Milurit – co to za lek? Wskazania, dawkowanie, skutki uboczne

Milurit – jak działa lek?

Lek Milurit zawiera allopurynol, który obniża stężenie moczanów w surowicy. Jak i dlaczego tak się dzieje?

Kwas moczowy jest naturalnym produktem metabolizmu pokarmów wysokobiałkowych w ludzkim organizmie. Jeśli jednak gromadzi się w nadmiarze, w zakwaszonym środowisku odkłada się w postaci trudno rozpuszczalnych kryształów w narządach i tkankach: stawach, mięśniach, nerkach, co wywołuje dolegliwości bólowe.

Milurit jest inhibitorem oksydazy ksantynowej, czyli enzymu, który odpowiada za przemiany metaboliczne prowadzące do powstawania kwasu moczowego we krwi. Zmniejszając stężenie kwasu moczowego zapobiega tworzeniu złogów moczanowych w tkankach.

Przeczytaj też: Dna moczanowa – przyczyny, objawy, leczenie

Kiedy stosuje się Milurit?

Lek Milurit wskazany jest do stosowania:

• w leczeniu objawowej dny moczanowej;
• w leczeniu nawracającej kamicy nerkowej;
• w chorobach nowotworowych, którym towarzyszy zwiększone stężenie moczanów (samoistne lub związane ze stosowaniem cytostatyków);
• w przebiegu niektórych zaburzeń enzymatycznych, które prowadzą do zwiększonej produkcji kwasu moczowego, np. zespół Lescha-Nyhana lub choroba spichrzeniowa glikogenu.

Nie zaleca się stosowania leku w przypadku hiperurykemii bezobjawowej.

Milurit – jak zażywać?

Lek dostępny jest w tabletkach 100 mg, 200 mg i 300 mg. Każdorazowo dawkę leku dobiera lekarz. Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od małej dawki, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych. W trakcie leczenia zaleca się regularne oznaczenia poziomu kwasu moczowego we krwi oraz moczu. W przypadku niedostatecznej skuteczności leku, początkową dawkę należy zwiększać. Zazwyczaj w stanach łagodnych stosuje się dawkę 100-200 mg allopurinu na dobę, w stanach umiarkowanie ciężkich 300-600 mg, a w przypadkach ciężkich 700-900 mg. Jeśli konieczne jest dostosowanie indywidualnej dawki do pacjenta, stosuje się przelicznik 2-10 mg/kg masy ciała na dobę.

Milurit należy zażywać raz dziennie, najlepiej po posiłku. W trakcie kuracji ważne jest zapewnienie właściwego nawodnienia pacjenta. W początkowym okresie leczenia często lekarz profilaktycznie zaleca zażywanie leków przeciwzapalnych lub kolchicyny, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia ostrego zapalenia stawów.

Leczenia nie należy rozpoczynać w trakcie ostrego ataku dny, gdyż może to powodować kolejne napady. Jeśli natomiast atak pojawi się w trakcie kuracji, nie powinno się jej przerywać, ale zaleca się włączenie leku przeciwzapalnego.

Zobacz też: Jaka dieta przy dnie moczanowej?

Czy lek Milurit jest bezpieczny?

Jak każdy lek, także Milurit może wywoływać działania niepożądane oraz wymagać podjęcia szczególnej ostrożności w niektórych przypadkach. Dlatego zawsze należy poinformować lekarza o przyjmowanych stale preparatach i współistniejących chorobach.

Szczególną ostrożność należy zachować w następujących przypadkach:

• u dzieci poniżej 15. r.ż. z wyjątkiem chorób nowotworowych (szczególnie białaczek) oraz niektórych zaburzeń enzymatycznych;
• u kobiet w ciąży (podczas karmienia piersią niewskazane);
• nietolerancja laktozy (tabletki 100 mg);
• prowadzenie pojazdów (może powodować senność i zaburzenia koordynacji);
• u osób z zaburzeniami czynności tarczycy (allopurynol powoduje zwiększenie stężenia TSH we krwi);
• u osób chorujących na hemochromatozę.

Podwyższone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych istnieje u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, przyjmujących leki moczopędne. Ostrożność zachować muszą także osoby cierpiące na niewydolność wątroby, choroby serca i nadciśnienie tętnicze.

Sprawdź również: Jakie leki na dnę moczanową?

Czy można zażywać Milurit z innymi lekami?

Różnego rodzaju leki stosowane przewlekle mogą wpływać na działanie leku Milurit. Zażywanie allopurynolu również może osłabiać lub nasilać działanie innych leków. Ulotka dla pacjenta dołączona do leku Milurit zawiera wymienione preparaty, których nie powinno się łączyć z allopurynolem. Są to m.in.: kwas acetylosalicylowy, teofilina, fenytoina, ampicylina, amoksycylina, didanozyna, widarabina, cytostatyki, wodorotlenek glinu, leki immunosupresyjne (cyklosporyna, azatiopryna), merkaptopuryna, chlorpropamid, inhibitory ACE, diuretyki, leki przeciwzakrzepowe oraz inne leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (probenecyd).

W przypadku stałego zażywania wymienionych leków konieczna jest ścisła kontrola dawkowania – lekarz może zalecić zmianę dawki leków lub regularne badania kontrolne.

Milurit – skutki uboczne

Ulotka dla pacjenta dołączona do leku podaje, że najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są nadwrażliwości typu skórnego, występujące u ok. 2 proc. pacjentów. Są to:

• wysypka i inne zmiany skórne w postaci grudkowej, plamistej lub łuskowatej;
• owrzodzenia i złuszczanie się naskórka;
• obrzęki w obrębie twarzy, ust, rąk;
• trudności w połykaniu lub oddychaniu;
• owrzodzenia jamy ustnej i narządów płciowych;
• zapalenie spojówek;
• gorączka i objawy grypopodobne;
• objawy ze strony przewodu pokarmowego (nudności, biegunka).

Do rzadziej występujących skutków ubocznych zaliczamy np. zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku czy zaburzenia erekcji.

Łagodzenie skórnych reakcji nadwrażliwości możliwe jest za pomocą miejscowo stosowanych sterydów.

Milurit a ciężkie reakcje nadwrażliwości

Szczególnie groźne działania niepożądane podczas stosowania leku Milurit to takie ciężkie reakcje nadwrażliwości, jak zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (SJS/TEN). U kogo mogą wystąpić ciężkie reakcje nadwrażliwości? Ciekawostką jest, że niektóre grupy etniczne są bardziej predysponowane genetycznie do wystąpienia tych poważnych reakcji. Dotyczy to nawet 20 proc. populacji chińskiej (Han), 15 proc. populacji tajskiej i 12 proc. populacji koreańskiej. W przypadku wystąpienia zespołu Stevensa-Johnsona lub TEN należy natychmiast i na stałe przerwać kurację allopurinolem. U osób z wymienionych grup nie zaleca się podawania allopurynolu.

Milurit oraz inne inhibitory oksydazy ksantynowej są popularnymi lekami pierwszego rzutu, stosowanymi w leczeniu pacjentów, u których występuje zwiększone stężenie moczanów. W przypadku istnienia silnych przeciwwskazań lub wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości zaleca się stosowanie leków z innej grupy.

Milurit dostępny jest na receptę i w leczeniu dny moczanowej podlega refundacji NFZ.