Wdowi garb – przyczyny, objawy, leczenie, ćwiczenia i rehabilitacja

Wdowi garb – co to jest i jak wygląda?

Wdowi garb to schorzenie, na które cierpi coraz więcej osób. W dużej mierze dotyczy kobiet, jednak problem może także występować u mężczyzn. W ostatnim czasie, coraz częściej zauważa się tę przypadłość u osób młodych, które mają tendencję do nawykowego przyjmowania nieprawidłowej postawy ciała związanej często z charakterem ich pracy.

Wdowi garb jest to charakterystyczne nawarstwienie się zbitej „masy” tkanki tłuszczowej
w dolnej części kręgosłupa szyjnego, które w wyglądzie przypomina „bawoli garb” lub garb tłuszczowy. Oprócz tego, pacjenci z tym schorzeniem prezentują postawę, w której na pierwszym planie pojawiają się głowa i barki ustawione w protrakcji, czyli nadmiernie wysunięte do przodu, okrągłe plecy (pogłębienie kifozy piersiowej), zamknięta klatka piersiowa oraz nadmierne przeciążenia wszystkich struktur w okolicach połączenia kręgosłupa szyjnego z piersiowym.

Jak powstaje wdowi garb?

Garb wdowi powstaje wskutek nadmiernego przeciążenia mięśni okolicy szyjno-piersiowej kręgosłupa, co powoduje wyraźną tkliwość oraz bolesności tego obszaru. Przeciążenie prowadzi do kifotycznego wygięcia kręgosłupa piersiowego (zaokrąglone plecy), wysunięcia głowy i barków ku przodowi, czego efektem jest pogłębiona lordoza szyjna oraz zwiększony nacisk na poszczególne kręgi kręgosłupa.

Przejście szyjno-piersiowe oraz odcinek piersiowy są ustawione w zgięciu, co doprowadza do hiperkifozy piersiowej (nadmierne zgięcie odcinka piersiowego kręgosłupa). Może to przyczyniać się do powstawania niewydolności krążeniowo-oddechowej.

Oprócz tego garbate plecy mogą mieć podłoże emocjonalne, związane z tym jak przewlekły stres wpływa na narząd ruchu, jako wynik oddziaływania przemocy emocjonalnej, psychicznej, fizycznej na osobowość człowieka. Sylwetka osoby z takimi zaburzeniami emocjonalnymi wygląda jakby była „zawieszona na haku” – nadmierne wysunięcie głowy do przodu prowadzi do pojawienia się garbu na karku, tj. wdowiego garbu. Wówczas w narządzie ruchu dochodzi do zaburzeń:

• połączenia głowowo-szyjnego,
• górnego i środkowego odcinka piersiowego,
• dolnego odcinka szyjnego.

Wdowi garb może pojawić się również u osób cierpiących na choroby tarczycy i nadnerczy oraz kręgozmyk.

Wdowi garb – objawy

Początkowo „garb szyjny” może nie dawać uciążliwych objawów. Jednak w miarę pogłębiania się niewłaściwej postawy ciała dochodzi do nieprawidłowości w obrębie napięcia mięśni pomiędzy odcinkiem szyjnym a odcinkiem piersiowym kręgosłupa, co powoduje:

• uczucie sztywności i bólu w okolicy przejścia szyjno-piersiowego kręgosłupa z promieniowaniem do łopatek;
• silne mrowie, cierpnięcie, czasem obrzęk kończyn górnych;
• osłabienie chwytu;
• poranny obrzęk palców rąk;
• ból łokci oraz okolicy międzyłopatkowej;
• ból i ograniczenie ruchomości szyi oraz klatki piersiowej połączone z utrudnionym oddychaniem;
• migrenę i zawroty głowy;
• zaburzenia koncentracji;
• zaburzenia czynności stawu skroniowo-żuchwowego, który jest nadmiernie napięty (bruksizm);
• szumy uszne.

Jak wygląda wdowi garb?

Wdowi garb – jak zapobiegać?

Wczesna wizyta w gabinecie lekarskim (ortopeda, psychoterapeuta) oraz u fizjoterapeuty, może znacząco wpłynąć na profil leczenia wdowiego garbu. Im wcześniej zostaną rozpoczęte zmiany patologicznych nawyków, tym łatwiej będzie poprawić postawę ciała, co znacząco wpłynie na ogólne samopoczucie. Zwracając uwagę na stopień zaawansowania choroby oraz towarzyszących dolegliwości, wdowi garb leczy się metodami zarówno mniej inwazyjnymi, tj. ćwiczeniami, jak również operacyjnie.

Ważną rolę odgrywa tutaj reedukacja postawy pacjenta, odbywająca się poprzez eliminację złych nawyków garbienia oraz zastąpienie ich właściwym ustawieniem sylwetki podczas siedzenia i chodzenia.

Skuteczna może okazać się także odpowiednia poduszka ortopedyczna. Pomoże w rozluźnieniu mięśni i zmniejszy dolegliwości bólowe.

Jak zlikwidować wdowi garb?

Z uwagi na to, że przyczyna powstawania garbu jest złożona, należy zadbać o wielokierunkowe leczenie, tj. fizjoterapię połączoną z psychoterapią. Niekiedy u osób cierpiących na wdowi garb operacja jest niezbędna. Jednak należy podchodzić do tego rozwiązania ostrożnie, gdyż zabieg jest ryzykowny, a rekonwalescencja dość długa.

Leczenie wdowiego garbu z zastosowaniem różnym metod z zakresu fizjoterapii ma na celu normalizację napięcia mięśniowego, rozluźnienie nadmiernie napiętych struktur, poprawę ukrwienia oraz pozbycie się dolegliwości bólowych. Do metod powszechnie używanych w tym schorzeniu należy masaż tkanek głębokich – wykonywany w celu rozciągnięcia i rozluźnienia tkanek, likwidacji zrostów, poprawienia ukrwienia i funkcji poszczególnych mięśni, zwiększenia zakresu ruchomości. W masażu używa się oliwki lub balsamu do ciała. Wszystkie ruchy wykonuje się wolno, wykorzystując skośny ucisk nie większy niż 45 stopni.

Wdowi garb – rehabilitacja, fizjoterapia

Jedną z lepiej rokujących form leczenia jest terapia punktów spustowych – punkt spustowy to bardzo wrażliwe miejsce w obrębie mięśni szkieletowych, dające się wyczuć palpacyjnie pod postacią bolesnego guzka. Celem terapii punktów spustowych jest usunięcie bólu, obniżenie napięcia mięśni, zwiększenie elastyczności tkanek i zakresu ruchomości.

Bawoli garb leczy się także przy pomocy rozluźniania mięśniowo-powięziowego. Terapia polega na stopniowym rozciąganiu tkanek miękkich z czynnym udziałem pacjenta, tak by określić siłę, kierunek oraz długość rozciągania. Techniki stosowane są zgodnie z przebiegiem poszczególnych taśm mięśniowo-powięziowych. Powięź można porównać do trójwymiarowej siatki rozpościerającej od głowy aż do stóp. Nadaje ona ciału lepszy kształt i zwiększa jakość ruchu.

Dolegliwości związane z garbem tłuszczowym leczy się także przy pomocy zabiegu, który określa się jako poizometryczna relaksacja mięśni. PIR – pomaga w rozluźnianiu przykurczonych struktur mięśniowych. Polega na rozciągnięciu mięśnia do pierwszego uczucia rozciągania, bólu i następnie zatrzymywania ruchu rozciągającego. Następnie dochodzi do naciskania przeciwko oporowi przez około 10 sekund z minimalną siłą (około 20 proc. wartości maksymalnej). Na końcu przerywa się mechanizm nacisku, tak by rozluźnić wszystkie rozciągane mięśnie. Cykl powtarza się 3 do 5 razy. Skuteczność tej metody zwiększa praca z ruchem gałek ocznych oraz z wdechem i wydechem;

Popularny jest także kinesiotaping – to plastrowanie nadmiernie napiętych grup mięśniowych przeznaczonymi do tego plastrami, co utrwala prawidłową postawę ciała i pozwala pozbyć się dysbalansu napięciowego oklejanej okolicy, a przy tym nie ogranicza ruchów szyi.

Ćwiczenia na wdowi garb w domu

Ćwiczenia korekcyjne – uwzględniają maksymalne zaangażowanie pacjenta, polegające na samodzielnym wykonywaniu ćwiczeń w domu, związanych z reedukacją całej postawy. Ćwiczenia korekcyjne w warunkach domowych mają na celu rozluźnienie nadmiernie napiętych mięśni poprzez rolowanie okolicy zmienionej chorobowo rollerem bądź piłeczką do masażu. Pacjent, uprzednio poinstruowany przez fizjoterapeutę, powinien wprowadzić do życia właściwe nawyki kontroli postawy podczas wykonywania czynności dnia codziennego, tj. kiedy: siedzi, schyla się, stoi, chodzi etc. Należy wspomnieć o tym, że ćwiczenia powinny być wykonywane pod ścisła kontrolą fizjoterapeuty z uwzględnieniem wyżej wymienionych metod leczenia.

Podstawę w terapii i leczeniu wdowiego garbu stanowią nauka optymalnego ustawienia ciała oraz zastosowanie nowoczesnych metod z zakresu fizjoterapii, tak by wpłynąć na nadmiernie przykurczone struktury mięśniowe oraz pozbyć się dolegliwości bólowych. Dysproporcje w napięciu, powodują nawykowe ustawienie głowy i szyi w patologicznym położeniu. Warto zwrócić uwagę także na kolejność wykonywania poszczególnych technik fizjoterapeutycznych – najpierw należy rozluźnić, a potem wzmocnić poszczególne grupy mięśniowe, pamiętając przy tym o pracy z punktami spustowymi, które odpowiednio uwolnione, wpłyną na lepszą elastyczność tkanek, a tym samym na normalizację napięcia mięśniowego.