loader loader

Tasznik pospolity – właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania

Tasznik pospolity to jedna z tych roślin, którą praktycznie każdy z nas mija na swojej drodze podczas codziennych spacerów w okresie od wczesnej wiosny po późną jesień. Nie ma w tym nic dziwnego, w końcu uznaje się tę roślinę za chwast i wszędzie jej pełno. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę z wyjątkowych właściwości tasznika – jakie więc jest zastosowanie chwastu? Odpowiadamy w poniższym tekście.

Jak wygląda tasznik pospolity i gdzie występuje?

Występowanie tasznika pospolitego jest niezwykle powszechne na całej półkuli północnej. Gatunek ten należy do bardzo ekspansywnych. Tasznik rośnie na polach, pastwiskach, łąkach, nieużytkach, przydrożach. Chętnie aklimatyzuje się także w przydomowych ogródkach. W Polsce tasznika pospolitego w okresie jego kwitnienia spotkać można praktycznie wszędzie.

Tasznik pospolity (łac. Capsella bursa-pastoris), zwany zwyczajowo także „kaszką”, „tobołkami pastuszymi”, „bydelnikiem” czy „kaletką pasterską”, to roślina jednoroczna bądź dwuletnia, należąca do rodziny kapustowatych. Posiada wzniesioną, rozgałęziającą się łodygę, która dorasta do ok. 60 cm wysokości. Dolne liście tworzą rozetę, najczęściej są pierzastodzielne, ogonkowe. Z kolei górne liście łodygowe ułożone są naprzeciwlegle, posiadają lancetowaty kształt oraz gładkie brzegi.

Ziele tasznika pospolitego kwitnie drobnymi, zebranymi w groniaste kwiatostany, czteropłatkowymi kwiatami w kolorze białym lub kremowym (kwitnienie przypada na okres od kwietnia do późnej jesieni). Owoce stanowią łuszczynki w kształcie sercowatym.

Ziele tasznika pospolitego – właściwości lecznicze

Choć tasznika pospolitego uznaje się powszechnie za chwast, to także roślina jadalna oraz gatunek wykorzystywany w medycynie ludowej. Surowiec leczniczy stanowi ziele (łącznie z rozetką liści odziomkowych), zebrane w początkowym okresie kwitnienia i suszone w warunkach naturalnych, w cieniu i przewiewie lub w suszarniach w temperaturze do 35°C.

Obecne w nim związki chemiczne to: flawonoidy (m.in. rutozyd, diosmina), garbniki, aminy biogenne (cholina, histamina), kwasy organiczne (w tym fenolokwasy), aminokwasy (m.in. walina, ornityna, prolina), żywice, olejek eteryczny, witaminy (m.in. wit. A, C, K oraz niektóre wit. z grupy B), związki mineralne (m.in. sole potasu i wapnia).

Działanie tasznika pospolitego jest wielokierunkowe. A jest to:

  • działanie ściągające,
  • działanie przeciwkrwotoczne,
  • działanie przeciwzapalne,
  • działanie moczopędne,
  • działanie antyseptyczne,
  • działanie regulujące przemianę materii,
  • działanie pobudzające krążenie.

Tasznik pospolity – zastosowanie lecznicze

Biorąc pod uwagę właściwości lecznicze surowca, tasznik stosowany jest przede wszystkim w dolegliwościach związanych z układem krążenia. To popularny środek hamujący krwawienie. Co interesujące, w okresie I wojny światowej tasznik stanowił powszechny środek przeciwkrwotoczny, napotny oraz moczopędny.

Zgodnie z monografią EMA (Europejska Agencja ds. Leków) ziele tasznika posiada status „tradycyjnego ziołowego produktu leczniczego zmniejszającego obfite krwawienia miesiączkowe u kobiet z regularnymi cyklami miesiączkowymi, po wykluczeniu przez lekarza poważnych schorzeń”.

W praktyce jednak, wewnętrznie wykorzystuje się go także tradycyjnie jako remedium na:

Zewnętrzne stosowanie ekstraktów z ziela tasznika pospolitego (do przemywania lub w formie okładów) obejmuje leczenie stanów zapalnych skóry, owrzodzeń, czyraków, odleżyn, wyprysków i drobnych ran. Świeży sok lub świeże ziele tasznika przyłożone do krwawiącego skaleczenia działa tamująco (właściwości tej nie posiadają napary!).

Warto także dodać, że tasznik, jako roślina jadalna i zarazem bardzo odżywcza, może być wykorzystywany w kuchni. W wielu krajach stosuje się go jako składnik do sałatek. Z powodzeniem można go także dodawać do zup czy koktajli.

Jak stosować tasznika pospolitego?

Ziele tasznika pospolitego można przetwarzać w celach leczniczych w rozmaity sposób. Najczęściej wykorzystuje się świeżo zebrany surowiec (należy pamiętać, aby zbioru dokonywać z terenów niezanieczyszczonych!), ale można sięgać także po ten ususzony, dostępny m.in. w sklepach zielarskich.

Sok
Czy tasznik można pić? Tak – najprostszym sposobem wykorzystania tasznika jest sporządzenie z niego świeżego soku. Jak się okazuje, jest to także jedna z lepszych form przyjmowania surowca (wysoka temperatura rozkłada niektóre z cennych substancji czynnych obecnych w taszniku, m.in. peptydy). Aby go zrobić, wystarczy wycisnąć surowiec w wyciskarce. Sok należy spożywać po uprzednim rozcieńczeniu, w ilości od 2 do 4 łyżek na dzień.

Macerat wodny
Ok. 2 łyżek ususzonego ziela tasznika należy zalać szklanką wody w temperaturze pokojowej i odstawić na noc. Tak przygotowany specyfik należy odcedzić i przyjmować w celach leczniczych w ilości ok. 2 do 4 łyżek na dzień.

Napar
Ok. łyżeczki ususzonego surowca zalewamy szklanką wrzątku i odstawiamy pod przykryciem na 15-20 min. Następnie przecedzamy i pijemy w ilości ok. 1/4 szklanki 2 razy na dzień przy problemach z nadmiernym krwawieniem miesiączkowym.

Przeciwwskazania do stosowania tasznika pospolitego

Wprawdzie tasznik jest rośliną łatwo dostępną i posiada długą tradycję leczniczego zastosowania, to jednak nie każdy powinien po niego sięgać. Powód? Wyciągi z surowca mogą działać oksytocynopodobnie (działanie pobudzające skurcze macicy), jego stosowanie nie jest wskazane przez kobiety ciężarne.

Europejska Agencja ds. Leków (EMA) nie zaleca go także w okresie karmienia piersią oraz dzieciom i młodzieży poniżej 18. roku życia.

Bibliografia

 
W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści.


  1. Kozub A i wsp. Tasznik – pospolity chwast i mało znana roślina lecznicza. Postępy Fitoterapii 2012;4:250-253.
  2. Matławska I. Farmakognozja. Podręcznik dla studentów farmacji. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, 2008.
  3. https://www.ema.europa.eu/en/documents/herbal-monograph/final-community-herbal-monograph-capsella-bursa-pastoris-l-medikus-herba-first-version_en.pdf (data wejścia: 19.05.2023).

Opublikowano: 19.05.2023; aktualizacja:

Oceń:
5.0

Paulina Znajdek-Awiżeń

Paulina Znajdek-Awiżeń

dr nauk farmaceutycznych

Absolwentka Wydziału Farmacji Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Tytuł doktora nauk farmaceutycznych uzyskała na podstawie badań prowadzonych w Katedrze i Zakładzie Farmakognozji UMP. Członek Sekcji Fitoterapii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Pracownik apteki, a także wykładowca w technikum farmaceutycznym. Prowadzi kursy, szkolenia oraz warsztaty z zakresu towaroznawstwa zielarskiego oraz wykorzystania roślin w profilaktyce i leczeniu różnych dolegliwości. Autorka i współautorka artykułów o charakterze naukowym i popularnonaukowym publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Współautorka książki „Żyj naturalnie czyli dekalog zdrowego życia”.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Znamię kukurydzy – właściwości lecznicze, przeciwwskazania, na co pomaga?

 

Szafran – cena, właściwości i zastosowanie

 

Lucerna siewna – właściwości, działanie i przeciwwskazania

 

Goździki – na ból zęba i gardła – właściwości, działanie i skutki uboczne

 

Zioła na tarczycę – czy są skuteczne i leczą?

 

Blekot pospolity – właściwości i zastosowanie

 

Aminek egipski – właściwości lecznicze, zastosowanie, gdzie kupić?

 

Chlorofil w płynie – właściwości, działanie, dawkowanie, skutki uboczne, opinie