Antydepresanty – skutki uboczne – czy należy się ich obawiać?

Leki na depresje – rodzaje (podział)

Dobór leków na depresję nie jest niestety prosty. Schorzenie to może przebiegać w bardzo zróżnicowany sposób. Zdarza się, że nim lekarz właściwie ułoży terapię osoby chorej na depresję, mija kilka miesięcy. Na szczęście wybór środków o działaniu przeciwdepresyjnym jest całkiem spory. Ze względu na mechanizm działania dzieli się je na kilka podstawowych grup:

• Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (leki trójpierścieniowe, TLPD) – najstarsza grupa antydepresantów, działająca wielokierunkowo. Poza pobudzaniem ośrodkowego układu nerwowego, podnoszą także poziom neurotransmiterów: serotoniny i noradrenaliny.
• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki SSRI; ang. selective serotonin reuptake inhibitors)
• Inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny (NRI)
• Inhibitory monoaminooksydazy (i-MAO) – monoaminooksydaza bierze udział w rozkładzie noradrenaliny, serotoniny oraz dopaminy. Zahamowanie rozkładu wspomnianych neuroprzekaźników prowadzi do wzrostu ich stężenia w neuronach i szczelinie synaptycznej.

Antydepresanty – jak działają

Leki o działaniu antydepresyjnym prezentują różne mechanizmy działania. Przede wszystkim wpływają na przekaźnictwo neurochemiczne w mózgu. W zależności od obrazu klinicznego choroby mogą zwiększać lub hamować napęd, działać pobudzająco bądź wyciszająco. Wiele z nich wykazuje ponadto działanie przeciwlękowe. Najpopularniejsze leki na depresje to leki SSRI i NRI czyli selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny. Za najczęstszą bowiem przyczynę zaburzeń o charakterze depresyjnym uznaje się niedobór serotoniny i noradrenaliny. Działanie lecznicze wspomnianych leków polega na wyrównywaniu poziomu tych neurotransmiterów w mózgu. Co istotne, leki z tej grupy charakteryzuje wysoki profil bezpieczeństwa i, w porównaniu z innymi grupami antydepresantów, stosunkowo niewiele działań niepożądanych oraz dobra tolerancja przez chorych.

Czytaj również: Lęk przed chorobą – czy to już hipochondria?

Leki na depresję – jak długo przyjmować?

Pacjent cierpiący na depresję, zgłaszając się do leczenia, oczekuje szybkiej poprawy samopoczucia. Dlatego też każdorazowo powinien być poinformowany o orientacyjnym okresie oczekiwania na efekt leczniczy. Niestety początek leczenia depresji środkami farmakologicznymi wiązać się może z nasileniem objawów i jest to normalne. Aby uzyskać zadowalające wyniki terapii, powinna ona trwać co najmniej 6-12 miesięcy. Nigdy nie należy odstawiać leków przeciwdepresyjnych na własną rękę, gdyż grozi to gwałtownym nawrotem choroby. Osobą decyzyjną w tej kwestii powinien pozostawać doświadczony lekarz psychiatra. Duże znaczenie dla poprawy stanu psychicznego osoby chorej ma jej zdyscyplinowanie, przestrzeganie zaleconego dawkowania leku oraz godzin jego przyjmowania.

Czytaj również: Depresja utajona – jak przebiega, kto na nią cierpi?

Leki na depresje – działania niepożądane

Oczywiście podobnie jak wszystkie leki, tak i antydepresanty mogą wywoływać szereg działań niepożądanych. Lekarz przed rozpoczęciem terapii powinien o nich poinformować pacjenta. Do najczęstszych skutków ubocznych, na które uskarżają się pacjenci należą odczuwanie suchości w jamie ustnej, a także zaparcia. Są one typowe dla trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, które blokują receptowy muskarynowe, przez co wywołują wspomniane działania.

Inne możliwe skutki uboczne antydepresantów to:

• senność;
• niepokój;
• drżenie mięśni;
• nadmierna potliwość;
• biegunki;
• zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego;
• przyrost masy ciała;
• zaburzenia seksualne
• zaburzenia w oddawaniu moczu;
• utrata apetytu;
• problemy skórne.

Wymienione dolegliwości zwykle pojawiają się na początku stosowania leku i powinny ustąpić w ciągu kilkunastu dni od rozpoczęcia leczenia. Jeśli natomiast przybierają na sile, a stan chorego nie ulega poprawie, konieczne jest zgłoszenie się do lekarza w celu zmiany leku na nowy.

To też może Cię zainteresować: Czym różnią się depresanty od antydepresantów?

Antydepresanty – obawiać się czy nie?

Depresja jest chorobą wymagającą leczenia farmakologicznego. Choć lista możliwych działań ubocznych wywoływanych przez antydepresanty może wydawać się całkiem długa, oczywiście nie muszą one wystąpić. Wbrew obawom towarzyszącym wielu chorym na depresję, korzystne efekty stosowania leków przeciwdepresyjnych zwykle przewyższają niedogodności wynikające z ich stosowania. Warunkiem pomyślnego leczenia jest odpowiedni dobór leków, dawki, a także konsekwencji pacjenta jeśli chodzi o ich zażywanie oraz niezbędne wizyty kontrolne u lekarza psychiatry. Równolegle do stosowanej farmakoterapii zaleca się także korzystanie z pomocy psychoterapeuty. Terapia farmakologiczna połączona z psychoterapią daje najlepsze, najszybsze i najtrwalsze efekty.