loader loader

Psychoza poporodowa – co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie

Ostatnio coraz więcej mówi się o okołoporodowych zaburzeniach nastroju. Mimo to, dla wielu osób pozostają one tematem tabu – zwłaszcza jeśli prowadzący ciążę ginekolog lub położna sami z siebie nie udzielają na ten temat informacji. Szczególnie mało wiadomo na temat psychozy poporodowej, wymienianej często obok baby bluesa i depresji poporodowej jako typowe zaburzenie związane z połogiem. Czym jest, jaki jest przebieg psychozy poporodowej i jak się ją leczy?

Psychoza poporodowa – co to jest?

Psychoza poporodowa to nagły stan psychiatryczny, który charakteryzuje się dużą gwałtownością i ekspresowym narastaniem natężenia objawów. Wspomniane objawy klasyfikowane są jako psychotyczne afektywne, z występującym majaczeniem. Występowanie psychozy poporodowej dotyka 0,1–0,2 proc. kobiet.

Kiedy może się pojawić psychoza poporodowa? Psychoza poporodowa pojawia się w okresie od kilku dni do kilku tygodni po porodzie. Najczęściej jest to trzeci dzień po urodzeniu dziecka. Istnieją jednak przypadki, w których psychoza poporodowa pojawiła się z opóźnieniem – nawet do roku po rozwiązaniu. Zazwyczaj jednak symptomy dają o sobie znać w pierwszym miesiącu od dnia porodu.

Psychoza poporodowa – objawy choroby

Jeśli chodzi o objawy psychozy poporodowej, najczęściej charakteryzuje się ona hipomanią, rzadziej przypomina schizofrenię lub epizod mieszany. Co ciekawe, nie towarzyszy jej osobna jednostka w klasyfikacji chorób i zaburzeń psychicznych.

Jakie są etapy psychozy poporodowej? Zaburzenie rozwija się nagle, ale można wyróżnić pewne jego etapy.

  1. W przebiegu psychozy poporodowej początkowo pojawia się bezsenność, a w niektórych przypadkach – brak snu nawet przez kilka kolejnych dób. Kobieta często nie odczuwa również głodu. Jest za to pobudzona i drażliwa, zdarza jej się unikać opieki nad dzieckiem i nie podejmować czynności z nią związanych.
  2. Po jakimś czasie pojawiają się również objawy psychotyczne psychozy poporodowej – urojenia i omamy. Chora zaczyna słyszeć głosy: treści omamów związane są z dzieckiem lub przebytym porodem. Pacjentka niekiedy zaczyna doświadczać urojeń słuchowych w postaci głosów, które nakazują jej zabić siebie, dziecko lub obydwoje naraz. Częstym objawem jest także „przekazywanie informacji” o tym, że jej dziecko zostało opętane przez demona. Pacjentce towarzyszą przy tym zaniepokojenie, splątanie i rozproszenie uwagi, a także urojenia płynące z innych układów zmysłów: wzrokowe, węchowe i dotykowe. Problem dzieciobójstwa dotyka ok. 4 proc. kobiet z psychozą poporodową.

Przyczyny psychozy poporodowej

Choroba ta jest zjawiskiem niezwykle rzadkim i dotyczy w ogromnej większości pacjentek, u których występują zaburzenia psychiczne, w szczególności choroba afektywna dwubiegunowa (72 do 80 proc. przypadków). Rzadziej pojawia się u pacjentek chorych na schizofrenię (ok. 12 proc. przypadków).

Na występowanie psychozy poporodowej szczególnie narażone są kobiety ze zdiagnozowaną chorobą afektywną dwubiegunową, w których bliskiej rodzinie wystąpiły już przypadki tego zaburzenia.



Psychoza poporodowa występuje przede wszystkim u kobiet, które rodziły po raz pierwszy.
Inne czynniki ryzyka to przedłużająca się ciąża i występowanie zaburzeń nastroju w czasie ciąży. Wpływ mają także zbyt długi czas porodu, zaburzenia snu oraz powikłania poporodowe, a także rozwiązanie drogą cesarskiego cięcia.

Ryzyko wystąpienia psychozy poporodowej zmniejsza się z każdym tygodniem po porodzie. Jednak jeśli zaburzenie to wystąpi, niezbędna jest hospitalizacja – ze względu na zagrożenie życia i zdrowia dziecka.

Psychoza poporodowa – jak się ją leczy?

Leczenie psychozy poporodowej zależy od indywidualnego przypadku pacjentki – nie ma jednej określonej metody terapii. W przypadku, gdy epizod ten towarzyszy chorobie afektywnej dwubiegunowej lub schizofrenii, najczęściej podejmuje się leczenie odpowiednio dostosowane do danej jednostki chorobowej.

Psychozę poporodową leczy się farmakologicznie, najczęściej poprzez zastosowanie leków antypsychotycznych – neuroleptyków. W przeważającej większości przypadków wymaga to zaprzestania karmienia piersią. W przypadkach, w których leki przeciwpsychotyczne nie dają rezultatów, rozważa się również terapię elektrowstrząsową. Należy tutaj zauważyć, że dzisiejsza terapia elektrowstrząsowa nie przypomina tej opisywanej w popularnych mediach – jest nieporównywalnie mniej inwazyjna dla pacjenta. Mimo to, stosuje się ją jedynie w ostateczności, ze względu na możliwość wystąpienia zaników pamięci jako skutku ubocznego.

U niektórych kobiet stosuje się również terapię hormonalną – w postaci estradiolu podawanego podjęzykowo. Stosuje się ją w przypadkach, w których psychozie poporodowej towarzyszy także stężenie estrogenów, charakterystyczne dla niewydolności gonad.

Psychoza poporodowa – leczenie długoterminowe

Psychoza poporodowa jest niezwykle rzadkim zaburzeniem, jednak wyjątkowo niebezpiecznym – zarówno dla życia matki, jak i dziecka. Przebycie jej jest dla młodej matki doświadczeniem traumatycznym, stąd – obok farmakoterapii – warto również zadbać o odpowiednią pomoc psychoterapeuty.

Ważne jest również bezwarunkowe wsparcie partnera, rodziny i bliskiego otoczenia – tak w zakresie szybkiego reagowania bliskich na towarzyszące epizodowi objawy, jak i podczas rekonwalescencji.

Otoczenie chorej musi być świadome faktu, że kobieta dotknięta tym zaburzeniem nie jest świadoma swoich czynów i nie ponosi żadnej winy za skutek niebezpiecznych działań, których się wówczas podejmuje – ich uświadomienie sobie po fakcie jest ogromnym obciążeniem dla jej zdrowia psychicznego.



Czy psychoza poporodowa jest wyleczalna? Leczenie psychozy poporodowej jest szybkie i wysoce efektywne. Towarzyszy mu całkowita remisja objawów. Warto jednak pamiętać, że pacjentka, u której wystąpiła psychoza poporodowa, jest narażona na jej wystąpienie również przy kolejnych porodach – powinna zatem już w czasie ciąży zostać objęta specjalistyczną opieką psychologiczno-psychiatryczną.

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  1. Dudek, D., Siwek, M., Zięba, A., Nowak, G. (2002) Depresja poporodowa. Przegląd Lekarski, 59(11):919-923;
  2. Jaeschke, R., Siwek, M., Dudek, D. (2012) Poporodowe zaburzenia nastroju – update 2012. Neuropsychiatria i Neuropsychologia, 7(3):113-121;
  3. Melka-Roszczyk, M., Malinowski, W. (2013) Psychoza poporodowa. Family Medicine & Primary Care Review, 5(3):349-350.
Opublikowano: 24.06.2022; aktualizacja:

Oceń:
5.0

Monika Mazurek

Monika Mazurek

Psycholog

ukończyła psychologię o specjalności klinicznej i neuropsychologicznej USWPS w Warszawie, doktorantka Instytutu Psychologii UJ w Krakowie. Autorka prac naukowych poświęconych psychologii klinicznej i kilkuset artykułów popularnonaukowych o tematyce z zakresu neuropsychologii, seksuologii klinicznej i psychologii osobowości. Na co dzień zajmuje się popularyzacją zagadnień dotyczących powiązań pomiędzy biologią, psychologią i medycyną.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Schizofrenia prosta – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie

 

Czy stres może być przyczyną nadwagi i utrudniać odchudzanie?

 

Psychiczne skutki aborcji

 

Przemęczenie – przyczyny, objawy, jak leczyć

 

Mizoandria – przyczyny, objawy, leczenie niechęci do mężczyzn

 

Nerwica – czym jest? Objawy i leczenie zaburzeń nerwicowych

 

Mitomania – kłamstwo patologiczne – czym jest i jak się je leczy?

 

Inteligencja emocjonalna – czym jest i jak ją rozwijać?