Neoparin – jak działa, kiedy i jak się go stosuje?

Neoparin – wskazania do stosowania

Neoparin stosuje się w celu zapobiegania powstawania zakrzepów we krwi pacjenta w następujących sytuacjach:

• przed oraz po zabiegach chirurgicznych, szczególnie związanych z dłuższym unieruchomieniem;
• w przebiegu ostrej choroby, kiedy pacjent ma ograniczone możliwości poruszania się;
• w niestabilnej dławicy piersiowej;
• w leczeniu świeżego zawału mięśnia sercowego.

Neoparin podaje się również osobom dializowanym, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów w rurkach dializatora.

Neoparin podaje się też w celu rozpuszczenia już istniejących zakrzepów krwi w leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej.

Przeczytaj też: Kanavit – co to za lek?

Na czym polega działanie leku Neoparin?

Neoparin to roztwór do wstrzykiwań, zawierający substancję czynną o nazwie enoksaparyna sodowa (Enoxaparinum natricum), która jest heparyną drobnocząsteczkową (HDCz).

Jego działanie polega na hamowaniu czynnika czynnika Xa w kaskadzie krzepnięcia krwi, dzięki czemu istniejące zakrzepy krwi nie powiększają się i nie powstają nowe. Jest to ważne w stanach zwiększonego ryzyka zakrzepowego.

Jak używać ampułko-strzykawek z igłą?

Zazwyczaj podawanie Neoparinu rozpoczyna się w warunkach szpitalnych i zastrzyki podawane są przez personel medyczny. Następnie pacjent musi przyjmować lek w domu. Ponieważ Neoparin to lek w postaci gotowych jednorazowych ampułko-strzykawek z igłą, można wykonywać iniekcje samodzielnie.

Dokładna instrukcja podawania leku zawarta jest w ulotce. Zastrzyk podaje się w fałd skórny na brzuchu pod kątem prostym w odległości 5 cm od pępka. Zastrzyk nie jest bolesny i nie wymaga precyzji podczas wkłucia, czego wiele osób może się obawiać.

Zobacz również: Zastrzyki przeciwzakrzepowe – kiedy i jak długo stosować?

Czy Neoparin jest bezpieczny?

Środki ostrożności

Lek Neoparin jest dostępny na receptę, w dawce i długości kuracji zaleconej przez lekarza. Sposób dawkowania zależy od rodzaju leczonego schorzenia oraz ryzyka wystąpienia zakrzepów we krwi pacjenta.

Na co należy zwrócić uwagę przed zastosowaniem leku Neoparin?

Nie wolno stosować leku, jeśli:

• u pacjenta kiedykolwiek stwierdzono reakcję alergiczną na enoksaparynę sodową lub inną heparynę drobnocząsteczkową;
• stwierdzono małopłytkowość poheparynową (spadek ilości płytek krwi po podaniu heparyny) lub obecność przeciwciał przeciwko enoksaparynie;
• u pacjenta występuje nasilone krwawienie lub jego podwyższone ryzyko, np. wrzody, niedawno przebyty zabieg chirurgiczny mózgu lub udar krwotoczny;
• planowane jest znieczulenie zewnątrzoponowe, podpajęczynówkowe lub wkłucie lędźwiowe.

Szczególnie ostrożnie należy postępować w leczeniu Neoparinem również w następujących sytuacjach:

• gdy pacjent ma wszczepioną zastawkę serca lub zapalenie wsierdzia;
• gdy stwierdzono wrzody żołądka;
• jeśli pacjent choruje na cukrzycę lub nadciśnienie tętnicze;
• jeśli u pacjenta występują choroby nerek lub choroby wątroby;
• jeśli pacjent ma podwyższone stężenie potasu we krwi;
• u osób z niedowagą lub nadwagą;
• u pacjentów w podeszłym wieku.

To też może Cię zainteresować: Jaka dieta przy lekach przeciwzakrzepowych?

Czy Neoparin można przyjmować z innymi lekami?

Na czas stosowania leku Neoparin należy odstawić inne przyjmowane dotąd doustne leki przeciwzakrzepowe. Nie można stosować ich zamiennie. Kończąc leczenie zastrzykami, należy płynnie przejść do zażywania leków doustnych, ściśle według zaleceń lekarza.

Należy poinformować lekarza o zażywanych stale lekach, szczególnie jeśli są to:

• leki działające przeciwzakrzepowo: warfaryna, kwas acetylosalicylowy, klopidogrel;
• dekstran;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów lub innych chorób;
• prednizolon, deksametazon;
• leki moczopędne i inne zwiększające stężenie potasu we krwi.

Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie lekarz może zalecić wykonanie kontrolnych badań krwi, aby oznaczyć stężenie potasu oraz wskaźnik INR, czy liczbę płytek krwi.

Sprawdź też: Jak działa warfaryna?

Neoparin – skutki uboczne

Jak każdy lek, tak i Neoparin może wywoływać działania niepożądane.

Bardzo często (u więcej niż 1 pacjenta na 10) mogą występować przedłużone krwawienia, np. z nosa czy dziąseł. Krwawienia wewnętrzne mogą być niewidoczne, ale objawiają się osłabieniem, bladością, zawrotami głowy. Są one potencjalnym zagrożeniem życia.

Leki przeciwzakrzepowe wpływają na niektóry parametry biochemiczne krwi pacjenta – zazwyczaj występuje podwyższona aktywność enzymów wątrobowych w badaniu laboratoryjnym krwi. Często obserwuje się podwyższony poziom potasu oraz zaburzenia liczby płytek krwi.

Często zaobserwować można skłonność do siniaków i wylewów podskórnych. W miejscu wstrzyknięcia może pojawiać się ból i swędzenie oraz pokrzywka.

Rzadko może dojść do ciężkiej reakcji alergicznej z obrzękiem okolic twarzy i trudnościami w oddychaniu. Równie rzadkim, lecz poważnym skutkiem ubocznym jest ostra uogólniona osutka krostkowa – łuskowata wysypka z pęcherzami i gorączką.

Niezwłoczny kontakt z lekarzem wskazany jest w przypadku, gdy wystąpi nagły nasilony ból głowy, mogący świadczyć o krwawieniu do mózgu lub objawy mogące świadczyć o zablokowaniu naczynia krwionośnego przez oderwany zakrzep krwi (ból, obrzęk, zaczerwienienie i ciepłota w kończynie dolnej lub ból w klatce piersiowej, duszność i odkrztuszanie krwi).

Inne rzadko opisywane działania niepożądane są dokładniej opisane w ulotce, z którą należy się zapoznać przed rozpoczęciem stosowania leku Neoparin.

Neoparin jest niezbędnym lekiem w profilaktyce zakrzepów w określonych sytuacjach. Lek ten podlega refundacji przez NFZ – cena opakowania wynosi zaledwie kilka złotych.

Neoparin – opakowanie

Lek ten jest dostępny w opakowaniach zawierających 2 lub 10 ampułko-strzykawek o różnych dawkach substancji czynnej: najniższa to 2000 j.m. (20 mg)/0,2 ml, a najwyższa 10 000 j.m. (100 mg)/1 ml.

Oprócz klasycznej postaci leku Neoparin dostępne są również preparaty Neoparin Forte oraz Neoparin Multi – zawierają one jeszcze większe dawki enoksaparyny sodowej.

Neoparin jest lekiem równorzędnym do często przepisywanego przez lekarzy Clexane – niestety często niedostępnego w aptekach.