Zniesienie lordozy szyjnej – przyczyny, objawy, leczenie, ćwiczenia

Czym jest lordoza szyjna?

Kręgosłup, czyli podstawowa oś, na której opiera się ciało ludzkie, zbudowany jest z 33–34 kręgów. Jest strukturą kostną chroniącą rdzeń w kanale kręgowym. Od rdzenia kręgowego odchodzą liczne nerwy obwodowe.

Wbrew pozorom kręgosłup nie jest prostą rurą. Charakterystycznym wyglądem kręgosłupa jest jego wygięcie do przodu i do tyłu na kształt litery „S”. Wygięcie kręgosłupa do przodu nazywane jest lordozą, natomiast wygięcie do tyłu określane jest mianem kifozy. Są to krzywizny fizjologiczne. Wyróżnia się następujące wygięcia kręgosłupa: lordozę szyjną i lędźwiową kifozę piersiową i krzyżową. Lordoza szyi uwydatnia się jako wklęsłość, wygięcie kręgosłupa ku przodowi. Dalej przechodzi w kolejne krzywizny, takie jak kifoza piersiowa, lordoza lędźwiowa oraz kifoza krzyżowa.

Zadaniem fizjologicznych wygięć kręgosłupa jest amortyzacja wstrząsów powstających podczas chodzenia, biegania lub skakania. Dzięki temu wstrząsy przenoszone na ośrodkowy układ nerwowy (mózgowie, rdzeń kręgowy) są łagodzone i nie wywołują przykrych dolegliwości bólowych. Ponadto obecność krzywizn kręgosłupa zwiększa jego wytrzymałość.

Codzienny tryb życia sprawia, iż krzywizny się pogłębiają, a krążki międzykręgowe spłaszczają. Dopiero wypoczynek nocny sprawia, iż kręgosłup wraca do swojego prawidłowego położenia.

To też może Cię zainteresować: Ucisk w gardle – przyczyny, badania, leczenie

Co to jest lordoza zniesiona?

Zniesienie lordozy szyjnej to termin, który oznacza, że zanika fizjologiczne zgięcie kręgosłupa w odcinku szyjnym (spłaszcza się). W obecności tych zmian, krążki międzykręgowe (dyski) mogą uciskać na korzenie nerwów rdzeniowych. To z kolei może powodować nie tylko ból, ale także zmniejszone napięcie mięśni i ich osłabienie, co przekłada się na trudności z utrzymaniem właściwej postawy ciała.

Zobacz również: Drętwienie rąk podczas snu – co je powoduje?

Pogłębienie lordozy szyjnej (hiperlordoza szyjna) – co to jest?

Fizjologiczna lordoza szyjna przyjmuje odpowiedni kąt zakrzywienia. Jeśli wklęsłość kręgosłupa szyjnego jest zbyt duża, mówimy o nadmiernej lordozie szyjnej. Inaczej nazywa się ją także jako hiperlordoza szyjna. Pogłębiona lordoza szyjna sprawia, że głowa jest zbytnio wysunięta do przodu, co pociąga za sobą zmiany w obrębie barków i karku. Objawy lordozy szyjnej pogłębionej obejmują także występowanie tzw. wdowiego garba, czyli tkanki tłuszczowej, która gromadzi się w okolicy wyrostka kolczystego siódmego kręgu szyjnego.

To też może Cię zainteresować: Drżenie ciała – jakie mogą być przyczyny drżenia mięśni ciała?

Zniesienie i spłycenie lordozy szyjnej – jakie są przyczyny?

Zniesienie lordozy szyjnej jest to sytuacja, w wyniku której dochodzi do wyprostowania fizjologicznego zgięcia odcinka szyjnego (kręgosłupa szyjnego). Spłycenie natomiast jest objawem chorobowym, ale nie samodzielną jednostką chorobową. Radiologicznie można zauważyć, że kręgi szyjne układają się w prostą linię. Zniesienie lordozy szyjnej jest przykładem nieprawidłowej postawy ciała.

Do spłycenia lordozy szyjnej dochodzi w wyniku rozwoju choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego oraz krążków międzykręgowych. Ból szyi może być wywołany osteofitamii (małymi wyroślami kostnymi) na wyrostkach tylnych kręgów. Dolegliwości bólowe prowadzą do nadmiernego napięcia mięśni karku, a co za tym idzie – skrócenia ich długości. Stan ten może się przyczynić do oddziaływania na naturalną krzywiznę kręgosłupa, powodując jej prostowanie.

Kiedy jeszcze lordoza szyjna jest zniesiona (spłaszczona)?

Inną przyczyną spłycenia lordozy szyjnej są urazy okolicy karku. Podczas wypadku dochodzi do przesunięcia głowy do przodu, a następnie silnego szarpnięcia do tyłu. Powoduje to rozluźnienie mięśni i więzadeł stabilizujących odcinek szyjny kręgosłupa. W wyniku tego patologicznego ruchu dochodzi do zniesienia lordozy szyjnej. Niekiedy zła postawa ciała podczas pracy lub codziennego życia oraz inne czynniki zewnętrzne mogą spowodować osłabienie siły mięśniowej karku i rozluźnienie więzadeł. To z kolei prowadzi do zwiększenie ruchomości głowy względem kręgosłupa, czyli tzw. niestabilności odcinka szyjnego kręgosłupa.

Zniesienie lordozy szyjnej – objawy

Jak już zostało ustalone wcześniej, zniesienie lordozy szyjnej stanowi objaw. Stan ten jest wywołany przez inną chorobę lub uraz do jakiego dochodzi w trakcie wypadku. Zniesieniu lordozy szyjnej towarzyszy silny ból karku. Dolegliwości bólowe związane z szyją mogą mieć charakter napadowy.

Czas występowania dolegliwości jest zróżnicowany i zależy od stopnia zaawansowania zmian zachodzących w odcinku szyjnym kręgosłupa. Niekiedy może trwać kilka minut, a niekiedy – utrzymywać się kilka godzin. Oprócz dolegliwości bólowych szyi, ból może występować w okolicy skroni lub oczodołów. Zniesienie lordozy może przyczyniać się do ucisku wychodzących z tej okolicy nerwów obwodowych, a co za tym idzie – ból kręgosłupa szyjnego może mieć przeniesioną, odległą lokalizacje.

Ucisk nerwów obwodowych wywołuje niekiedy dolegliwości bólowe kończyn górnych, uczucie drętwienia i mrowienia rąk, zniesienie czucia powierzchniowego lub głębokiego bądź upośledzenia precyzyjnego ruchu dłoni. Zmiany w obrębie odcinka szyjnego (z powstałym spłyceniem lordozy szyjnej) mogą dawać objawy, takie jak: zawroty głowy, szumy uszne, zaburzenia snu lub nawet oczopląs.

Spłycona lordoza – badania

Spłycenie fizjologicznej lordozy szyjnej rzadko daje objawy bólowe oraz widoczne zmiany ustawienia górnych pleców i okolicy szyi. Badanie RTG stanowi dość skuteczną formę oceny i diagnozy tego odcinka kręgosłupa. Na podstawie zdjęcia rentgenowskiego specjalista może ocenić czy ograniczenie lordozy szyjnej wynika wyłącznie z przykurczy mięśniowych czy pociąga za sobą zmiany zwyrodnieniowe i zwężenia w otworach kręgów szyjnych. Spłycona lordoza szyjna jest jednak wystarczającym powodem do podjęcia rehabilitacji i terapii, ponieważ zmniejszenie lordozy szyjnej może cały czas postępować i rozwijać się.

Zniesiona lordoza – ćwiczenia

Przed podjęciem leczenia zniesienia lordozy szyjnej należy udać się do lekarza ortopedy, który zezwoli na wykonywanie rehabilitacji oraz określi zakres wykonywanych ćwiczeń. Ważne jest, aby osoba prowadząca rehabilitację była doświadczona i prowadziła ją w prawidłowy sposób.

Ideą rehabilitacji jest rozluźnianie napiętych struktur mięśniowych karku. Powstałe skurcze mięśni szyi prowadzące do spłycenia lordozy szyjnej wyzwalają dolegliwości bólowe. Te zaś powodują zwiększone napięcia karku i dalsze potęgowanie bólu. Ćwiczenia na zniesioną lordozę szyjną dotyczą partii barków, górnych pleców, mięśni szyi oraz mięśni głębokich głowy. Można je wykonywać bez obciążenia lub z delikatnym odciążeniem. Ćwiczenia w domu należy robić regularnie i systematycznie, ponieważ dzięki nim można uzyskać długotrwały efekt poprawy stanu zdrowia.

Zniesienie lordozy szyjnej nie wymaga noszenia kołnierza ortopedycznego ze względu na izolację mięśni od ruchu i ich zdecydowane rozluźnienie lub usztywnienie. Po urazach z towarzyszącym złamaniem kręgów należy rozważyć założenie kołnierza ortopedycznego. Ruch głowy w karku powinien być odpowiednio wyważony. Zbyt rozluźnione mięśnie lub sztywność karku negatywnie oddziałują na odcinek szyjny kręgosłupa.

Ważne są nie tylko ćwiczenia korekcyjne, ale także nauka prawidłowej postawy. Terapii powinien podlegać nie tylko odcinek szyjny kręgosłupa, ale także inne jego części. Spłaszczona lub wyrównana lordoza szyjna może być przyczyną powikłań i wpływać na nieprawidłowe ustawienie lordozy lędźwiowej (zgięcie kręgosłupa wprzód) czy kifozy piersiowej (wygięcie kręgosłupa ku tyłowi), dlatego bardzo ważne jest holistyczne spojrzenie na cały obszar grzbietu i dolnych pleców.

Zniesienie lordozy szyjnej – jak spać?

Podczas snu organizm regeneruje się. Odpoczywają również mięśnie, które w ciągu nocy są mniej napięte. Dlatego też zniesienie lordozy w odcinku szyjnym kręgosłupa wymaga od pacjenta odpowiedniej dbałości o przygotowanie odpowiedniego materaca i poduszki.

Najlepszym wyborem jest poduszka ortopedyczna pod głowę, która kształtem przypomina wałek i posiada niewielkie wycięcie po kark. Łagodzi ona dolegliwości związane z bólami szyi, karku, kręgosłupa.

Pozycją do snu, którą doradzają fizjoterapeuci jest ułożenie na boku lub leżenie na plecach. Spanie na brzuchu nie jest wskazane. W tej pozycji kręgosłup szyjny układa się w najmniej fizjologiczny kształt, co może nasilać dolegliwości.

Warto wybierać umiarkowanie twardy materac, zapobiegnie on zapadaniu się pozostałych części ciała i powstawaniu dodatkowych napięć, jest to szczególnie ważne u osób z nadwagą.

Leczenie – fizjoterapia i rehabilitacja

Rehabilitacja odcinka szyjnego kręgosłupa powinna być przeprowadzana pod kontrolą doświadczonego specjalisty. Mięśnie szyi wymagają delikatnego masażu karku w celu ich rozluźnienia. W tym celu stosuje się zabiegi rehabilitacyjne. Terapia manualna doskonale rozluźnia włókna mięśniowe. W przypadku zbyt dużej niestabilności karku zaleca się wykonywanie ćwiczeń mających na celu zwiększenie siły mięśniowej karku.

Stosuje się także różne formy fizykoterapii, między innymi: leczenie laserem, hydroterapię, elektroterapię, falę uderzeniową czy ultradźwięki. Bardzo skuteczny jest kinesiotaping oraz taping dynamiczny, które pomagają usunąć miejscowo ból oraz drętwienie czy mrowienie w rękach przy dysfunkcji jaką jest spłaszczenie lordozy szyjnej. Można zastosować także: laser, interdyn, naświetlanie lampą solux.

Oprócz rehabilitacji karku i szyi pacjenci ze spłyconą lordozą powinni zmienić swoje nawyki odnoszące się do postawy ciała. Należy zwrócić uwagę na prawidłową postawę ciała podczas: chodzenia, stania, siedzenia, a także w pracy i podczas wykonywania codziennych obowiązków. Pacjenci powinni zwrócić uwagę, aby codziennie wykonywać ćwiczenia rozluźniające i wzmacniające mięśnie karku i pleców.