Wypadanie włosów u mężczyzn – przyczyny i leczenie

Dlaczego włosy wypadają?

Każdy człowiek ma na głowie 100–150 tysięcy włosów, a ich codzienna utrata w liczbie około 100 jest normalnym zjawiskiem. Zachowanie prawidłowej ilości włosów związane jest z ich cyklem wzrostu, w trakcie którego włosy ulegające inwolucji wypadają, a na ich miejscu pojawiają się nowe. Pierwszymi oznakami wypadania włosów może być ich nadmierna utrata zaobserwowana podczas czesania lub mycia.

Wypadanie włosów u mężczyzn jest zjawiskiem powszechnym i pojawia się u coraz młodszych panów. Istnieje jednak wiele czynników, które są przyczyną wczesnej i nadmiernej utraty włosów. Zalicza się do nich głównie:

• nadmiar androgenów,
• czynniki genetyczne,
• choroby przewlekłe, w tym autoimmunologiczne,
• niewłaściwą dietę,
• działania niepożądane niektórych leków.

Częstą przyczyną osłabienia włosów, a w konsekwencji także ich utraty jest niewłaściwa pielęgnacja. Włosy poddawane zabiegom przy użyciu ciepła i często farbowane stają się słabsze. Zbyt mocne wyczesywanie lub nerwowe odgarnianie włosów także osłabia cebulkę włosa i może powodować ich wypadanie.

Wypadanie włosów – przyczyny hormonalne

Za najczęstszą przyczynę nadmiernej utraty włosów u mężczyzn uznaje się czynniki hormonalne. Łysienie androgenowe dotyka około 70–80% mężczyzn w różnym wieku.

Męski typ łysienia ma charakterystyczny przebieg – dochodzi do stopniowego cofania się linii włosów na czole i skroniach, tworzą się tzw. zakola, dodatkowo włosy ulegają przerzedzeniu na czubku głowy. Pierwsze objawy łysienia androgenowego rozpoczynają się zwykle pomiędzy 25 a 30 rokiem życia, a przerzedzenie włosów ma charakter okresowy – dwa razy w ciągu roku można zaobserwować nadmierną utratę włosów.

To też może Cię zainteresować: Co oznacza ból czubka głowy?

Łysienie typu męskiego najbardziej nasila się w wieku 35–45 lat, a po kilku latach może dojść do całkowitego wyłysienia.

Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za pojawienie się łysienia androgenowego jest testosteron – męski hormon płciowy produkowany w jądrach i korze nadnerczy. Ulega on przekształceniu w silniejszy dihydrotestosteron (DHT) pod wpływem enzymu 5α-reduktazy.

Z racji tego, ze enzym ten jest w organizmie rozmieszczony nierównomiernie, różne są efekty jego działania. Największa aktywność 5α-reduktazy występuje w okolicy czołowej i skroniowej – i to właśnie w tych obszarach objawy wypadania włosów pojawiają się najwcześniej i są najbardziej nasilone. Inaczej wygląda sytuacja w części potylicznej, gdzie enzym ma bardzo niską aktywność, dzięki czemu włosy w tym obszarze nie wypadają.

Pod wpływem działania dihydrotestosteronu włosy stają się słabsze i cieńsze, ich faza wzrostu ulega skróceniu i hamowane jest odrastanie nowych włosów. Wszystkie te czynniki ostatecznie prowadzą do wypadania włosów.

Choroby przewlekłe a utrata włosów

Nadmierne wypadanie włosów u mężczyzn może być objawem towarzyszącym wielu chorobom przewlekłym, takim jak niedoczynność tarczycy czy toczeń rumieniowaty układowy (SLE).

Mężczyźni rzadziej niż kobiety zapadają na te choroby, jednak mogą one mieć wpływ na utratę włosów. Dodatkowo do wypadania włosów może prowadzić grzybica owłosionej skóry głowy.

Łysienie plackowate jest dolegliwością zaliczaną do chorób autoimmunologicznych i może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. W wyniku nieprawidłowej reakcji systemu odpornościowego dochodzi do niszczenia mieszków włosowych, a to prowadzi do utraty włosów, które wypadają kępkami, odsłaniając gładką skórę głowy. W łysieniu plackowatym stosuje się leczenie objawowe, natomiast z racji immunologicznego podłoża choroby, nie jest możliwe całkowite wyleczenie.

Polekowe wypadanie włosów

Utrata włosów może być konsekwencją przyjmowania leków, które osłabiają mieszki włosowe. Zalicza się do nich między innymi:

• leki przeciwdepresyjne,
• środki stosowane podczas chemioterapii nowotworów,
• niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne,
• leki przeciwreumatyczne, m.in. metotreksat,
• retinoidy (pochodne witaminy A), stosowane w łuszczycy,
• niektóre antybiotyki,
• antykoagulanty (warfaryna, heparyna),
• leki przeciwgrzybicze.

Polekowe wypadanie włosów ma charakter przejściowy i zwykle po zaprzestaniu przyjmowania danego środka farmakologicznego kondycja włosów w krótkim czasie wraca do normy.

Dieta i stres a utrata włosów

Ogromny wpływ na stan naszego zdrowia i rozwój wielu chorób ma sposób odżywiania. Podobnie jest z włosami, niedobór lub nadmiar niektórych składników odżywczych w naszej diecie może doprowadzić do zniszczenia, osłabienia i wreszcie wypadania włosów.

Niedobór białka, witaminy B₁₂ i żelaza może skutkować nadmierną utratą włosów. Dlatego należy zadbać o to, aby tych składników nie brakowało w diecie, a jeśli to jest konieczne, należy je suplementować.

Utrata włosów może być skutkiem nagłego lub przewlekłego stresu, zarówno psychicznego, jak i fizycznego. Zbyt szybkie tempo życia, problemy w pracy i w życiu osobistym mogą prowadzić do nadmiernego wypadania włosów.

Ponadto szeroko pojęte urazy, w tym operacje (zwłaszcza rozległe), stanowią jedną z przyczyn łysienia. Zazwyczaj ma ono miejsce nie od razu, ale po kilku tygodniach od zabiegu i jest przejściowe. Również nagły spadek masy ciała może w konsekwencji przyczyniać się do utraty włosów.

Szampony i leki na wypadanie włosów

By przeciwdziałać nadmiernemu wypadaniu włosów, w pierwszej kolejności warto wypróbować szampony, które chronią przed utratą włosów. To sprawdzony i skuteczny sposób na wypadanie włosów. Oprócz kosmetyków dostępne są także leki. W ostatnim czasie medycyna poczyniła ogromne postępy w zakresie leczenia łysienia typu męskiego. Stało się tak głównie za sprawą pojawienia się inhibitora 5α-reduktazy.

W leczeniu łysienia u mężczyzn obecnie stosuje się dwa leki: finasteryd (jest on inhibitorem 5α-reduktazy, dzięki czemu zmniejsza stężenie dihydrotestosteronu – hormonu odpowiedzialnego za łysienie androgenowe) oraz minoksydyl.

Ten ostatni jest lekiem przeznaczonym do stosowania miejscowego. Jego skuteczność polega na poprawie ukrwienia skóry głowy poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do odżywienia mieszków włosowych. Skutkiem działania minoksydylu jest zapobieganie wypadaniu nowych włosów, a także częściowy wzrost nowych.

Efekty działania obu leków widoczne są po kilku miesiącach i utrzymują się tylko wtedy, kiedy terapia jest kontynuowana. W przypadku zaprzestania stosowania tych leków proces łysienia będzie postępował.

Domowe sposoby na wypadanie włosów

Do domowych sposobów na wypadanie włosów należy zaliczyć:

• zmianę nawyków żywieniowych – prawidłowo zbilansowana dieta na wypadanie włosów ma wpływ na stan włosów, skóry i paznokci;
• codzienną pielęgnację włosów, np. poprzez używanie dobrego szamponu na wypadanie włosów;
• ograniczenie wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych, które mogą osłabiać włosy (farbowanie, suszenie z bliskiej odległości);
• stosowanie maseczek na wypadanie włosów robionych samodzielnie w domu, np. z żółtka i oleju rycynowego, z drożdży, z żółtek i oliwy z oliwek;
• stosowanie płukanek ziołowych ze skrzypu lub pokrzywy, które pobudzają wzrost włosów;
• ograniczenie stresu, który może być jedną z przyczyn wypadania włosów.