Rodzaje stóp – stopa grecka, stopa rzymska i stopa egipska

Rodzaje stóp – stopa grecka, stopa rzymska i stopa egipska

Stopy są bardzo ważnym elementem ludzkiego ciała, ponieważ dźwigają cały jego ciężar. Warto zatem wiedzieć, jaki ma się typ stopy i z czym to się wiąże. Ze względu na długość palców stopę można podzielić na 3 rodzaje:

• stopa egipska – paluch jest najdłuższy; występuje u 70% populacji;
• stopa grecka – drugi palec jest najdłuższy; występuje u 20% populacji;
• stopa rzymska – palec I, II, III są prawie takiej samej długości; występuje u 10% populacji.

Stopa egipska

Stopa egipska czy tez stopa spadzista ma najdłuższy pierwszy palec (paluch). Reszta palców ustawiona jest w linii prostej, nachylonej ostro. Palce maleją od I do V. Stopa dzięki temu sprawia wrażenie dłuższej i smuklejszej. Stopa egipska jest uznawana za idealny rodzaj stóp. Występuje ona u 70% populacji. Najbardziej obciążone jest śródstopie i paluch, przez co występują największe predyspozycje do wytworzenia się halluksów (paluch koślawy). Ze względu na to, że dochodzi wówczas do zaburzenia biomechaniki chodu, mogą pojawiać się dalsze schorzenia takie jak: powstawanie palców młotkowatych, bolesnych modzeli, niestabilności stawu skokowego lub przykurczu ścięgna Achillesa.

Przeczytaj też: Wybity palec – przyczyny i objawy

Paluch koślawy, tzw. halluks, jest to deformacja, która charakteryzuje się bocznym odchyleniem palucha. Zniekształcenie to dotyczy częściej kobiet. Co może zwiększać ryzyko utworzenia się takiej deformacji?

• skłonności rodzinne;
• noszenie obuwia z wąskimi noskami;
• przykurcz ścięgna Achillesa;
• duże płaskostopie;
• choroby ogólnoustrojowe, np. reumatoidalne zapalenie stawów;
• koślawość kolan;
• osłabienie aparatu więzadłowo-torebkowego.

Osoby, które zauważą u siebie tę deformację, powinny zastosować leczenie zachowawcze, a konkretnie ortezy i wkładki, wygodne obuwie (szerokie noski), leczenie przeciwzapalne, ćwiczenia rozciągające i ćwiczenia wzmacniające krótkie mięśnie stopy. Osoby, u których wymienione sposoby nie są skuteczne, mogą zdecydować się na leczenie operacyjne. Należy pamiętać, że wskazaniem do operacji jest ból, a nie względy kosmetyczne.

To też może Cię zainteresować: Ból pod stopą – jakie mogą być przyczyny?

Stopa grecka – stopa Mortona

Jak wygląda stopa grecka, inaczej zwana stopą Mortona? W takiej stopie najdłuższy ze wszystkich jest drugi palec. W zależności od tego jak duża jest między nimi różnica, wyróżnia się stopę grecką prostokątną oraz stopę grecką spadzistą.

Stopa grecka prostokątna charakteryzuje się tym, że drugi palec jest wysunięty dalej niż paluch, natomiast palec III, IV i V są podobnej długości. W stopie greckiej spadzistej drugi palec jest najdłuższy, a palec III, IV, V ułożone są w linii prostej nachylonej pod kątem ostrym w dół stopy. Różnica długości palca drugiego i palucha nie jest tak duża, jak w przypadku stopy greckiej prostokątnej. Stopa grecka występuje dość rzadko, bo u 20 % populacji.

Osoby, które mają ten rodzaj stopy, podczas chodu obciążają najbardziej drugi palec. Z tego powodu palec ten najczęściej ulega urazom. Schorzenie, które wiąże się z rodzajem stopy greckim to palce młotkowate. Palce młotkowate jest to deformacja obejmująca palce od II do V. Do zmian takich dochodzi głównie u osób, które noszą źle dobrane obuwie oraz osób z nieprawidłową motoryką chodu i nierównomiernym obciążaniem stóp. Objawy, jakie daje opisywana deformacja, to przede wszystkim ból i zaczerwienienie palca. Na grzbiecie palca tworzą się bolesne odciski z powodu zwiększonego tarcia buta w tym miejscu. Występują także nagniotki (modzele) u podstawy palca. Jeśli deformacja jest zaawansowana, może pojawić się metatarsalgia, czyli ból pod głową kości śródstopia palca objętego deformacją.

Stopa grecka wymaga dobrania odpowiedniego obuwia, z szerokim noskiem i wąskim obcasem. Kiedy deformacja nie jest jeszcze utrwalona, warto wykonywać ćwiczenia rozciągające, co opóźni proces pogłębiania się zmian. Gdy deformacja jest już utrwalona i nie podlega biernej korekcji, można zastosować leczenie operacyjne, które polega na usunięciu zmienionej chorobowo powierzchni stawowej i wstawieniu w ich miejsce implantu.

Stopa rzymska – stopa kwadratowa

Stopa rzymska, zwana również stopą prostą lub kwadratową występuje najrzadziej, bo u 10% populacji. W tym rodzaju stopy palec I,II i III są niemal takiej samej długości, natomiast spad zaczyna się przy palcu czwartym i piątym. Stopa jest krótka i mocna. Sprawia wrażenie krępej. Dzięki swojej budowie stopa taka lepiej znosi duże obciążenia i długotrwały bezruch. Rozkład ciężaru w stopie rzymskiej jest najbardziej korzystny. Ze względu na to, że rozmieszczenie ciężaru w stopie rzymskiej jest korzystne, nie stwierdza się schorzeń typowych dla tego rodzaju stopy.