanie również przy leczeniu wspomagającym schorzeń, jak:

• bezsenność i zaburzenia snu (u pacjentów z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego),
• napady lękowe,
• neuralgie (nerwobóle),
• psychozy.

W przypadku powyższych chorób lekarz prowadzący ustala, czy korzyści ze stosowania Clonazepamu przeważają nad skutkami ubocznymi jego stosowania. Lek ten w wielu przypadkach może bowiem wykazywać działanie uzależniające.

Czy Clonazepam usypia?

Podczas pierwszych dni leczenia u pacjentów przyjmujących Clonazepam (zwłaszcza osób w podeszłym wieku) mogą wystąpić objawy, jak: nadmierna senność, zawroty głowy, spowolnienie reakcji i mowy. Dolegliwości te wynikają z przyzwyczajania się układu nerwowego do działania leku i powinny ustępować w trakcie kontynuowania leczenia.

Mimo to, podczas terapii Clonazepamem nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, a także obsługiwać urządzeń mechanicznych.

Po jakim czasie Clonazepam zaczyna działać?

Po podaniu doustnym Clonazepamu (w dawce 2 mg) działanie leku jest odczuwalne już po 30-60 minutach. U osób dorosłych utrzymuje się ono do 12 godzin. Podanie dożylne wywołuje niemal natychmiastowy efekt, jednak utrzymuje się krócej, zaledwie 2-3 godziny.

Aby utrzymać stałe, terapeutyczne działanie, lek powinien być przyjmowany regularnie, średnio w 3 dawkach oraz w równych odstępach czasowych. Dawkowanie jest zawsze ustalane przez lekarza specjalistę i może być stopniowo zwiększane aż do ustalenia satysfakcjonującego efektu leczniczego. Czas leczenia jest ustalany indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta.

Clonazepam i groźne interakcje

Bardzo ważną wskazówką dla pacjentów przyjmujących Clonazepam jest kategoryczny zakaz spożywania alkoholu. Interakcja leku z alkoholem powoduje trudne do przewidzenia modyfikacje działania substancji czynnej i silne działanie na ośrodkowy układ nerwowy, przez co może wystąpić nasilenie działań niepożądanych. Łączenie benzodiazepin z alkoholem może doprowadzić do śpiączki, a nawet do śmierci.

Inne leki, których nie wolno przyjmować jednocześnie z Clonazepamem, to m.in.:

• preparaty przeciwpadaczkowe (hydantoina, fenobarbital),
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy),
• erytromycyna (antybiotyk),
• cymetydyna (stosowana w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy),
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy),
• leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych (fluwoksamina, fluoksetyna),
• leki przeciwdepresyjne,
• leki przeciwalergiczne powodujące senność,
• silne preparaty przeciwbólowe (morfina, kodeina).

Działania niepożądane a stosowanie klonazepamu

Clonazepam, jak większość preparatów farmakologicznych, może powodować objawy niepożądane, choć ich występowanie i nasilenie jest często kwestią indywidualną.

Niektóre skutki uboczne mogą być groźne dla zdrowia a nawet życia. W przypadku ich wystąpienia należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza lub na pogotowie.

Ciężkie działania niepożądane to między innymi:

• silna reakcja alergiczna, której towarzyszy obrzęk języka lub ust, występowanie płytkiego, świszczącego oddechu i ogólne uczucie duszności;
• przyspieszony rytm serca, ból w klatce piersiowej, który może promieniować w okolice obojczyka, szyi lub ramion;
• współwystępowanie nadmiernego osłabienia z obrzękami kostek, dusznością i kaszlem;
• naprzemienne występujące stany podniecenia i pobudzenia oraz silnej depresji (której towarzyszą skłonności samobójcze);
• halucynacje, zaburzenia świadomości, koszmary senne, psychozy, pogłębiający się niepokój oraz nietypowe zachowania.

Najprawdopodobniej zaburzenia te występują najczęściej podczas łączenia leku Clonazepam z alkoholem lub u osób starszych.

Do innych skutków ubocznych, mogących towarzyszyć terapii lekiem Clonazepam, należą także:

• zaburzenia liczebności elementów morfotycznych krwi,
• wysypki skórne, świąd,
• zaburzenia widzenia,
• zaburzenia oddychania,
• obniżenie ciśnienia krwi,
• zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka,
• nudności, bóle żołądkowe, brak apetytu,
• drżenie lub wiotczenie mięśni,
• nietrzymanie moczu,
• zaburzenia pigmentacji skóry,
• zaburzenia miesiączkowania,
• osłabienie libido.

Lek nie powinien być stosowany w ciąży i podczas karmienia piersią (przenika do mleka matki).

Clonazepam a uzależnienie

Clonazepam, zwłaszcza przyjmowany przez dłuższy czas, może niestety doprowadzić do rozwinięcia uzależnienia, zarówno na poziomie psychicznym jak i fizycznym. Ryzyko rozwoju uzależnienia zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki oraz czasu leczenia i jest także istotnie wyższe u osób uzależnionych od innych używek (alkoholu, narkotyków).

Z uwagi na silne działanie Clonazepamu, nigdy nie wolno przerywać stosowania leku na własną rękę, bez konsultacji z lekarzem. Nagłe odstawienie może wywołać objawy odstawienne: spadek nastroju, zaburzenia snu, drgawki, omamy, bóle głowy i wiele innych. W przypadku zaprzestania kuracji, preparat należy odstawiać stopniowo, zmniejszając dawkę co kilka dni.