Krenoterapia – kuracja pitna wodami leczniczymi. Na czym polega? Wskazania do krenoterapii

Czym jest krenoterapia?

Krenoterapia oznacza leczenie wodami mineralnymi. Działanie kuracji pitnych uzależnione jest od rodzaju stosowanej wody, jej temperatury, wypijanej objętości oraz składu chemicznego, czyli ilości zawartych jonów oraz ich wzajemnych proporcji. Aby kuracja wodami leczniczymi była skuteczna i nie wywoływała skutków ubocznych, stężenie składników mineralnych nie może przekraczać 1,5 proc. Większa zawartość minerałów może działać drażniąco na błony śluzowe przewodu pokarmowego.

Obecnie w kuracjach pitnych wykorzystuje się następujące wody:

• wody kwasowęglowe;
• wody chlorkowo-sodowe;
• wody siarczkowo-siarkowodorowe;
• wody siarczanowe;
• wody radonowe;
• szczawy;
• wody chlorkowo-sodowe;
• wody fluorkowe;
• wody żelaziste;
• wody jodkowe.

Należy dodać, że przekonanie o skuteczności krenoterapii opiera się wyłącznie na subiektywnych odczuciach pacjenta, a nie na badaniach naukowych.

Przeczytaj też: Udar cieplny – przyczyny, objawy i leczenie

Działanie wód leczniczych

Wody lecznicze w Polsce wykazują szereg właściwości zdrowotnych. Przede wszystkim wspomagają suplementację niedoborów mineralnych – zaopatrują organizm w wapń, magnez, jod i potas. Niwelują niedostatki żelaza, redukując tym samym niedokrwistość. Wody alkaliczne wywierają również dobroczynny wpływ na układ pokarmowy: m.in. regulują procesy trawienne. Ponadto kuracjusze zauważają poprawę funkcjonowania układu nerwowego, oddechowego, krwionośnego, hormonalnego i moczowego.

Oprócz pozytywnego wpływu na stan zdrowia, krenoterapia poprawia samopoczucie, sprzyja odprężeniu. Kurację pitną można z powodzeniem łączyć z innymi zabiegami leczniczymi. Dość często wykonywana jest razem z inhalacjami i kąpielami.

To też może Cię zainteresować: Czy warto pić wodę z ogórków?

Krenoterapia – na czym polega?

Krenoterapia wodami zdrojowymi polega na piciu mineralnych wód leczniczych o konkretnej temperaturze, w ustalonych ilościach, przez określony czas. Wody te podawane są w specjalnych kubeczkach, tzw. pijałkach. Aby terapia była skuteczna, powinna trwać co najmniej trzy tygodnie, przez 6 dni w tygodniu. Wodę leczniczą zazwyczaj przyjmuje się trzy razy dziennie, na około godzinę przed posiłkiem. Jednak w niektórych przypadkach (np. kamica nerkowa) stosuje się większą ilość porcji wody oraz zaleca się, by była ona wypijana po jedzeniu. Ważne, aby bezwzględnie trzymać się zaleceń lekarza co do rodzaju wody zdrojowej, jej temperatury, dawki oraz częstotliwości przyjmowania.

W krenoterapii stotna jest temperatura wody. Wody mające temperaturę wyższą niż 36,6 pobudzają funkcje wydzielnicze trzustki i wątroby. Wykazano również, że chłodniejsza woda, jeśli pije się ją szybko, pobudza perystaltykę jelit. Z kolei bardzo powolne jej picie lub ogrzanie do temperatury ciała zmniejsza ten efekt.

Podczas stosowania krenoterapii należy także zwrócić uwagę na czas picia wody leczniczej. Pierwsza porcja (około 200 ml) powinna zostać wypita w ciągu 3-4 minut, o ile lekarz nie zaleci inaczej. Następnie zalecana jest przerwa (około 10 minut). Dopiero po tym czasie można przyjąć kolejną porcję wody. Jeżeli pojawią się jakiekolwiek objawy nietolerancji (częste odbijanie, dolegliwości żołądkowe), należy skonsultować się z lekarzem, który skoryguje zalecenia dotyczące kuracji.

Ważne jest, aby stopniowo przyzwyczaić organizm do pobierania dużych ilości wód leczniczych. Pierwszego dnia należy wypić 1/3 ustalonej dziennej dawki. Drugiego dnia ½ dziennej dawki, trzeciego dnia – ¾ dziennej dawki, natomiast czwartego i każdego kolejnego dnia, jeżeli nie zauważamy niepokojących objawów, możemy wypić pełną zaleconą porcję wody.

Krenoterapia – wskazania i przeciwwskazania

Picie wód leczniczych korzystnie wpływa na ogólny stan zdrowia, a także na poszczególne schorzenia:

• choroby układu krążenia: hipotonię ortostatyczną, nadciśnienie, zespół Raynauda, chorobę niedokrwienną serca w okresie dławicy piersiowej stabilnej oraz zaburzenia neurowegetatywne, które wpływają na funkcję naczyń krwionośnych i serca;
• choroby przewodu pokarmowego: zaparcia, chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy w okresie remisji, wzdęcia, zaburzenia przepływu żółci, żółciowy nieżyt żołądka, niestrawność, przepuklinę rozworu przełykowego, chorobę refluksową przełyku na tle czynnościowym, drażliwość jelita grubego;
• choroby układu nerwowego: nerwicę reaktywną, dystonię neurowegetatywną, migrenowe bóle głowy, dystonie psychiczne wywołane niedoborem określonych mikroelementów;
• choroby układu moczowego: kamicę moczową po leczeniu chirurgicznym, kolki nerkowe bez cech kamicy, przewlekłe lub nawracające infekcje dróg moczowych;
• choroby układu oddechowego: nawracające infekcje oskrzeli oraz płuc;
• choroby metaboliczne i gruczołów hormonalnych: ustabilizowaną cukrzycę, otyłość, zaburzenia gospodarki lipidowej, zaburzenia funkcji tarczycy, zaburzenia metabolizmu kwasu moczowego.

Nie zaleca się korzystania z krenoterapii osobom, które zmagają się z takimi chorobami, jak m.in.: żółtaczka, biegunka, niewydolność krążenia, astma oskrzelowa, ostra kamica nerkowa i inne. Należy pamiętać, że to lekarz zaleca rodzaj wód leczniczych, dawkowanie, czas trwania leczenia oraz temperaturę płynu. Jeżeli podczas kuracji pitnej zaobserwujemy u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który skoryguje zalecenia lub podejmie decyzję o zaprzestaniu terapii.

Przeczytaj również: Woda mineralna czy źródlana – którą wodę pić?

Krenoterapia – gdzie można ją odbyć?

Z krenoterapii korzysta się przede wszystkim podczas leczenia uzdrowiskowego w domach zdrojowych. W razie konieczności po zakończeniu pobytu w ośrodku istnieje możliwość kontynuowania kuracji wodnej w warunkach domowych. Wówczas przyjmuje się butelkowane wody lecznicze, które są dostępne w aptekach, specjalistycznych sklepach medycznych czy w sprzedaży internetowej.