Krew na papierze toaletowym i świeża krew z odbytu – jakie przyczyny?

Krew na papierze toaletowym a hemoroidy

Guzki krwawnicze, potocznie określane jako hemoroidy, są strukturą fizjologicznie znajdującą się wewnątrz odbytu. Są to uwypuklenia błony śluzowej odbytu utworzone przez znajdujące się pod nią sploty żylne oraz tkankę łączną. Sama obecność hemoroidów nie jest zatem stanem patologicznym. O chorobie można mówić w sytuacji, gdy guzki krwawnicze ulegają powiększeniu bądź wypadaniu na zewnątrz kanału odbytu.

Czytaj również: Krwawienie owulacyjne – plamienie podczas owulacji

Rozróżniamy cztery stopnie choroby hemoroidalnej:

• guzki są powiększone jednak nie wypadają;
• guzki wypadają podczas wypróżnienia jednak ulegają samoistnemu odprowadzeniu po zakończeniu defekacji;
• guzki wypadają podczas wypróżnienia ale wymagają ręcznego odprowadzenia;
• guzki są obecne na zewnątrz niezależnie od wypróżnień i nie dają się odprowadzić ręcznie.

Objawy choroby hemoroidalnej są zróżnicowane w zależności od jej stopnia. W przypadku guzków wewnętrznych jedynym objawem są na ogół ślady jasnoczerwonej krwi na papierze toaletowym oraz powlekającej masy kałowe (krwawiące hemoroidy). Niekiedy pojawia się również świąd okolicy odbytu, a także, przy powiększonych guzkach, uczucie niepełnego wypróżnienia. Wypadające hemoroidy na ogół nie dają objawów.

Zobacz też: Guzek w odbycie – co może oznaczać?

Ból odbytu natomiast może się pojawić w przypadku zakrzepicy w obrębie guzka.

Do rozpoznania choroby hemoroidalnej na ogół wystarczy badanie przez odbyt wykonane przez lekarza. Przeprowadzenie tego badania jest konieczne, aby rozpoznać chorobę hemoroidalną, ale również wykluczyć inną przyczynę krwawienia z odbytu świeżą krwią, a mianowicie raka odbytu. Takie badanie nie daje oczywiście możliwości wykluczenia nowotworu, jednak znaczny odsetek nowotworowych zmian odbytnicy znajduje się w rejonach badanych przez lekarza.

To też może Cię zainteresować: Ból pośladków – przyczyny, leczenie, zabiegi, domowe sposoby

Świeża krew z odbytu – objaw szczeliny odbytu

Szczelina odbytu jest drugą, obok choroby hemoroidalnej, najczęstsza przyczyna pojawienia się świeżego krwawienia z odbytu. Istotą dolegliwości jest linijne pęknięcie błony śluzowej powstałe na skutek nadmiernego rozciągnięcia ścian odbytu. Może ono być spowodowane: zaparciami, biegunkami, licznymi porodami, dużą masą urodzeniowa dziecka, stosunkiem analnym, nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit, tj. wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna. W tych ostatnich przypadkach pojawia się także śluz z odbytu.

Przeczytaj: Krwawienie podczas stosunku – co może oznaczać?

W celu zdiagnozowania choroby lekarz przeprowadza badanie przez odbyt. Niekiedy takie badanie nie jest konieczne, ponieważ szczelina bywa widoczna po rozchyleniu pośladków. W przypadku trudności diagnostycznych niezbędne mogą okazać się badania endoskopowe, jak rektoskopia bądź sigmoidoskopia.

Objawy szczeliny odbytu to:

• ból podczas wypróżnień – niekiedy ból uniemożliwia wykonanie badania per rectum (przez odbyt);
• uczucie mokrego odbytu;
• krwawienie z odbytu – najczęściej bezpośrednio po wypróżnieniu;
• świąd odbytu;
• pieczenie odbytu.

Leczenie szczeliny odbytu polega na stosowaniu: środków zmiękczających stolec i obniżających napięcie zwieraczy, leków przeciwzapalnych. Zalecane jest stosowanie diety bogatoresztkowej oraz robienie ciepłych nasiadówek. W przypadku kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi efektów, konieczna może okazać się operacja niecałkowitego przecięcia zwieracza wewnętrznego odbytu wraz z wycięciem bądź pozostawieniem szczeliny.

Czytaj również: Clostridium difficile – przyczyny, objawy, leczenie zakażenia

krwawienia z odbytu podczas wypróżniania a uchyłki jelita grubego

Uchyłki jelita grubego są dolegliwością dotyczącą głównie osób w średnim wieku, tj. po 40. roku życia. Powstają one przede wszystkim u pacjentów, których dieta jest uboga w błonnik. Ich najczęstszą lokalizacją jest esica, czyli odcinek jelita grubego łączący odbytnicę z okrężnicą. Choroba najczęściej jest bezobjawowa i wykrywana przypadkowo podczas badań endoskopowych.

Może jednak dawać objawy, takie jak:

• bóle brzucha – najczęściej w lewym dole biodrowym;
• biegunki z krwią lub zaparcia (krwista biegunka jest rzadkością);
• wzdęcia;
• jasnoczerwona krew w stolcu.

Do rozpoznania uchyłków jelita wystarczyć może badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej. Niekiedy jednak niezbędne okazać się mogą dokładniejsze badania obrazowe, tj. tomografia komputerowa. Badanie endoskopowe w postaci kolonoskopii również jest przydatne jednak ma swoje ograniczenia – nie może być przeprowadzone w przypadku zapalenia uchyłków jelita.

Leczenie choroby uchyłkowej jelit polega na wzbogaceniu diety w błonnik, stosowaniu leków przeciwbólowych oraz rozkurczowych. Leczeniem zachowawczym przy pomocy diety lub leków nie da się usunąć uchyłków, można uniknąć natomiast nieprzyjemnych dolegliwości związanych z obecnością choroby.

Krwawienia z odbytu – czy to rak jelita grubego?

Krew na papierze toaletowym jest objawem alarmującym w przypadku raka jelita grubego. Krwawienie jest najczęściej kojarzone właśnie z tym nowotworem. Choroba nowotworowa odbytu najczęściej atakuje osoby w wieku 40–50 lat. Przyczyna rozwoju choroby nie jest znana. Wiadomo natomiast, że osoby z pozytywną historią rodzinną w kierunku raka odbytu są bardziej narażone.

Również pacjenci z chorobami jelit jak: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół Gardnera, Turcota, Lyncha, znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju nowotworu. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby związanymi z trybem życia jest nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, otyłość, zła dieta. Z kolei tak zwane smoliste stolce (czarny stolec) charakterystyczne są dla krwawienia z przewodu pokarmowego, choć objaw ten może także wskazywać na raka jelita grubego.

Objawami raka odbytu są:

• uczucie niepełnego wypróżnienia;
• świeża krew w kale i widoczna na papierze toaletowym;
• ból brzucha;
• biegunki, zaparcia.

Chorzy mogą zgłaszać także pojawienie się krwi z odbytu.

W przypadku wyczuciu przez lekarza podczas badania per rectum niepokojącej zmiany wewnątrz odbytu może skierować pacjentka na badania dodatkowe tj. kolonoskopia, rektoskopia z pobraniem wycinków guza do badań histopatologicznych. Badania te umożliwiają określenie typu nowotworu.

Leczenie polega na wycięciu odbytu. Istnieje kilka metod wykonania tej operacji. W zależności od wariantu może to być wycięcie miejscowe, wycięcie z pozostawieniem zwieraczy, bądź wytworzenie stomii, czyli wyłonienia jelita grubego na zewnątrz powłok jako sztucznego odbytu. Wariant operacji jest determinowany stopniem zaawansowania nowotworu. Uzupełnieniem leczenia może być radio- lub chemioterapia.