Kurza klatka piersiowa – przyczyny, objawy, leczenie

Kurza klatka piersiowa – co to jest?

Kurza klatka piersiowa jest to deformacja klatki piersiowej, która polega na grzebieniowatym uwypukleniu mostka (kształt dzioba łodzi). Wyróżnia się dwie postacie tej wady:

• nadmierne wysunięcie do przodu trzonu mostka (postać ta występuje częściej),
• nadmiernie uwypuklenie rękojeści mostka do przodu.

Dodatkowo, na skutek wklęśnięcia żeber w obrębie chrząstek żebrowych, powstają wgłębienia po obu stronach mostka. U osób z klatką piersiową kurzą nie pojawiają się zaburzenia pracy serca ani układu oddechowego. W przeciwieństwie do klatki lejkowatej (szewskiej), w klatce kurzej całkowity przekrój klatki jest zwiększony.

Kurza klatka piersiowa występuje zazwyczaj po 11. roku życia. Łagodne zniekształcenia klatki piersiowej można zauważyć już po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie, jednak w okresie dojrzewania dochodzi do ich zwiększenia. W większości przypadków kurza klatka piersiowa jest przede wszystkim problemem kosmetycznym.

Kurza klatka piersiowa – przyczyny

Główne przyczyny występowania klatki piersiowej kurzej to:

• krzywica,
• gruźlica kręgosłupa (w odcinku piersiowym),
• zaburzenie procesów kostnienia,
• nieprawidłowe rozmieszczenie przyczepów mięśniowych.

Klatka piersiowa kurza występować może w różnych zespołach wad genetycznych, takich jak np. zespół Marfana, Turnera czy Noonan. W około 25% przypadków klatka piersiowa kurza występuje również u członka rodziny.

Deformacja klatki piersiowej a funkcjonowanie organizmu

Klatka piersiowa kurza powoduje:

• osłabienie mięśni oddechowych,
• osłabienie mięśni grzbietu,
• zmniejszenie pojemności życiowej płuc,
• zmniejszenie ruchomości klatki piersiowej, barków i kręgosłupa.

U niektórych chorych występuje również skolioza.

Kurza klatka piersiowa – leczenie

W przypadku osób z istniejącym zniekształceniem w postaci kurzej klatki piersiowej stosuje się głównie leczenie zachowawcze. Jedną z metod stosowanych w tej formie leczenie są specjalne usztywnienia zewnętrzne w postaci klamry, która naciska na wystające powierzchnie klatki piersiowej.

Stosuje się je zarówno u dzieci, jak i u młodzieży i osób starszych, jednak ważna jest tutaj systematyka noszenia usztywnienia – powinno być ono noszone kilkanaście godzin dziennie (nawet do 24 godzin). Usztywnienia zewnętrzne w postaci klamry stają się coraz bardziej popularne, ponieważ pozwalają wyeliminować ryzyko towarzyszące interwencji chirurgicznej.

Leczenie chirurgiczne, jakie może być stosowane w cięższych przypadkach choroby, to operacja techniką Ravitcha oraz odwrócona Nussa (metoda Nussa stosowana jest przy operacjach klatki piersiowej lejkowatej).

Osobom, które dotknięte są tym schorzeniem, zaleca się:

• zwrócenie uwagi na mechanizm oddychania – nauka oddechu torem przeponowym,
• unikanie bardzo intensywnych wysiłków fizycznych,
• unikanie infekcji dróg oddechowych,
• systematyczne ćwiczenia – wzmacnianie mięśni oddechowych i mięśni grzbietu
• dietę bogatą w witaminę D.

Masaż kurzej klatki piersiowej

Jednym z elementów leczenia zachowawczego jest masaż. Jego celem jest:

• zwiększenie pojemności życiowej płuc,
• zwiększenie ruchomości klatki piersiowej, kręgosłupa i barków,
• wzmocnienie mięśni oddechowych oraz mięśni grzbietu,
• rozciągniecie boków klatki piersiowej i dolnych łuków żeber.

Wyróżnia się trzy etapy masażu klatki kurzej.

1. Etap pierwszy to masaż rozluźniający, który wykonuje się w leżeniu na plecach. Techniki, które nie są stosowane to ugniatanie poprzeczne, uciski na mostek oraz na przestrzenie międzyżebrowe, oklepywanie oraz wibracja.
2. Drugi etap masażu to masaż mięśni grzbietu, którego zadaniem jest wzmocnienie i pobudzenie mięśni grzbietu.
3. Trzeci etap masażu stanowi masaż powłok brzusznych. Szczególną uwagę zwraca się na mięśnie skośne brzucha.